Wu jen
Wu jen
Wu jenowie to śmiałkowie rzucający zaklęcia, obdarzone dodatkowymi tajemniczymi mocami. Władają żywiołami, siłami duchowymi i czystymi siłami natury. Rzadko żyją pośród innych członków społeczeństwa. Wolą mieszkać w dzikich ostępach jako pustelnicy, dbając o czystość ciała i umysłu, by kontaktować się z różnymi naturalnymi i nienaturalnymi siłami świata. Od tych bytów uczą się zaklęć - magicznych sposobów kontrolowania niewidzialnych sił władających światem.
Wu jenowie zazwyczaj szukają przygód, aby poszerzyć swoją wiedzę o świecie, zarówno magicznym, jak i ziemskim. Jak czarodzieje, lubią stawiać czoło przygodom w sposób dobrze zaplanowany. Wiele z zaklęć tej profesji wykorzystuje moc żywiołów, jednakże w przypadku części wu jenów podział żywiołów jest inny niż powszechnie znany. Wielu wyznaje filozofię pięciu żywiołów (ogień, woda, ziemia, drewno i metal), jest także wielu wyznających tradycyjny podział, lecz zdarzają się również inne, bardziej egzotyczne podziały. Potrafią oni bardzo zręcznie manipulować zaklęciami zmieniając je na różne sposoby.
Wu jenowie raczej dystansują się od praworządnego społeczeństwa, lekceważąc powszechnie przyjęte normy. Mają silne skłonności chaotyczne i w żadnym wypadku nie mogą być praworządni. Pożądają magicznej mocy w świecie, gdzie nie istnieją zorganizowane szkoły magii. Głód magii pcha ich na poszukiwanie innych podobnych im istot - pustelników, samotników i wygnańców - którzy posiedli interesujące sekrety. Niemal wszyscy wu jenowie wyszkolili się w ten sposób u jednego mentora, wyrzuceni po za nawias społeczeństwa i wyobcowani z powodu groźnych, nadnaturalnych mocy.
Zdolności[]
Wszyscy wu jenowie rzucają zaklęcia w sposób podobny do czarodziejów. Ich czary zapisane są w księgach zaklęć, aby móc ich użyć śmiałek musi wypocząć po czym studiuje swój tom magii przez godzinę. Większość pancerzy ogranicza ruchy niezbędne przy rzucaniu zaklęć, więc tak jak zwykli czarodzieje, także i wu jenowie nie mogą ich używać. Studiowanie magii jest zajęciem tak czasochłonnym, że nie potrafią posługiwać się żadną profesjonalną bronią. Wiele z mistycznych ksiąg zaklęć jakie odnajduje podczas swoich podróży wu jen zapisane są w starożytnych językach (smoczy albo giganci), dlatego też adepci tej profesji uczą się tych języków w celu zrozumienia tych tomów. Każdy wu jen potrafi w drobnym stopniu używać energii ki w swoich ciałach, podobnie jak czynią to mnisi, lecz zazwyczaj nie rozwijają tej zdolności, gdyż wolą poświęcić się tajnikom magii. Dlatego energia ki wykorzystywana jest przez nich jedynie do nagłego zrywu dzięki któremu mogą z werwą zacząć działanie.
Tym co odróżnia wu jenów od czarodziejów są sekretne techniki, które mogą zastosować do swoich zaklęć. W ten sposób zmodyfikowane czary zawsze już działają jak pod wpływem jakiegoś efektu metamagicznego. W miarę zdobywania doświadczenia na ścieżce tej profesji, śmiałek poznaje kolejne sekretne techniki dzięki którym może ulepszać swoje zaklęcia. Jednakże wraz z poznaniem każdego, kolejnego sekretu wu jen musi nałożyć na siebie pewne tabu. Dla niektórych owe zakazy mogą wydawać się dziwne i bezsensowne, ale dla przedstawiciela tej profesji są one bardzo ważne i złamanie ich powoduje niemożność używania magii. Przykładowe tabu:
- Nie może jeść mięsa.
- Nie może posiadać więcej rzeczy niż jest w stanie unieść.
- Musi codziennie złożyć ofiarę (np. jedzenie, kwiaty lub kadzidło) jednej z wielu sił duchowych.
- Nie może się kąpać.
- Nie może przycinać włosów.
- Nie może dotykać zwłok.
- Nie może pić alkoholu.
- Nie może rozpalać ognia.
- Nie może nosić ubrań w pewnym kolorze.
- Nie może siedzieć twarzą w pewnym kierunku.
Na pewnym etapie swojego rozwoju, każdy wu jen poznaje niezwykły rodzaj sekretu, dzięki któremu może lepiej posługiwać się zaklęciami żywiołu, który wybrał podczas nauki tej profesji. Zaklęcia tego żywiołu, używane przez wu jena są znacznie potężniejsze, a także sam śmiałek lepiej potrafi przeciwstawiać się magii tego żywiołu skierowanej na niego.
Źródła[]
- Krainy Wschodu
- Complete Arcane