Zwoje z Narvil (ang. Scrolls of Narvil) - religijne pisma krasnoludów, uznawane za heretyckie. Najbardziej znane są z tego, że przedstawiają alternatywną formę uniwersalnego krasnoludzkiego mitu stworzenia, proroctwa i inne rzeczy. W porównaniu do uniwersalnego mitu w Zwojach z Narvil nie używa się, wobec pierwszego boga, tytułu Twórcy ale Kreatora.
Nie wiadomo czy i gdzie znajdują się kompletne zwoje. Część treści znana jest bezpośrednio, część tylko z opisu.
Znana treść[]
(...)
Po tym, jak Kreator wykuł świat i stworzył krasnoludy, poczuł się zmęczony i zasnął. Niektórzy pomniejsi bogowie, zazdrości o umiejętności Kreatora, związali go gdy spał. Rozpalili Wielką Kuźnię, aby stworzyć rasy na własne podobieństwo, ludzi oraz elfów. Umieścili następnie je na świecie.
Lecz zaczęli się spierać ze sobą o to, która część świata powinna być oddana im tworom. Harmider sporu obudził Kreatora, który zobaczył co zrobili, i rozgniewał się. Lecz ci śmiali się z niego, na szybko poprawili więzy i przysięgli, że nigdy nie zostanie uwolniony.
Jeszcze bardziej podsycali ogień w Wiecznej Kuźni i kontynuowali pracę. Jednak nie wiedzieli, jak kontrolować Wielką Kuźnię i zrobiło się zbyt gorąco. Wielkie kule stopionego kamienia poleciały w powietrze i spadły na ziemię. Gdy już upadły to Kreator tchnął na nie, by szybko studzić, żeby jego lud nie został zraniony przez nie. Siła jego oddechu ożywiła te fragmenty, z którym powstały smoki.
I tak ze wszystkich stworzeń na ziemi jedynie krasnoludy i smoki zostały stworzone przez Kreatora. Krasnoludy ze zręcznością jego rąk a smoki z mocą jego oddechu.
(...)
Kreator próbował zerwać swoje więzy, lecz te były zbyt mocno zabezpieczone. Kłócił się z pomniejszymi bogami, ale oni nie chcieli słuchać. - Nie możecie rządzić światem, jeśli nie umiecie pracować w kuźni! - ostrzegał.
Czasami gdy kuźnia robiła się zbyt gorąca lub zbyt zimna, radził mniejszym bogom - dodajcie więcej powietrza, dawajcie mniej paliwa. Śmiali się z niego za jego słabość w wyjawianiu tajemnic kuźni. I ponownie ostrzegł - Pewnego dnia kuźnia spłonie poza waszą kontrolą, a świat zostanie spalony przez ciepło jej płomieni. Wtedy mnie uwolnisz, albo wszyscy zginą, nawet my. Wtedy przyniosę sprawiedliwość światu, którego nadużywałeś. A mój lud zostanie uratowany od waszych wojennych knowań.
(...)
Po kłótniach pomniejsi bogowie zmęczyli się i zasnęli. Kreator, pozbadły i związany, zachowywał czujność. Przez całą noc obserwował jak Wielka Kuźnia powoli stygnie. Gdy płomienie prawie zgasły i ciemność prawie wszystko ogarniała, dmuchnął na żar, by rozpalić ogień. Czerwony żar i świeże płomienie wyskoczyły przez komin kuźni, tworząc tak Pierwszy Świt.
(...)
Strzeż się ścieżki człowieka. Jest chciwy a jego skąpstwo jest poza zrozumieniem. Dąży do posiadania bogactwa i skarbów, lecz przede wszystkim władzy nad innymi. Naszym obowiązkiem jest przeciwstawić się szaleńczej żądzy ludzkiej dominacji nad innymi rasami. Nie wszyscy ludzie są źli, ale najgorsi są ich przywódcy, którzy prowadzą ich do wojen przeciwko nam. Jest przecież napisane, że tylko mocą mithrilu można uchronić nasze komnaty.
(...)
Naucz się tolerować ścieżki człowieka, gdy nie masz innego wyboru. Jeśli człowiek cię kopnie, trzym się poza zasięgiem jego buta. Jeśli na ciebie człowiek splunie, to nie połamie ci kości. Rozmnażamy się powoli i musimy chronić naszą krew. Jeśli będziemy walczyć z ludzkością, to w końcu zabiją nas wszystkich. Unikaj bogactwa i przepychy, ale gdy musisz mieć skarb to ukryj go dobrze w brudnym miejscy, by nikt nie odgadł. Unikaj mihtrilu i tych, którzy go noszą. Jest on tak cenny, że prowadzi chciwość ludzi do szalonego stopnia.
(...)
(fragment pieśni w archaicznym krasnoludzkim, przypisywana mistykowi Or-Kazil)
Strach to słońce. Światło. Niesiona przez stróża w codziennym trawersie.
Wielkie jest światło jego pochodni. Ukrywa jego obecność.
Strach jest księżycem. Jego upiorne światło. Szara, pokryta bliznami twarz, zepsuty klejnot.
Przynieś mi klejnot z nocnego nieba. Tak jak migocze w świetle stróża jak też chodzi przez świat.
Połóż to na moim grobie.
Źródła[]
- The Complete Book of Dwarves