Sferopedia
Advertisement
Unther 3e

Mniejsza mapa Untheru

Dungeons and Dragons Ten fragment dotyczy 3.0 oraz 3.5 edycji Dungeons and Dragons.

Unther był niegdyś równie wielkim imperium co pobliski Mulhorand. I tak jak sąsiad, znalazł się we władzy okrutnej inkarnacji bóstwa Gilgeama. Kiedy owego boga spotkała śmierć z łapy Tiamat, w Untherze zapanował chaos. Niewolnicy się zbuntowali, plebejusze ucieszyli ze śmierci tyrana, a kapłani Gilgaema i szlachta zaczęli walczyć o zachowanie porządku. Niepokoje te wykorzystała armia Mulhorandu, najeżdżając południowy Unther i wprowadzając na podbitych terenach stan wojenny. Teraz Unther to państwo podzielone między tych, którzy trzymają się dawnych zwyczajów, oraz tych, którzy mają nadzieję, iż faraon z Mulhorandu będzie ich traktował lepiej niż dawny władca. To także kraina możliwości, w której siły wojskowe, dyplomacja, podstępy oraz intrygi odgrywają istotną rolę w walce o przetrwanie i zachowanie władzy.

Historia[]

Kiedy wielkie imperium Imaskari upadło w 2488 roku przed rachubą dolin, na jego gruzach powstały dwa kraje: Unther i Mulhorand. Początkowo były między nimi spory, ale po pięciu wiekach oba imperia ustanowiły wspólną granicę na Rzece Mieczy. W obu krajach rządziły manifestacje i wcielenia bogów, aż różne wydarzenia (zwłaszcza Wojny Orkowej Bramy w latach od -1071 po -1069) zmniejszyły liczbę bogów Untheru aż ocalała tylko trójka: Gilgeam, najwyższy pan Untheru, Ramman bóg porządku i wojny oraz Nemezis Bogów Tiamat.

Ramman zginął w Czasie Kłopotów z ręki swojego rywala Hoara - wygnanego untherskiego boga zemsty, dawniej zwanego Assuranem. Gilgeam poległ wkrótce później od pazurów Tiamat. Unther pozostał osłabiony, bez przywódcy - za to po raz pierwszy od dwóch tysiącleci wolny od tyranii.

Ta wolność nie trwała długo. Wojska Mulhorandu okupują obecnie ponad dwie trzecie Untheru, wliczając dawną stolicę Unthalass. Zeloci Tiamat, Anhura, Hoara, Selûne oraz Horusa-Re spierają się o kontrolę i wpływy nad przyszłością Untheru i jego ludu. Buntownicy i neutralne ugrupowania nie mogą się zdecydować którą stronę wesprzeć. Niewolnicy błagają o wolność, a każda untherska rodzina wygląda bohaterów którzy zakończyli by trwającą od lat stagnację i wskazało Untherowi nową drogę rozwoju.

Polityka[]

Ze zniszczonym bezpośrednim rządem i rozproszoną wyższą kastą, Untherowi brakuje władcy. Dwie główne polityczne frakcje - Północni Czarodzieje z Messemprar i armią Mulhorandu - toczą codziennie spory o przyszłość Untheru.

Północni Czarodzieje[]

Rada złożona z magów oddanych Isztar i Mystrze rządzi obecnie z Messemprar nad wolnym skrawkiem Untheru. Północni Czarodzieje za swój obowiązek uważają chronienie niezależności tego kawałka państwa przed Mulhorandem. Regularnie stawiają czoła najazdom z Chessenty na zachodzie, postępom Mulhorandu na południu i knowaniom kultu Tiamat czy innych grup z własnego miasta. Jednocześnie dbając by ludzie byli bezpieczni, dożywieni i lojalni wskutek kupienia ich łask tymi dwoma czynnościami.

Północni Czarodzieje nie mają dużego wpływu poza swoimi staraniami nad trzymaniem Mulhorandu i innych stronnictw z dala od tego co zostało z Untheru. Mają obecnie sojusz z powstańcami dowodzonymi przez Ningal i niechętnie przystali na pomoc finansową i magiczną ze strony Czerwonych Czarnoksiężników z Thay (choć dalej odmawiają dopuszczenia do założenia ich enklawy w Messemprar).

