Tytan
Straszliwe ramię i precz, precz odpędzę
Gromowładnego młodzieniaszka, zgnębię
Zbuntowanego Jowisza i każę,
Aby na tronie siadł znów Saturn stary
-John Keats "Hyperion"
Nigdy nie ufaj tytanom
-Powiedzenie carceryjskich oczekujących
Tytani (ang. Titans) to istoty posągowe o rozmiarach - rzec można - heroicznych. Są potężni nie tylko fizycznie, ale również mentalnie. Wielu z nich wywodzi się z planu Arborea. Są największymi i najinteligentniejszymi spośród prawdziwych gigantów. Bywają też określani "dziećmi wieloświata" (ang. children of the multiverse).
Ze względu na wiedzę i doświadczenia tytanów doświadczeni bardowie ryzykują kontakty z nimi, by zyskać wiedzę i materiał do swoich dzieł.
Fizyczność[]
Te istoty lubią ciężkie zbroje zdobione starożytnymi rzeźbieniami (często wizualnie przypominające styl starogrecki). Noszą rzadką i cenną biżuterię. Zwykle starają się wyglądać na istoty piękne i potężne zarazem. Przeciętny tytan mierzy 7,5 metra wzrostu, ważąc jakieś 7 ton. Tytani posiadają własny język, poza tym posługują się 6 dialektami języka giganciego, niebiańskim, otchłannym, smoczym oraz wspólnym.
Ich mięśnie są gęstsze niż adamantyt i bardziej elastyczne niż bambus. Potrafią nawet smoki pokonywać w fizycznych konkurencjach, co stanowi im wielki powód do chluby. W ciemności widzą jak diabeł a w świetle lepiej niż sokół. Gdy są zadowoleni ich głos to miód na uszy, zaś rozgniewani grzmią niczym burza. Ich potęga jest porównywalna do bogów, a u niektórych nawet przewyższająca ich potencjał. Nie starzeją się, nie potrzebują snu czy pożywienia, chociaż jeść mogą i lubią.
W walce tytani posługują się przede wszystkim pięściami. Każdy z nich specjalizuje się również we właściwym tylko dla siebie dodatkowym ataku, za pomocą którego tytan jest w stanie wyrządzić olbrzymie szkody. Tytani dysponują też magicznymi zdolnościami przechodzenia na Plan Eteryczny, licznymi zdolnościami czaropodobnymi (np. niewidzialność, lewitacja), psioniką, odpornością na zwykła broń, odpornością na psionikę oraz zdolnością rzucania potężnych czarów (zarówno z magii wtajemniczeń jak i objawień).
Psychika[]
Tytani to stworzenia dzikie i chaotyczne, będąc panami własnego losu. Bliżej im do źródeł życia niż zwykłym śmiertelnikom, dlatego też rozkoszują się każdą chwilą istnienia. Okazują silniejsze emocje niż ludzie. Zdarza się, że opętuje ich iście tytaniczny, boski szał. Furia, z którą problemy mają anioły i demony, smoki i bóstwa. Nieśmiertelni, przepełnieni niesamowitą mocą, nieprzewidywalni jak morza.
W głębi duszy wielu z nich jest jednak dobrych i uczynnych. Niemniej w minionych wiekach niektórzy przedstawiciele opisywanej rasy zbuntowali się przeciw samym bóstwom i w efekcie część z nich stała się zła. A zły tytan to tyran nie do pokonania, władający całymi królestwami śmiertelników.
Tytani żyją w przyjaznych relacjach z burzowymi gigantami. Poza tym mają wewnątrz-rasową solidarność i jeżeli nie mają poważnego, głębokiego urazu do tego konkretnego tytana, nigdy nie zadziała na niekorzyść drugiego.
Ich wizja na świat jest funkcją ich odwieczności. Widzieli jak cywilizacje rosną i upadają. Byli świadkami eksterminacji ras i upadku bogów. Mają dar wiecznego życia jak bogowie, nie będąc obciążeni boskimi limitami i obowiązkami. Prawie wszystko widzieli, niewiele ich zaskakuje. Są znudzeni światem i każda realna nowość czy ciekawostka jest więcej warta niż góra diamentów.
