| Smok | |
|---|---|
| |
| Rdzawy smok z Draconomicon: The Book of Dragons (2003) | |
| Rdzawy smok | |
| Broń oddechowa | kwas, rdzawiący płyn |
| Łuski | kolor przerdzewiałych, metalicznych łusek |
| Teren | Acheron |
| Charakter | praworządny zły/praworządny neutralny |
Rdzawy smok z Planes of Law (1995)
Rdzawy smok z Dragon Magazine #300 (październik 2002)
Rdzawe smoki (ang. rust dragon) są gatunkiem planarnych smoków zamieszkujących Acheron. Nie wiadomo czy jest to gatunek rodzimy dla tego planu, czy raczej mutacja napływowego gatunku, przemieniona przez magię tej sfery.
Przerdzewiałe sześciany Acheronu są różnie interpretowane przez różne istoty. Niektórzy siwobrodzi uważają, że jest to stan przejściowy w drodze do czegoś innego. Straż Zagłady natomiast uważa że postępujące rdzewienie i tym samym niszczenie sześcianów Piekielnych Pól Bitewnych jest oznaką postępującej entropii, nieuchronnej siły dążącej do rozpadu wszystkiego. Jako element to potwierdzający, ta frakcja wskazuje właśnie rdzawe smoki.
Istoty te wyglądają jak przedziwne połączenie smoka z pewnymi cechami insekta. Ich skrzydła, choć z kształtu wyglądają jak gadzie, to ich powierzchnia, wygląd i faktura przywodzą na myśl delikatne skrzydła motyla. Paszcza tych stworów, a dokładnie zęby wyglądają tak, jakby nie były osobnymi elementami ciała, jak to ma miejsce w przypadku zwykłych zębów, lecz były częścią zewnętrznego egzoszkieletu istoty. Ostatnim robaczym elementem są czułki wyrastające z czoła tego smoka.
Łuski tych stworzeń mają różne kolory, a dokładnie barwę łusek różnych smoków metalicznych co może sugerować, że mają z nim coś wspólnego. Zawsze jednak właściwy kolor metalu w dużej mierze zakryty jest jakby rdzą właściwą dla niego. Na przykład srebrne łuski w duże mierze są pokryte ciemnym nalotem utlenionego metalu, a miedziane łuski zielenią się śniedzią. Łuski wyglądają jakby były przerdzewiałe, poznaczone skazami i kruche (lecz jedynie ostatni trep może sądzić że to prawda).
Smoki te żyją z reguły samotnie, lecz jeśli spotyka się dwóch osobników, to dochodzi między nimi do bezkrwawej walki o dominację nad danym terenem. Stworzenia te żywią się wszelkiego rodzaju metalami, zwykłymi jak i szlachetnymi, co sprawia, że na Avalasie, pierwszej warstwie Acheronu, nie cierpią głodu mając do dyspozycji nieskończenie wiele metalowych sześcianów. W poszukiwaniu smacznych kąsków metalu wyjadają one tunele w kostkach, drążąc tym samym liczne tunele. Jeśli z jakiegoś powodu rdzawe smoki znajdą się na innym planie, zewnętrznym lub materialnym, poszukują żył metali którymi mogły by się pożywić, przez co są raczej nielubiane przez górników. Ostatecznie, jeśli brak ich podstawowego pożywienia, mogą przeżyć na mięsie (najbardziej preferują wtedy podziemne insekty). Rdzawe smoki nie mają gwałtownej natury, tak jak promieniste czy wyjące smoki. Dążą one po prostu do celu, jakim jest zaspokojenie głodu. Nie mają w zwyczaju bezcelowo atakować podróżnych lecz również nie zawahają się przed tym, jeśli obieżysferzy będą mieli jakiś smaczny kąsek metalu. Jeśli posiłek okazuje się zbyt kłopotliwy, to nie mają też wyrzutów sumienia przed porzuceniem go. Co niezwykłe u smoków, ten gatunek nie czuje zbytniej potrzeby gromadzenia skarbów, woląc zdobywać metale na pożywienie, ewentualnie jakieś magiczne przedmioty, czary lub inne skarby lecz w ilościach znacznie skromniejszych niż inne smoki.
Według pewnej teorii istnieje ścisły związek między rdzawymi smokami i rdzewiaczami. Hipoteza ta została wysnuta na podstawie relacji pewnych badaczy, którzy twierdzą następującą rzecz:
Rdzewiacze wykluwają się z jaj w wielkiej liczbie i od razu są zdane na samych siebie. Niewiele z nich dożywa dorosłości, a co dopiero starości. Niemniej jednak, te który zdołają dożyć do podeszłego wieku, zaczynają wędrować na Acheron. Tam, odnajdują dostatecznie rozległe i głębokie tunele i wpadają w istny żarłoczny szał. Takie nieopanowane jedzenie trwa około roku, po tym czasie rdzewiacz owija się kokonem z metalowego jedwabiu i zapada w hibernację. Trwa ona około trzy lata. Po tym czasie z kokona wychodzi pisklę rdzawego smoka.
Teoria zdaje się mieć wiarygodne źródła, więc możne być ona wielce prawdopodobna.
Istnieje też związek rdzawych smoków z achajerusami, lecz jest on innej natury, niemniej jednak wiąże się z powyższym stwierdzeniem. Mianowicie zdarza się tak, że achejrusy zabierają kokony rdzewiaczy, nie wiadomo co z nimi robią, lecz faktem jest, że rdzawe smoki raczej nie atakują achejrusów, ba, wręcz przeciwnie, często wyjadają im rozległe tunele - legowiska. Achejrusy czerpią z tej więzi niezłe profity, acz nie wiadomo co zyskują na tym same rdzawe smoki.
Tak jak smoki metaliczne, tak i te dysponują dwoma rodzajami broni oddechowej. Pierwszym z nich, jest stożek żrącego kwasu raniący istoty i niszczący metal oraz inne przedmioty wrażliwe na kwas. Drugą bronią oddechową jest chmura brązowoczerwonej cieczy powodującej szybkie utlenianie (czyli rdzewienie) wszelkich metali, nawet tak egzotycznych jak mithril czy adamantium.
Ugryzienie tych istot ma taki sam skutek jak ich broń oddechowa, co znaczy że jednym kłapnięciem szczęk mogą łatwo odgryźć metalowe części odzienia lub broni. Niezwykły związek tych smoków z metalem sprawia, że zadanie im ran z metalowej broni jest znacznie trudniejsze, jednym słowem wykazują one odporność na metalową broń. Z wiekiem odporność tych istot na magię i obrażenia systematycznie wzrasta, aż ostatecznie kiedy osiągną rozmiar wielkiego jaszczura ich łuski pokryte są cienką warstwą takiej samej brązowoczerwonej substancji (w tym przypadku bezbarwnej, ale o takich samych właściwościach) co ich broń oddechowa. Skutkuje to tym, że nawet uderzając metalową bronią w ciało rdzawego smoka, można doprowadzić do zniszczenia oręża. Jedynie bardzo mocno umagicznione bronie mogą uniknąć tego nieszczęsnego losu. Z wiekiem także zyskują pewne magiczne zdolności do kontroli metalu, a także potrafią z kasowego oddechu tworzyć kwasową mgłę.
Źródła
- Planes of Law (1995)
- Dragon Magazine #300 (październik 2002)
- Draconomicon: The Book of Dragons (2003)