Ten zestaw sześciu kargutowych strun od lutni, mandoliny czy innego instrumentu śrubowego obdarzony jest maksymalnie sześcioma poziomami czarów. Wygrywając na nich odpowiednią kombinację nut (co zajmuje chwilę) i wykonując udany test występów, muzyk przywołuje wybrane zaklęcie. Podobnie jak w przypadku różdżki, czarujący nie musi posiadać żadnych komponentów ani kondensatorów, nie płaci też kosztu czaru w doświadczeniu. Nie istnieje też żadna szansa niepowodzenia czaru wtajemniczeń, rzucając zaklęcie nie wykonuje się bowiem gestów. Każdy kto posiada przynajmniej odrobinę umiejętności występów, może zagrać na strunach dowolne czary pod warunkiem, że suma ich poziomów nie przekracza sześciu. Przy każdej próbie obdarzenia strun czarem wykonuje się test występów - w przypadku porażki zaklęcie pryska bez efektów. Na przykład, bard może zakląć w strunach ochronę przed dobrem i leczenie średnich ran, a potem przekazać instrument czarodziejowi posiadającemu umiejętność występy, który zamknie w strunach kulę ognistą. Potem każdy bohater posiadający rzeczoną umiejętność będzie mógł za pomocą strun rzucić te trzy zaklęcia.
Źródła[]
- Pieśń i Cisza