Północni Czarodzieje mają na dziś dwa cele: zrekrutować potężnych awanturników którzy zrabowali by mulhorandzkie twierdze na południu z tamtejszych zapasów, a po drugie połączyć się z Enklawą z Zielonych Pól. Ich obecnym liderem jest Szurlasz z Messemprar (neutralny dobry mulanin, czarodziej-mistyczny wyznawca Mystry).

Mulhorand[]

Faraon Mulhorandu, Horustep III (praworządny dobry mulanin, kapłan-paladyn Horusa-Re) jest dobrym człowiekiem w krępującej sytuacji ukierunkowania narodu który przez tysiąclecia rządzony był przez bogów i ich dzieci. Jako pierwszy śmiertelnik w swoim rodzie bogów-królów, ów młody faraon musi walczyć z niepewnością losu na scenie politycznej zmieniającej się po stuleciach stabilności.

Siły okupacyjne Mulhorandu są oficjalnie dowodzone przez kapłaństwo Anhura, któremu Horustep III osobiście powierzył wprowadzenie jego armii do Untheru. Ale prawdziwymi wodzami są tam Pan Chemenet (praworządny dobry mulanin, paladyn-chwalebny sługa) który rządzi garnizonem w Unthalass oraz Kendera Żelazna Kostka (praworządna dobra chondathanka, paladynka Czerwonej Rycerki) - najemna dowódczyni Złotych Mieczy. Podczas gdy Chemenet ma za zadanie odbudowywać cywilizację i ład z dawnej stolicy Untheru, Kendera z jej żołnierzami obozują w polu, tłumiąc zrywy niewolników i odpierając ataki ze strony różnych stronnictw Untheru.

Anhurycki zelota Abasi-Retep (chaotyczny neutralny mulanin, wojownik-templariusz) zaczął gromadzić silniejszych, bardziej fanatycznych żołnierzy Mulhorandu w przygotowaniu na dzień kiedy to nowy przedstawiciel będzie musiał poprowadzić armię Anhura.

Thay[]

Nie wnosząc nic do przyszłości Untheru zarówno jako państwa jak i narodu, Thay ma w interesie wyłącznie zapobieżenie odrodzeniu mulhorandzkiego imperium. Jest to coś czego Czerwoni Czarnoksiężnicy zdecydowanie nie chcieli by doświadczyć. W tym celu zaoferowali założenie większej enklawy w Messemprar obecnie stanowiącej stolicę wolnego Untheru - ale zostali odprawieni z kwitkiem. W Unthalass także bez skutku próbowali, a w sekrecie finansowo wspierają wyznawców Tiamat i ruch oporu na południu.

Tak naprawdę chcą przedłużyć konflikt tak długo jak to możliwe, nie doprowadzając do kompletnej porażki armii Mulhorandu. Gdyby zwycięstwo Mulhorandu okazało się nieuniknione, siły z Thay zostały by oddelegowane do bezpośredniego uniemożliwienia Mulhorandowi odrodzenia.

Naród[]

Ningal

Ningal, przywówdczy Powstańców Księżyca

Choć małe kulty i rządy panują nad skrawkami Untheru, ludzie boją się wychylić na dłuższą metę. Niektórzy odrzucają przedstawicieli bogów zarówno z Mulhorandu jak i Untheru, preferując wyznaczanie własnej ścieżki.

Enklawa[]

Niewielkie ugrupowania magów w ukryciu stacjonuje na Zielonych Polach w Południowym Untherze, nazywające się Enklawą, niegdyś utrzymywało neutralną pozycję w obliczu rządów Gilgeama i obecnie utrzymuje taką przy najeździe Mulhorandu. Nie obchodzi ich kto rządzi Untherem, byle tylko był Unther. Położenie ich kwatery głównej pojawia się w różnych miejscach na mapach - niektóre lokacje są już opuszczone, a inne stały się mulhorandzkimi pułapkami na buntowników.

