| Bóstwo | |
|---|---|
| |
| Solonor Thelandira | |
| Tytuł(y) | Bystre Oko, Wielki Łucznik |
| Symbol | srebrna strzała z zieloną brzechwą |
| Plan Ojczysty | Arvandor |
| Ranga mocy | Pośrednie bóstwo elfów |
| Charakter | chaotyczny dobry |
| Dziedziny | łucznictwo, polowanie, przetrwanie w dziczy |
| Domeny | chaos, dobro, elf, roślina, wojna |
| Ulubiona broń | Daleki Strzał (długi łuk) |
| Sojusznicy | Rillifane Rallathil |
| Zwierzchnik | |
Symbol Solonora Thelandira
Solonor Thelandira (so-lo-nor the-lan-di-ra) zawsze goni za zdobyczą, więc rzadko kiedy pozostaje w jednym miejscu trochę dłużej. W przeciwieństwie do wielu myśliwych tropi ofiarę jedynie z troski o równowagę między gatunkami i po to, by zniszczyć tych, którzy czynią zło, zwłaszcza drowy. Jego poważne, czasem ponure zachowanie odzwierciedla trudności, na jakie napotyka, próbując doprowadzić do kompromisu pomiędzy rywalizującymi siłami cywilizacji i dziczy, instynktu i wiedzy, dzikości i udomowienia. Słowo Solonora ważniejsze jest niczym przysięga, tej zaś nigdy nie składa lekkomyślnie. Bóg ten nie dąży do otwartego konfliktu z wrogiem, lecz śledzi go i tropi, wypuszczając strzały z zawsze pełnego kołczanu. Kościół Solonora ma bardzo różne oblicza w zależności od miejsca, w którym się znajduje, a grupy jego kapłanów, zwanych sokolimi oczami, nie utrzymują ze sobą niemal żadnych kontaktów. Kapłani ci służą jako łucznicy i zwiadowcy w elfich armiach, jako strzelcy i opierzający strzały oraz instruktorzy łucznictwa, zaś w elfich osadach są myśliwymi, dbając o ich zaopatrzenie. Pośród tych z Pięknego Ludu, którzy wystrzegają się pułapek cywilizacji, przewodniczą ceremoniom inicjacji młodzieży, i zawsze starają się utrzymać równowagę w naturze. Są śmiertelnymi wrogami wszystkich, którzy czczą Malara i Talosa i często łączą siły z wyznawcami Rillifane'a Rallathila, by przepędzać wyznawców tych złych bóstw. Kapłani i druidzi Solonora modlą się o czary przy blasku księżyca. Wierni wystrzegają się frywolnych festiwali, uznając, iż niepotrzebnie odwracają one uwagę od tego, co się dzieje. Zbierają się raz w miesiącu, pod łagodnym światłem księżyca w pełni, by podziękować bóstwu za umiejętności, których ich nauczył i szczodrość darów, jakimi ich obdarza. Myśliwi składają wówczas w ofierze trofea, których nie można wykorzystać w inny sposób, pozostali zaś wystrzeliwują w nocne niebo strzały z symbolem Solonora, aby wybić dziury w firmamencie i pozwolić światłu bóstwa spłynąć Dniem na jego lud. W każdy Tarczowy Wiec, przez Piękny Lud zwany Spokoju Corellona, wyznawcy Solonora współzawodniczą w pojedynkach łuczniczych, a zwycięzca takiego konkursu otrzymuje błogosławieństwo Bystrego Oka. Wielu kapłanów i druidów Solonora jest wieloklasowcami jako mistyczni łucznicy lub tropiciele.
Historia/związki[]
Jak inni członkowie elfiego panteonu, Solonor odpowiada przed Corellonem i ma dobre stosunki z resztą Seldarine. grona jego sojuszników zaliczają się także dobroczynne bóstwa natury oraz Silvanus. Jego największymi wrogami są Malar i Talos, a potem Lolth.
Dogmat[]
Żyj w harmonii z naturą i przeciwstawiaj się działaniom tych, którzy zakłócają jej delikatną równowagę. Chroń leśne ostępy, by nikt nie burzył ich spokoju i by zachować nietkniętym ich piękno, oraz współpracuj z tymi, którzy zasiedlą tę ziemię, by ich zachłanność nie doprowadziła do zniszczenia. Poluj tylko, by zdobyć żywność, wybierając zwierzęta słabe i stare, by inne mogły rozkwitać. Konsekwencje działania równie trudno przewidzieć jak tor lotu strzały - wybieraj zatem cele rozważnie, bo zło, jakie możesz spowodować, będzie miało daleki zasięg.
Źródła[]
- Wyznania Panteony