Villichi - naturalnie rodząca się odmiana athasiańskich ludzi, charakteryzująca się tym, że wszystkie jednostki są kobietami oraz wysokimi uzdolnieniami psionicznymi. Wyglądem przeważnie różnią się jedynie tym, że mają odrobinę dłuższe ręce oraz bardziej podłużną twarz. Do tego ich skóra jest bardziej wrażliwa na promieniowanie słoneczne, zatem starają się zakrywać woalką, chustą czy jakąś peleryną. Szybko dojrzewają i mogą żyć nawet do 150 lat. Są bezpłodne.
Wydaje się, że Villichi rodzą się z ludzkich par całkowicie losowo. W pewien podświadomy sposób rodzicie dowiadują się, że dziecko jest odmieńcem i porzucają dziecko - narodziny tej dziewczyny odczytywane jest jako zły omen. Na szczęście noworodek jest odnajdywany przez dorosłe osobniczki a większość rozumnych humanoidów nie podniesie ręki na dziecko. Fałszywe legendy mówią o okrutnych i brutalnych karach, jakie wysłane psioniczki wykonują na mordercach tych dzieci - w rzeczywiści zabijają takiego szybko i bezboleśnie, a reszta społeczności doświadcza odpowiedzialności zbiorowej, która zwykle jest problematyczna.
Ich Klasztor ulokowany jest w nieznanym miejscu w Donośnych Górach. Kiedy ktoś wykryje lokalizację tego miejsca wszystkie kobiety zobowiązane są wykryć osobnika oraz pozbawić go wiedzy o tym. W tym zgromadzeniu tworzą własną społeczność, która jest zwarta, jednomyślna i wiernie służą swoim własnym celom. Klasztor znajduje się pod przewodnictwem Najwyższej Mistrzyni (ang. high mistress), która jest wybierana z najsilniejszej psioniczki spośród grupy. Klasztor posiada własne warsztaty oraz farmy, zapewniając podstawowe zaopatrzenie. W przypadku zaspokojenia większych potrzeb eksportują wysokiej jakości tkaniny a czasami i wysokiej jakości psioniczne przedmioty. Klasztor unika konfrontacji z czarodziejami oraz z Królami-Czarodziejami. Ci też zachowują dostateczny rozsądek, aby nie poszukiwać i nie atakować tego zgrupowania. Bo monarchowie byliby w stanie je pokonać, to ryzykują wysokimi stratami które dałyby innym wrogom pole do popisu.
Są to zdolne psioniczki o pokojowym uosobieniu. Starają się unikać konfrontacji czy walki, decydując się na siłowe rozwiązania jedynie jako konieczność. Wykonując misje poza klasztorem zwykle wędrują z kilkoma ochroniarzami. Ich celem podstawowym jest ocalenie psioniczki, lecz ich oddanie nie jest całkowite. O śmierci Villichi dowiadują się wszystkie pozostałe kobiety, włącznie z tym kto tego dokonał. Klasztor wówczas stara się wysłać ekspedycje karną i zabić takiego mordercę. Na szczęście mają złowrogą reputację i mało kto ośmiela się je krzywdzić. Ich całkowita populacja obecnie szacowana jest na 500 kobiet.
Wszystkie Villichi wierzą, że metal czyni je nieczystymi. Odrzucają nawet złoto i srebro, preferując monety ceramiczne bądź towary barterowe. Niechęcią darzą też przedmioty magiczne, chociaż nie są wobec nich tak niechętne jak wobec metalu - korzystają z nich by zyskać przewagę. Posiadają pewną formę odporności na magię, ale same z niej korzystać nie mogą (ani magii wtajemniczeń ani magii objawień). Unikają też jedzenia mięsa do tego stopnia, że często określa się je mianem wegetarianek.