The Complete Psionics Handbook

Podręcznik

Okładka przednia
The Complete Psionics Handbook (PHBR5)
Projektant	Steve Winter
Wydawca	TSR
Rodzaj	Akcesorium
Wydane	1991
Kod	2117
Format	128-stronna książka

Jesteś gotowy na oszałamiający potencjał psyche? Ten podręcznik opisuje ponad 150 paranormalnych mocy: telepatię, PPZ, jasnowidzenie, psychokinezę, biologiczne sprzężenie zwrotne, podróż pozacielesna oraz wiele niesamowitych nie widzianych nigdy przedtem talentów. Psionik jest całkowicie nową klasą postaci do gier AD&D, zarówno dla postaci graczy jak i BNów. Odkryj wewnętrzną przestrzeń! Teraz naprawdę możesz przedłożyć wyższość umysłu nad materią z nowym Kompletnym Podręcznikiem Psioniki.

The Complete Psionics Handbook (ang. Kompletny Podręcznik Psioniki) to akcesorium w miękkiej oprawie dla 2 edycji Advanced Dungeons & Dragons wydany przez TSR. Jest to piąty podręcznik z serii Player's Handbook Reference, a jego akronim to PHBR5.

Jest to pierwszy podręcznik tej edycji opisujący psionikę, przedstawiający ją w zupełnie nowej, szerszej wersji niż jej poprzedniego wzmianki w Supplement III: Eldritch Wizardy (1976) i Player's Handbook 1e (1978). Podręcznik ten stanowił konieczne akcesorium dla postaci psionicznych w Dark Sun Campaign Setting (1991), acz w edycji Dark Sun Campaign Setting Expanded & Revised (1995) nastąpiło uaktualnienie i poprawienie zasad psioniki, by ponownie te poprawione zasady zostały udostępnione dla całej 2 ed. AD&D w Player's Option: Skills & Powers (1997). Duchowi następcy tego podręcznika w 3 edycji D&D to Podręcznik Psioniki (2001), Expanded Psionics Handbook (2004) i Complete Psionic (2006).

Spis treści[]

Introduction - Wstęp
Chapter One: The Psionicist - Rozdział pierwszy: Psionik
Chapter Two: Psionic Combat- Rozdział drugi: Walka Psioniczna
Chapter Three: Clairsentience- Rozdział trzeci: Nadświadomość
Chapter Four: Psychokinesis - Rozdział czwarty: Psychokineza
Chapter Five: Psychometabolism - Rozdział piąty: Psychometabolizm
Chapter Six: Psychoportation - Rozdział szósty: Psychoportacja
Chapter Seven: Telepathy - Rozdział siódmy: Telepatia
Chapter Eight: Metapsionics - Rozdział ósmy: Metapsionika
Chapter Nine: A Psionics Campaign - Rozdział dziewiąty: Psioniczna Kampania
Monsters - Potwory
Appendices - Dodatki

Opisane potwory[]

baku, mózgokret, myślożerca, pasożyt cerebralny, pożeracz mózgu (dorosły), szedu, potwór su, ustilagor (pożeracz mózgu, larwa), wagabunda

Historia produktu[]

Projektant gier Kevin Kulp wypowiedział się o produkcie jak poniżej.

Nie ma innego podręcznika z 2 edycji AD&D w mojej biblioteczce, która byłaby bardziej zużyta niż PHBR5: The Complete Psionics Handbook (1991) Steve'a Wintera. Większość 2e była dość prostą ewolucją 1e z dość niewielkimi zmianami (poza półorkami walczącymi z diabłami w Dziewięciu Piekłach). The Complete Psionics Handbook było jednak czymś całkowicie nowym.

A także dobrym. Psionika w 1e była czymś w rodzaju refleksji nigdy nie zintegrowanej z grą, z ezoterycznymi stronami mającymi wytrącić z równowagi bohaterów 1e bądź zapewnić MP metodę roztapiania nieświadomych głów podróżników okazjonalnym psionicznym szarym śluzem. Koncepcja psioniki w AD&D była prawdopodobnie rozkoszą, lecz jej wprowadzenie w 1e było nieco niezdarne.

