Szary śluz
Szary śluz (ang. gray ooze) to przedstawiciel śluzów, przypominający z wyglądu wilgotny głaz lub zwalisko skalne. Zazwyczaj ciało istoty nie jest grubsze niż kilkanaście centymetrów, ale powierzchniowo może pokrywać nawet kilkanaście metrów kwadratowych. Z powodzeniem pełza i sunie po posadzkach i podziemnych korytarzach, nie posiada natomiast zdolności wspinania się po ścianach i sufitach.
Szary śluz atakuje na podobieństwo węża, wijąc się i uderzając prędkimi ciosami. Zawiera toksynę wywołującą błyskawiczną korozję metalu, który jest jego głównym pokarmem. Jest też całkowicie odporny na ogień, zimno i magię. Najedzony szary śluz rozmnaża się przez pączkowanie - na jego ciele pojawia się nieduży wyrostek, który oddziela się i jest pozostawiany w jakimś spokojnym korytarzu. Tam dojrzewa przez kilka dni, odżywiając się swą skórzastą skorupką, a następnie osiąga dorosłość i rusza na poszukiwanie pożywnych metali.
Oprócz bycia postrachem poszukiwaczy przygód używających cennej broni, szary śluz jest czasem trzymany w słojach i wykorzystywany przez rzemieślników do sztukowania i ornamentacji swych wyrobów. Praktyka taka wymaga jednak znacznej precyzji i kunsztu, oraz dużej dozy ostrożności.