Spijacz śmierci
Spijacz śmierci (ang. deathdrinker) zbiera dusze tych wystarczająco pechowych by przeciąć jego ścieżkę. Stworzenia brutalnej siły i krwawej walki, szukają starcia z sadystyczną radością, siejąc strach nawet pośród innych demonów.
Opis[]
Masywny spijacz śmierci jest wielki jak gigant, a z jego głowy sterczą rozgałęzione rogi niczym poroże jelenia - zaś z nich zwisają wyschnięte ciała i czaszki. Ich ciała są ciężko umięśnione; mają szerokie bary, falujące bicepsy i płaskie, muskularne klatki piersiowe. Spijacze śmierci noszą skomplikowane zbroje o ciemnych motywach i ostrogach. Ich nogi kończą się kopytami, a w dłoniach o wielu palcach dzierżą długie miecze.
Spijacze śmierci osiągają 5,4 metrów wzrostu i ważą nieco ponad 1360 kilogramów.
Charakter[]
Masakra to istna biesiada dla spijaczy śmierci; są zawsze chaotyczni źli z charakteru. To egoiści którzy służą sami sobie, a swoich sojuszników zabijają kiedy im to pasuje lub po prostu mają ochotę przelać trochę krwi.
Zwyczaje[]
Spijacze śmierci rozmnażają się poprzez przelewanie niewielkiej ilości własnej krwi w specjalnie przygotowane dziury z mroczną esencją. Krew miesza się z błotem, po czym krzepnie i rośnie. Pomniejsze demony wabione są do tych dziur rozrodczych, po czym mieszają w ich zawartościach i dodają świeże zwłoki oraz krew. Finalnie z dziury wychodzi nowo uformowany spijacz śmierci.
Jako przybysze, spijacze śmierci nie potrzebują jedzenia, snu czy oddychania. Jednak lubią zakładać i urządzać sobie leża, które dekorują czaszkami i innymi symbolami śmierci. Tam odpoczywają na wielkich stosach z kości i ciał.
Organizacja[]
Dwóch spijaczy śmierci
Spijacze śmierci żyją na Nieskończonych Warstwach Otchłani. Preferują zakładać swoje leża w pobliżu świeżych pobojowisk, ponieważ lubią zwały trupów.
Spijacz śmierci zwykle otoczony jest przez różne słabsze demony czy nieumarłych. Chociaż te istoty rzadko kiedy stanowią silną wsparcie dla niego, jego skłonność do poświęcania sojuszników dla własnego wzmocnienia zapewnia mu dodatkową wytrwałość z ich strony. Czasami spijacze śmierci trzymają się razem.
Działalność[]
Pomimo bycia mieszkańcami Otchłani, spijacze śmierci nie są tanar'ri. Cieszą się swoją odrębnością oraz trzymają z dala od politycznych intryg i sporów o władzę. W ich oczach, są zbyt dobrzy na takie miernoty. Są twardymi i potężnymi wojownikami, a nie żadnymi złymi wizjonerami czy mądrymi generałami.
Spijacze śmierci interesują się tylko jedną rzeczą: sobą. Ich egocentryzm jest wyjątkowy. Własną rasę postrzegają jako lepszą od innych, a każdy widzi siebie jako wzorowego przedstawiciela bez konkurencji. Jeśli już wchodzą w jakieś relacje to wolą kontaktować się ze swoimi pobratymcami, chociaż prywatnie lubią też towarzystwo istot które chwalą je i podziwiają oraz płaszczą się przed nimi.
Skarby[]
Typowym ekwipunkiem spijacza śmierci jest napierśnik +2 oraz długi adamantynowy miecz +3. Noszą przy sobie też oleje regulacji, pobłogosławienia i spaczenia broni. Na ogół mają przy sobie złoto i skarby warte 13 tys. sztuk złota.
Jako postacie[]
Spijaczom śmierci przeważnie brakuje ambicji by szkolić się w jakiejkolwiek klasie. Jeśli już, preferują kleryka którego obiektem kultu staje się chaotyczny zły lub neutralny zły bóg śmierci. Wielu nawet nie wybiera sobie żadnego bóstwa, bo uważają że nikt poza nimi nie jest godzien kultu. W takich wypadkach pozostają przy samych domenach; najbardziej lubią Śmierć, Zniszczenie i Zło. Spijacze śmierci-kapłani lubują się w tworzeniu nieumarłych których używają na korzyść własnych mocy.