Nauki i Dewocje[]

W The Complete Psionics Handbook Winter próbował uchwycić oryginalne uczucie i urok psioniki bez zachowywania problemów z balansem w grze. Częściowo udało mu się to rozdzieliwszy moce na dyscypliny (Nadświadomość, Telepatię i tym podobne) oraz podzieliwszy moce wewnątrz każdej dyscypliny na "nauki" (najpotężniejsze zdolności, analogiczne do wysokopoziomowych zaklęć) oraz "dewocje" (mniej potężne zdolności). Wiele mocy posiadało wymagania utrudniające szybkie ich obranie, a wszystkie moce wymagały testu mocy by zadziałać. Psionik był w każdej chwili ograniczony w liczbie obranych dyscyplin, liczbie znanych nauk i dewocji oraz liczbie punktów mocy do wykorzystania.

W wyniku tego psionicy bywali potężni w bardzo wąskim zakresie, z niedoborem zasięgu i spójności, acz zdolni zyskiwać dostęp do potężnych nauk nim dzierżący magię czarodzieje mogli zyskać równorzędne zdolności wśród swych zaklęć. Powstałe postacie były tak przyjemne jak i grywalne, lecz wczesny dostęp do mocy jak teleport czy dominacja niewątpliwie frustrowało wielu MP.

Niespodziewane źródło[]

Książka nigdzie otwarcie tego nie mówi (poza wzmianką w "literatura pokrewna" na stronie 113), lecz inspiracja dla struktury psioniki 2 edycji jest capnięta niemal całkowicie ze znakomitej serii Saga o plioceńskim wygnaniu autorstwa Julian May. Jeżeli ktoś zastanawia się skąd wzięły się nazwy dla nauk, dewocji, psychometabolizmu czy psychoportacji, tam należy szukać. Szczerze, był to dobry wybór. Powieści May wykonały świetną robotę w przemyśleniu naukowej klasyfikacji mocy psionicznych, a jej pomysły ładnie przekładają się na D&D.

Miażdżę ci głowę[]

Wprowadzono tu nowy system walki psionicznej , metody ataków mentalnych ignorujących punkty wytrzymałości i Klasę Pancerza (tak jak normalne nauki i dewocje) na korzyść trybów telepatycznego ataku i obrony. Psioniczna walka mogła być zastosowana wyłącznie przeciwko innym psionicznym stworzeniom. Zasadniczo sprowadza się to do złożonej gry w kamień-papier-nożyce, z atakami i obronami obieranymi w tajemnicy, a następnie porównywanymi by zobaczyć jak dużą karę lub premię otrzymałby obrońca w swoim teście mocy. Wygraj trzy ataki i dowolna telepatyczna moc może zostać wykorzystana bez opierania. Większość obrońców wolało tego uniknąć.

Więcej zasad niż porad[]

Ta 128-stronna książka jest przejrzysta i dobrze napisana, dopełniona psionicznymi potworami do dokuczania drużynie, lecz jest tu bezsprzecznie wiele zasad i mocy wymagających wyjaśnienia, toteż jest to gęsta lektura. W wyniku tego książce tej brakuje rozległych porad do odgrywania czy profesji postaci z innych podręczników Complete. Siedem stron poświęcono prowadzeniu psionicznej kampanii, interakcji psioniki i magii, wewnętrznej nienawiści i nieufności żywionej przez wielu BNów do psioniki oraz wartościowe zestawienie inspiracyjnej literatury.

The Complete Psionics Handbook jest świetnym i oryginalnym dziełem, nieco wadliwym w regularnym korzystaniu z racji na nieprzewidziane skoki balansu gry, które może wprowadzić w kampanię, lecz mimo to prawdziwym krokiem naprzód w projekcie gry AD&D. Mój egzemplarz jest zużyty z powodu regularnego korzystania i nie wyobrażam sobie by było inaczej.

Galeria[]

W podręczniku występują cztery pełnokolorowe grafiki odseparowujące główne rozdziały, reprezentujące symbolistyczne ujęcie potęgi psyche.

Nagłówki graficzne rozdziałów opisujących moce sześciu dyscyplin psionicznych:

Grafiki przedstawiające zastosowanie mocy psionicznych oraz różne scenki z udziałem psioników czy psionicznych potworów, okraszone czasem humorem słownym.