Ostatnio Enklawa twardo zrozumiała że ich kraj szybko się rozpada. Jej lider, Izimud (praworządny dobry mulanin, czarodziej-arcymag) wierzy że Ningal i jej Powstańcy Księżyca pokładają zbyt wiele wiary w Selûne w obliczu kaprysów innych bogów Untheru, a co za tym idzie - wspieranie ich jest nieopłacalne.

Powstańcy Księżyca[]

Bogobojna i charyzmatyczna "córka księżyca", Ningal (neutralna dobra genasi powietrza, bardka-wojowniczka-zaklinaczka) prowadzi powiększającą się siłę powstańczą oddaną Selûne która walczy za Unther wolny od dziedzictwa Gilgeama i poddaństwa mulhorandzkiego faraona. Odrzuciła też pomoc ze strony Thay i kultu Tiamat, co wzbudziło w jej przybocznych obawę że może ona rzucać kłody pod kopyta własnej rebelii ze strachu przed zewnętrznymi siłami psującymi jej wizję Untheru.

Szare Duchy[]

To obozujące w niewielkim, zbudowanym na szybko miasteczku na terenie wzgórz na południu Gór Uthangol zbójeckie plemię liczy sobie około dwa tysiące członków. Niegdyś znacząca siła rządząca wschodnimi szlakami handlowymi, Szare Duchy są dziś gasnącą potęgą próbującą zachować wpływy i jednocześnie zapewnić sobie lepszy żywot niż w ostatnich latach. Ich hersztem jest podstarzały elf księżycowy imieniem Furifaks (praworządny zły, wojownik). Szare Duchy napadają na karawany przenoszące zapasy dla mulhorandzkich okupantów. Okrutny i brutalny watażka, Furifaks, zniewala wszystkich kupców jakich dopadnie. Okazuje łaskę tylko poszukiwaczom przygód i innym twardym wojownikom, zostawiając im trochę jedzenia i z prostą bronią, ale odbierając całe magiczne wyposażenie.

Religie[]

Przez cztery tysiąclecia w Untherze panowała teokracja - władali bezpośrednio bogowie. Ale Enlil wycofał się, Gilgeam zginął, a reszta panteonu jest albo martwa albo przeszła do panteonu faerûńskiego. Mimo to kulty bogów żywych i martwych nadal zachowują wpływy na przyszłość Untheru i jego antyczne dziedzictwo.

Tiamat[]

Tiamat uzyskała swój tytuł, Nemezis Bogów, poprzez swoją nieprzerwaną wrogość wobec niektórych bogów z panteonu untherskiego. To ona zniszczyła manifestację Gilgeama w Faerûnie i ostatecznie wykończyła Najwyższego Pana Untheru. Po prawdzie, zaskarbiła sobie w ten sposób głęboki i podszyty strachem szacunek wśród ludzi Untheru który do dziś decyduje o istnieniu jej kultu.

Dla Tiamat i jej wyznawców, Unther jest należnym jej dziedzictwem które pozyskała poprzez stulecia cierpliwości, schematycznego planowania i krwawych konfliktów. Jak każdy smok zazdrośnie pilnujący swego skarbu, Tiamat ostrożnie sprawdza tych co szukają u niej wynagrodzenia, oceniając poziom zagrożenia jaki stanowią i decydując czy ich zgładzić czy się nimi zabawić. Jej wyznawcy najeżdżają mulhorandzkie obozy na południu, podkopując wiele z ich planów i wprowadzając poczucie zagrożenia.

Pomimo dominacji Tiamat, Unther nadal jest daleko od popadnięcia we władanie Mrocznej Pani. Na północy, wysoka kapłanka Tiglat (praworządna neutralna mulanka, kapłanka-wojowniczka) dowodzi kościołem w Messemprar, ale zaleca swoim współwyznawcom bierną i zdystansowaną formę wiary. W Unthalass, Deiros Rozwidlony Język (neutralny zły mulanin, kapłan) dowodzi kultem Tiamat, ale jest w tym tak nieudolny że zachowuje małą kontrolę nad swoją rolą. Szudu-Ab (proaworządna zła mulanka, kapłanka), wspólniczka i zarazem rywalka Tiglat czeka cierpliwie w Unthalass i dogląda porażek Deirosa, czekając na szansę zagarnięcia stołka najwyższej kapłanki Tiamat.

