Wielki Lodowiec

Mapa zamarzniętych krain Wielkiego Lodowca

Lodowcowy krajobraz na okładce "The Great Glacier"

Wielki Lodowiec (ang. Great Glacier), zwany także Pelvurią jest wielką masą zamarzniętej ziemi w północno-wschodnim Faerûnie.

Powstał w -2550 RD przez naszyjnik Ulutiu, zaklęty naszyjnik stworzony przez samego boga Ulutiu by zamknąć swoje ciało w lodzie nim nie odszedł do Planu Astralnego.

Było to niegdyś królestwo olbrzymów (świadectwem tego jest miasto Gharreil).

Ludy

Ulutiunowie, wspólna nazwa tutejszych ludów, dzielący się na:

• Iulutiunowie
• Angulutiunowie
• Nakulutiunowie

Kraina

Kiedy Ulutiu zmarł, potężna magia naszyjnika przyniosła niemal stulecie zamętu. Góry wyrastały wybrzeży zamarzniętego oceanu prosto do nieba by załamać się pod swoim własnym ciężarem nim nie podniosły się ponownie. Oceaniczne dno, pękało i rozpadało się uwalniając sole i minerały z głębin ziemi tworząc nowe morza lodowych wód, które nie chciały zamarznąć. Lodowce oszałamiających rozmiarów rozdzierały krajobraz. Postrzępione rzeki zamarzały i topniały, rzeźbiąc strome doliny poprzez równiny mrozu.

Ostatecznie zgiełkowi nastał kres. Efektem była masa lądu, która pozostała niezmieniona przez tysiące lat, niemal cała zakopana pod grubymi warstwami lodu i śniegu.

Łańcuchy piętrzących się gór całkowicie zamykają Wielki Lodowiec, izolując go od reszty Krain. Łańcuchy są szerokie na wiele kilometrów w swoich najwęższych punktach i wznoszą na tysiące metrów wysokości.

Tak skuteczne są te góry w zniechęcaniu do kontaktu ze światem zewnętrznym, iż Ulutiunowie odnoszą się do nich jako saas, oznaczającego "tarcze". Południowa Tarcza (Lgsaas) jest najdłuższym i najwyższym z tych ochronnych łańcuchów, oddzielając Wielki Lodowiec od Vaasy i Damary na długości około 1,900 kilometrów. Łańcuch Lugsaas łączy się ze stromymi zboczami Zachodniej Tarczy (Tuutsaas) ponad 160 kilometrów na północny wschód od Udręczonej Ziemi (ang. Tortured Land), podczas gdy na przeciwnej granicy, Wschodnia Tarcza (Angasaas) wznosi się pomiędzy Wielkim Lodowcem, a równikami Sossal.

Istnieje niewiele przełęczy przez tarcze, głównie w niższych wysokościach Łańcuchów Lugsaas i Tuutsaas, lecz ponieważ przełęcze są tak wąskie i zdradzieckie, odpowiadają one jedynie najbardziej zdeterminowanym - bądź głupim - odkrywcom.

Naturalne granice wewnątrz Wielkiego Lodowca dzielą się na trzy główne regiony, każdy ze swoim własnym odrębnym terenem. Największy obszar, Alpuk (Centralne Zagłębie) rozciąga się pomiędzy Rzeką Keryjek oraz Łańcuchem Tuutsaas z Rzeką Uppuk na północy i Łańcuchem Lugsaas na południu. Kraina jest stosunkowo niska, szorstka, odróżnialna przez spadziste wzgóza i gromadę wysokich, bezśnieżnych gór (Novularond). Dwa rozciągające się morza, Lugalpgotak i Nakalpgotak także się tutaj znajdują). Związane są szerokimi lodowcowymi ścianami i wypełnione ruchomymi górami lodowymi różniącymi się rozmiarami od kilku metrów do wyspowych brył dostatecznie wielkich by pomieścić całą ludzką społeczność.

Na wschód jest Angalpuk (Wschodnie Zagłębie), szeroka równina wypełniająca obszar przypominający płytką, odwróconą kopułę. Poza kilkoma gromadami wysokich gór i okazjonalnego jeziora, teren jest płatki. Roślinność przeważa tutaj bardziej niż gdziekolwiek indziej w Wielkim Lodowcu.

Najmniejszy i najbardziej złowrogi region znajduje się na północy. Nakvaligach (Północne Ziemie Jałowe), wyraźnie odseparowany od reszty Wielkiego Lodowca przez Rzekę Uppuk, jest gęsty nierównymi górami i głębokimi lodowcowymi szczelinami. Woda jest nieobecna, a temperatury są skrajnie zimne. Żaden region Wielkiego Lodowca nie jest bardziej złowrogi niż Nakvaligach.

Lokacje:

• Morze Ahtahqugotak - wielkie wodne ciało w Angalpuk
• Antitlak - społeczność Nakulutiunów chroniona przez remorhazy
• Eghagu - wioska wygnańców i bandytów Iulutiunów i Angulutiunów
• Lodowiec Ulutiu - szeroka ściana lodu mierząca 300 metrów wysokości na północnym wybrzeżu Rzeki Uppuk
• Gomwemk - wąska dolina otoczona przez wysokie góry, zamieszkana przez populację Innugaakalikuritów
• Gronne - założona 2500 lat temu, najstarsza osada Iulutiunów
• Hupiik - posiadająca największe stado kiaribu w Angalpuku, zamieszkane przez Angulutiunów
• Dolina Ibelgrak - żyzna dolina pełna karibu, uważana za zarażoną przez Angulutiunów
• Morze Igotak - największy akwen w Nakvaligach, trójkątne morze spowite mgłą
• Imajuvisik - mała wioska dzielnych łowców, specjalizujących w tropieniu i gładzeniu białych smoków i tirichików. Lud Iulutiunów.
• Jukum
• Grzbiet Keryjek
• Kresttet
• Lilinuk
• Morze Lugalpgotak
• Morze Lugotak
• Góra Akka
• Góra Okk
• Morze Nakalpgotak
• Novularond
• Szczelina Olyniak - szczelina, z której w 2338 roku podczas trzęsienia ziemi wydobył się wielki potwór pożarłszy tuziny wyznawców Nakulutiunów. Ocaleli nazwali go Ulfoq i opisali jako ogromne połączenie białego smoka i tirichika.
• Puttak
• Czeluść Shakkak - miejsce wypełnione baśniowym lodem, stanowiące cmentarzysko białych smoków. Stworzenia te instynktownie podążają do tego miejsca, gdy czują, iż nadchodzi kres ich dni.
• Jezioro Umaylu
• Rzeka Uppuk
• Uttui

Źródła

• 1085 Forgotten Realms Campaign Setting - 2 edycja
• 9351 The Great Glacier