od 1076 przed RD do 1069 przed RD | |
|---|---|
| Skutki | |
| |
Wojny Orkowej Bramy (ang. Orcgate Wars) - seria starożytnych wojen pomiędzy ludzkimi imperiami Mulhorandu i Untheru, a przybywającymi z innego świata szarymi orkami. Głównym polem walk był Płaskowyż Thay. Zakończona ciężkim triumfem sił człowieczych.
Wstęp[]
Złe ludzkie imperium Imaskari dotknięte zostało tajemniczą plagą. Wielu wyzionęło ducha. Chcąc odbudować potencjał czarodzieje imaskarscy sprowadzili na Toril ludzi z innych światów np. Celtów i Egipcjan, którzy pełnili funkcje niewolnicze. Przez pokolenia ci zniewoleni ludzie się mieszali, z czego powstała grupa etniczna Mulan. Zachowywali oni swoją starą wiarę.
Po wielu pokoleniach ucisku Ao zezwolił ichnim bogom na interwencję. Ponieważ Imaskarzy posiadali techniki oraz magię do ograniczania mocy bogom, to te bóstwa zniewolonych ludzi nie mogły zaingerować bezpośrednio. Wysłali oni swe manifestacje, które oddzieliły się teologicznie od nich. Ostatecznie udało się doprowadzić do obalenia imperium, wyzwolenia Mulan, chociaż przyniosło to zniszczenie terenów, gdzie później wykształciła się pustynia Raurin. Ocaleńcy musieli przemigrować i przeorientować.
Chociaż imperium upadło, wielu złych Imaskarczyków przetrwało i działało przeciwko swym dawnym niewolnikom. W okolicach roku 1075 przed RD skazany jeden z ostatnich czarodziejów, kontynuujących tradycję Imaskarów. Nosił imię Thayd. Kilka lat wcześniej podburzał lud przeciwko panowaniu bogów-królów, ale ostatecznie został schwytany. Prawdopodobnie w roku 1076 przed RD otworzył on portal do jeszcze innego świata. Ten portal uzyskał miano Orkowej Bramy (Orcgate).
Przebieg[]
W kilka miesięcy po otwarciu Orkowej Bramy obiekt został zlokalizowany a następnie przekroczony przez masy orków. Miliony szarych humanoidów zaczęło dewastację i zajmowanie płaskowyżu thayskiego, okolic Rashemen oraz okolic Aglarond. Ich triumfy bazowały nie tylko na brutalnej sile, nieznajomości przeciwnika oraz elemencie zaskoczenia, ale też i na ich fanatyzmie religijnym. Szarzy orkowie z innego świata miały do dyspozycji potężną magię objawień, niespotykaną w tym okresie u niecywilizowanych ras rozumnych. Posiadali też stalową broń i zbroje, podczas gdy Mulanie używali uzbrojenia z brązu.
Pierwsza regularna bitwa miała miejsce w roku 1075 przed Rachubą Dolin. Bitwa została przegrana przez ludzi, a orkowie dokonali rzezi wielu osad na północy, zabijając tysiące ludzi. Zniszczone zostało między innymi miasto Sampranasz. Armie Untheru oraz Mulhorandu przeorganizowały się, zaopatrzyły w bardziej nowoczesną broń (w tym i łuki kompozytowe, które okazały się niezwykle skuteczne) oraz potężniejszą magię. Do walki wyruszyli też boskie inkarnacje i bogowie-królowie.
Zreformowane siły przez lata skutecznie odpierały i zwalczały orkowe hordy. Bardzo dużą rolę pełnił Ra i jego kontrola nad Słońcem i światłem. Wtedy szamani szarych humanoidów wezwali awatary swych bogów. Postacie z orkowego panteonu zeszły na Toril, przechylając ponownie szalę zwycięstwa na stronę potworów.
Bitwa Bogów[]
Ra strzelający promieniem słonecznym
Mulhorandzki oraz untheryjski bóg wojny, Anhur oraz Ramman, opracowali wspólnie projekt zwycięstwa nad przybyszami. Po zebraniu sił oraz awatarów innych bogów, doszło do starcia, które przeszło do historii jako Bitwa bogów (Battle of the gods). Bitwa nie szła jednak po myśli. Na Re rzucił się Gruumsh, który go właściwie zabił (jego esencja nie powróciła do sfer, do egipskiego bóstwa, lecz ciało było już martwe). Ze znanych zabitych bogów wymienić można untheryjskie Moce: Inanna, Girru, Ki, Nanna-Sin, Nergal oraz Utu.
Jednym z niepowodzeń była interwencja trzeciej strony, Tiamat, która uznała że jest to doskonała okazja na zabójstwo swego rywala Gilgeama. Ten został obroniony przez Marduka (który w był sekrecie aspektem Bahamuta), co doprowadziło do wzajemnej śmierci bogini złych smoków oraz Nosiciela Sprawiedliwości.