Gilgeam[]

Wyznawcy Gilgeama - jego kapłani, lojalni generałowie i inna wysoka szlachta - opuścili Unthalass gdy tylko dotarły do nich wieści o śmierci ich pana, po czym schronili się w Cytadeli Czarnego Popiołu - fortecy zajętej przez bogów wieki wcześniej i przekształconej w twierdzę. w 1372 roku rachuby dolin, aktywność wulkanów pokryła cytadelę popiołem, zabijając większość osób wewnątrz i oszpecając bliznami resztę. Tylko garść kleryków pozostała przy życiu, w większości zbyt słabych i młodych aby podjąć się obrony przed armią Mulhorandu lub untherskimi powstańcami żądnymi zemsty za stulecia ucisku.

Ostatnio, wymierająca wiara w Gilgeama zawiodła w próbie odrodzenia swojego bóstwa ze zwłok różnych bogów Untheru. Wyznawcy Tiamat i ich sojusznicy zgładzili powstałą z bogów kreaturę i kapłanów którzy powołali ją do życia, pozostawiając z silnego przez stulecia kultu tylko rozproszonych niedobitków. Z wyjątkiem osób kierowanych mściwością czy innymi złymi motywacjami, mało kto przejmował by się pozostałymi wyznawcami Gilgeama i uważał ich za godnych ścigania.

Żniwiarz Szuruppak (neutralny zły mulanin, wojownik-łotrzyk-czarodziej), niegdyś Wybraniec Gilgeama, nie pojawił się w Untherze od połowy roku. Nie znaleziono też jego ciała, zatem jego zniknięcie niepokoi wszystkich.

Hoar[]

Podczas gdy wyznawcy Tiamat są sfrustrowani brakiem oddania untherczyków dla Pięciogłowej Królowej, misjonarze Hoara są jak ryba w wodzie. Kult Hoara jest mały ale mściwy, stwarzając zagrożenie zarówno po stronie Untheru jak i Mulhorandu. Mulhorand odczuwa żądło wyznawców Hoara zwłaszcza w Unthalass, gdzie armie Anhura panują żelazną ręką i próbują całkowicie podporządkować sobie lokalną populację. Na Zielonych Polach i wybrzeżach rzeki Alamber trójca skrytobójców nazywająca się Trzema Gromami (praworządni źli mulanie, łotrzykowie-skrytobójcy) wymierza boską karę na konfidentów Mulhorandu. Wyznawcy Hoara do końca nie ujawniają się aż nie będzie innego wyboru, starając się działać poprzez pośredników przy prezentowaniu się jako oddani i szlachetni duchowni troszczący się o dobro Untheru.

Podobno Hoar osobiście poszukuje emisariusza który przywrócił by jego wierze trwałe miejsce w Untherze. Po stuleciach wygnania z untherskiego panteonu (za sprawą jego rywala Rammana), niegdysiejszy Assuran (jak zwano go w Chessencie i dawniej Untherze) raduje się z osobistej zemsty. Chociaż osobiście zabił Rammana w Czasie Kłopotów, to poprzez panowanie nad Untherem, nie zemstę Assuran chce odzyskać należny mu tron.

Martwe bóstwa[]

Wraz ze śmiercią Gilgeama, rozbite kulty różnych bogów Untheru zaczęły się ujawniać. Składają się z nie więcej niż kilku silnych wyznawców prowadzonych przez kleryka który czerpie moc od martwego bóstwa. Opiekują się one grobami bogów Untheru, a zdarza im się też wyciągnąć na wierzch relikt lub sekret wielkiej magicznej mocy. W szczególności kult Marduka (boga sprawiedliwości) i Nergala (boga zaświatów) szukają magicznych przedmiotów które mogły by odnowić ich naród.

Źródła[]

  • Zapomniane Krainy: Opis Świata
  • Dragon Magazine #358 (2007; 3e)
Advertisement