Wierzą, że są lepsi od wszystkich śmiertelników. Gdy jednak jakiś taki pokona tytana w zaproponowanych zawodach - wówczas zyska szacunek i liczne dobrodziejstwa od swego prawie-boskiego rywala.
Wierzenia[]
Zobacz więcej w osobnym artykule: Tytani mit początku.Zgodnie z dominującym mitem - tytani mieli być pierwszym tworem bogów. Byli dobrze traktowani i dobrze służyli bogom, zarówno w pokoju jak i w wojnie. Zrozumieli w końcu, że ich moc jest porównywalna do ich twórców, zatem podjęli próbę stworzenia własnego dzieła. Tak mieli narodzić się giganci, którzy mieli w sobie boską esencję a tytani dali im obietnicę własnego świata gdzie będą rządzić niczym bogowie.
Ten akt jednak rozgniewał bogów. Pomimo tego obie strony zawarły kompromis - giganci będą żyć na świecie materialnym, pomiędzy normalnymi istotami, nie by rządzić lecz by normalnie funkcjonować. Nie byli ci zachwyceni, lecz zaakceptowali. Gdy jednak zobaczyli, że bogowie się rozmnażają i powstają kolejne istoty, uznali że ich twórcy chcą ich zastąpić, pozbyć się ich. Rozpoczęli więc wojnę. Ostatecznie ją przegrali.
Typy[]
Wiekowy tytan[]
Wiekowi tytani to pradawni dalecy przodkowie zwykłych tytanów. Są masywnymi, ciężkimi istotami, które zgłębiają działanie wszechświata, gardząc niemal wszystkimi innymi. Stworzenia te są o całe eony starsze od swoich mniejszych kuzynów.
Mierzą 22,5 metra wzwyż, a ważą około 200 000 kilogramów. Każdy posiada unikatowy, niekoniecznie ludzki wygląd. Natura intelektualistów sprawia, że żyją z dala od świata, na swe siedziby wybierając odosobnione, wrogie dla większości innych istot miejsca w najodleglejszych zakątkach multiwersum. Tu raczej nikt nie będzie ich niepokoił.
Każdy z wiekowych tytanów nabiera wielu cech związanych ze środowiskiem, w jakim żyje. Ich ciała ulegają zmianom, by w końcu stać się niejako częścią siedziby. Z tego też powodu wielu wiekowych tytanów modyfikuje zdolności specjalne tak, by lepiej pasowały do środowiska. Nie oznacza to jednak, iż każdego należy traktować jak stworzenie zaliczane do podtypu związanego z danym środowiskiem.
Wiekowi tytani kryją się w związanych z żywiołami siedzibach, większość czasu poświęcając wędrówce po zakątkach własnych myśli lub magicznemu badaniu planów w poszukiwaniu magicznej wiedzy. Dlatego też czasem błędnie uważa się ich za mniej percepcyjnych, a nawet mniej inteligentnych od żywszych i słabszych kuzynów. Prawda jest jednak taka, że wiekowi tytani po prostu przenieśli się do świata, gdzie radość fizycznej egzystencji oraz wszelkie rozkosze stały się przyjemnościami umysłowymi. Mimo to doskonale orientują się w tym, co się wokół dzieje, uznają bowiem multiwersum za bibliotekę zawierającą wszelką wiedzę, którą należy zdobywać dla niej samej. Istoty nie kryją się ze swoją mądrością, ale nie lubią, gdy ktoś przerywa im kontemplację. Tak naprawdę trudno jest nawet zwrócić uwagę któregoś z nich, tak bardzo potrafią się skupić.
Wyrwany ze świata marzeń wiekowy tytan reaguje powoli - przede wszystkim dlatego, że niechętnie porzuca niedokończone wątki myśli, ale również dlatego, iż z trudem przychodzi mu analizowanie nowych danych. Jednakże rozdrażniony jest straszliwym przeciwnikiem, ponieważ doskonale zna otoczenie i posiada niemal graniczące z prekognicją zrozumienie taktyki bojowej. Co gorsza, zwykle stara się możliwie szybko i efektywnie rozwiązać kwestię, która go niepokoi, drażni i wytrąca ze skupienia. Wiekowi tytani poświęcili tyle czasu na zdobywanie wiedzy, iż mówią i czytają we wszystkich językach, choć mało prawdopodobne, by zareagowały na coś tak prozaicznego jak zwykłe słowa, które raczej nie przerwą ich rozmyślań.