Po cichu też się mówi, że do porażki Re swoją rękę przyłożył też Set, lecz na to dowodów nie ma.
Autorzy planu bitwy zarządzili i przeprowadzili skuteczny odwrót. Bitwa była przegrana, ale dla szarych orków zwycięstwo było pyrrusowe. Stracili wiele siły żywej. Ich bóstwa wprawdzie pozabijali ludzkie Moce, lecz same też byli poważnie osłabione. Być może jakieś zapomniane orkowe bóstwa też zostały zupełnie zabite. Zebrane i zreorganizowane niedobitki Mulhorandu i Untheru dokonały kontruderzenia, na które ani orkowie ani ich bogowie nie mogli już skutecznie odpowiedzieć.
W końcu, w roku 1069 przed Rachubą Dolin siły ludzkie odnalazły Orkową Bramę i dokonały jej neutralizacji.
Skutki[]
Zniszczenie wielkiej orkowej hordy było tak dotkliwe, że szara podrasa nigdy nie odbudowała swej populacji do poziomu znaczącego. Niedobitki funkcjonują w licznych lecz drobnych plemionach po dziś dzień na Thay, wokół Morza Księżycowego i sąsiednich regionów. Przez wieki byli niezdolni do współpracy, popadając często w międzyklanowe batalie.
Pozornie zarówno Mulhorand jak i Unther odzyskali swe ziemie, lecz nie mieli mocy by ich utrzymać. Znaczenie polityczne i ekonomiczne dawnych imperiów się kurczyło, a same kraje spadły do rangi królestw. Ich największe dzieła kultury czy architektury, to pozostałości z okresu Pierwszych Imperiów. Mimo wszystko udawało im się uniknąć głodu, biedy czy innych znacznych kryzysów, aż do Czasu Kłopotów.
Wycofywanie się mulańskich imperiów otworzyło możliwość rozwinięcia się innych kultur i państw. Do najbardziej znanych przypadków należą Narfell oraz Raumathar.
Upadek Ra zainicjował spór o przejęcie tronu faraona bogów. Ów doprowadził do bratobójstwa, gdyż Set zamordował Ozyrysa. Jedynie interwencja i mumifikacja jego przez siostry Izydę oraz Neftydę uratowała tego boga przed całkowitym upadkiem. Syn Ozyrysa, Horus, wyruszył by zemścić się na swym wuju, a gdy go pokonał - pochłoną esencję swego prapradziadka, stając się Horusem-Re. Jednak esencja starszego i znacznie potężniejszego bóstwa zdominowała nowy byt, co przyczyniło się też do późniejszego zastoju w Mulhorandzie.
Jakiś czas po tej wojnie Enlil, przywódca untheryjskiego panteonu, oddał panowanie nad nim Gilgeamowi. Ten z czasem popadał w tyranię. Osobiście rządził i terroryzował swych poddanych, wypędzał kolejnych bogów ze swych ziem. Swoimi praktykami zasiał długotrwale zło w sercach Untheryjczyków.
Niejasności i różnice[]
Raz podawana jest wersja o milionach orków, raz o setkach tysięcy.
Częściej podawana jest wersja, że Re był pierwszym zabity wśród bogów. Ale jest też wersja, że Ra był ostatnim spośród zabitych, bo wykorzystał wrażliwość orków na światło słoneczne, aby umożliwić wycofywanie się wojsk śmiertelników. Raz jest podane, że Re zabity został w pojedynku z Gruumshem a raz że w walce z kilkoma orkowymi bogami.
Pojawiająca się teza o "pierwszym bogobójstwie" dokonanym przez Gruumsha kłóci się z historią o wojnach bogów z pradawnymi, rozbicia przez Ao Abeir-Toril na dwie planety, historii związanej z obyrithami, karierą Asmodeusza itd.
Przyczyny pierwszych porażek bóstw ludzkich (a zwłaszcza Untheru) też podawane są różne. Raz, ponieważ bóstwa były osłabione po walkach z Imaskari, a innym razem że zlekceważyli nieprzyjaciela a jeszcze indziej z powodu zaskoczenia i nieznajomości.
Też i autorstwo zwycięstwa jest przydzielane różnym bogom. Raz jest to, że ludzkość zwyciężyła dzięki Anhurowi a raz Rammanowi.
Podawana jest informacja, że zabitych też zostało kilku orkowych bogów, lecz nie ma podanych kto konkretnie. Czy zabity został bóg jako bóg, czy tylko awatar który później mógł zostać odbudowany przez niego.
Raz podawane jest, że esencja Ra została przekazana Horusowi po tym, jak ten pomścił swego ojca a raz, że od razu gdy umierał.
Źródła[]
- Old Empires
- Powers and Pantheons
- Races of Faerun
- Lost Empires of Faerun
- Races of Faerun
- Unapproachable East
- Zapomniane Krainy - Opis Świata (3ed)