Spijacze śmierci mają też wszystkie sposobności by z miejsca zostać skrytobójcą.
Relacje[]
Spijacze śmierci posługują się językami wspólnym i otchłannym. Uważa się że pierwotnie byli gestorami jakiegoś bóstwa które dało im życie tworząc ich z surowej materii Otchłani. Z czasem jednak owo bóstwo odeszło lub zmarło, zaś spijacze śmierci zostali zwolnieni ze służby i zyskali wolną wolę.
Niektóre potężne i sprytne jednostki zapewniają sobie służbę spijacza śmierci poprzez wysyłanie mu licznych prezentów i podlizujących się emisariuszy.
W Eberronie[]
Spijacze śmierci zamieszkują Dollurth, Krainę Umarłych, gdzie stanowią panów tego miejsca. Wobec Eberronu są bardziej ambitni, aktywni i złaknieni mocy niż inni. Otaczają ich całe stada nieumarłych które żywią się ich aurami uśmiercenia.
W Faerûnie[]
Spijacze śmierci często prowadzą bandy demonów w najazdach na Plan Letargu by porywać tamtejsze dusze. Ich aura uśmiercenia wabi dusze zmarłych, co przynosi takim wyprawom szczególnie obfite łupy.
Walka[]
Spijacz śmierci jest strasznym przeciwnikiem, bardzo mobilnym na polu walki; przyspieszonej większej teleportacji używa by dosięgnąć czaromiotów czy łuczników trzymających się poza walką wręcz. Jego nieustające chodzenie w powietrzu pozwala mu teleportować się w górę, by dosięgnąć latających istot. Wiele radości sprawia mu szok i groza jaką okazuje latający czaromiot kiedy spijacz śmierci teleportuje się wprost do niego by wymierzyć śmiercionośną nawałę ciosów wręcz.
Nietypowo jak na demony, spijacze śmierci nie dysponują naturalną bronią. Zamiast tego walczą swoimi długimi mieczami. Spijacz śmierci nie waha się używać większego rozproszenia magii by zmiękczyć wrogów zanim zacznie walkę wręcz. Na ogół korzysta z Potężnych Ciosów (kara do rzutów na atak, premia do obrażeń), chyba że przeciwnik jest trudny do trafienia.
Spijacz śmierci wykorzystuje sojuszników tak by zapewnić przewagę samemu sobie; zwykle otaczają go nieumarli rozkoszujący się jego aurą negatywnej energii. Zraniony spijacz śmierci nie ma oporów przed zabiciem któregoś z rannych lub najsłabszych sługusów by się uzdrowić, po czym korzysta z Rozpłatania by porazić pobliskiego wroga.
Moce[]
Spijacza śmierci otacza aura uśmiercenia o zasięgu 3 metrów. Każda istota w obszarze aury otrzymuje 2k6 obrażeń od negatywnej energii na końcu jego tury. (Nieumarli są zamiast tego leczeni przez jego aurę.)
Spijacz śmierci otrzymuje na minutę moralny bonus +5 do rzutów na atak, obrażenia i obronę ilekroć zabije godnego przeciwnika (mającego co najmniej 10 kości zdrowia).
Spijacze śmierci dysponują gamą zdolności czaropodobnych których potrafią używać bez ograniczeń: chodzenie w powietrzu (tylko na sobie), większe rozproszenie magii i przyspieszona większa teleportacja.
Odporności[]
Ilekroć spijacz śmierci wymierzy śmiertelny cios jakiejś istocie (nieważne czy aurą czy atakiem), od razu uzdrawia się o 1k8 punktów zdrowia za każdą kość budowy jednostki którą zabił.
Spijacze śmierci dysponują trwałym widzeniem prawdy. Efektu tego nie da się u nich stłumić. Ponadto są niewrażliwi na trucizny i negatywną energię. Cechują się też odpornościami na kwas, zimno, elektryczność i ogień.
Źródła[]
- Monster Manual IV (2006; 3e)
- Dragon Magazine #359 (2007; 3e)
- Dungeon Magazine #152