Zwykle po kilku tysiącleciach milczenia wiekowy tytan wyrusza na poszukiwanie przedstawiciela swej rasy - dla towarzystwa, nabrania wprawy w posługiwaniu się bronią czy innej radosnej aktywności. Takie spotkanie niemal zawsze odbywa się na jakimś odległym, niczym niewyróżniającym się planie, gdzie szanse na pojawienie się intruzów są minimalne.
Greccy[]
Epizod Tytanomachii
W panteonie greckim tytani stanowili pokolenie pomiędzy "pierwotnymi bóstwami" (którzy wyszli z Chaosu) a "bogami olimpijskimi" (chociaż np. Gaja klasyfikowana jest zarówno do pierwotnych jak i tytanów). Uranos, przerażony potęgą hekatoncheirów oraz starszych cyklopów zaczął zrzucać dzieci do Tartaru. Raz Gaja przechowała jedno z dzieci, z tego dziecko wyrósł Kronos. Ten pokonał ojca i z wydobył swe rodzeństwo. Gdy jego ojciec umierał został przeklęty, że zostanie obalony przez własne dziecko, więc by uniknąć kary zaczął je pożerać. Jedno z dzieci zostało podmienione na kamień i ukryte. Tym dzieckiem był Zeus, który gdy dorósł wydobył jeszcze kilkoro z rodzeństwa i zaczął walkę. Podczas wojny z Kronosem (Tytanomachia) kolaborował z cyklopami oraz sturękimi (którzy czuli się potraktowani niesprawiedliwie w podziale schedy po Uranosie), zyskując siłę i magiczne przedmioty, następnie wykorzystywał dyplomację by przeciągnąć część tytanów na swoją stronę (np. Okeanosa), resztę pokonał i strącił do Tartaru. Ostatecznie zwyciężył osamotnionego Kronosa w pojedynku też zrzucając go.
Tutaj tytani to przeważnie ex-bogowie (starsi tytani jak np. Kronos), bóstwa które odizolowały się od problemów świata (np. Okeanos) lub bogowie-herosi (młodsi tytani jak np. Prometeusz). Mają swoich wyznawców i potrafią kapłanom dawać moce, lecz są one przeważnie ograniczone w porównaniu do tego, co dają bogowie olimpijscy.
W settingach[]
Dragonlance[]
Zobacz więcej w osobnym artykule: Tytan (ogr).W settingu Dragonlance tytanami określa się odmianę ogrów, stworzonych przez magów oni, w bluźnierczym rytuale gdzie wykorzystało się krew elfów.
Dark Sun[]
Na Athasie tytani występują jako podgrupa gigantów ze zwierzęcymi głowami. Byli określani jako Tytani Bestii (ang. Beast Titan)[1].
Poza tym innych tytanów nie ma, chociaż istnieją terminy zawierające w sobie słowo "Tytan" i niepowiązane z Tytanami Bestii.
Planescape[]
Planescape przyjmuje interpretację tytanów z greckiej mitologii. Nie mają dość mocy, gdyż helleńscy bogowie srogo karzą tych, którzy ośmielą się zwrócić w stronę ich dawnych rywali. Kary spowodowały taki lęk, że wielu boi się wypowiedzieć samo imię któregoś z nich. Trafiają się jednak jacyś wędrowcy, którzy udadzą się do ich więzienia, by uzyskać jakąś mądrość, wiedzę lub moc. Większość z nich uwięziona jest w Carceri.
Nadal mają moce nad swoim dawnym portfolio, zaś Olimpijczycy nie mogą pozwolić sobie na ich zagładę. Ich ciągła egzystencja utrzymuje prawa rządzące ich konkretnym Pierwszy Świat Materialny, nad którym obecnie panuje Zeus ze swoją rodziną.
Źródła[]
- Podręcznik Przygód Epickich
- Księga Potworów
- Legends and Lore
- Dark Sun Creature Catalog (4ed)
- Dragon Magazine #357
- On Hallowed Ground
- ↑ 4 edycja