Smok | |
---|---|
Piaskowy smok z 3e Sandstorm (2005) | |
Piaskowy smok | |
Broń oddechowa | stożek piachu |
Łuski | szaro-brązowe |
Teren | gorące pustynie |
Charakter | zawsze chaotyczny neutralny (3e), zły (4e) |
Piaskowy smok (ang. sand dragon) zwany też smokiem brunatnym (ang. brown dragon) to gatunek powiązany ze smokami chromatycznymi.
Opis z 3e[]
"Głowa tego jaszczura jest porośnięta nieregularnymi pierścieniami grubych, krótkich kolców wokół jego pyska, szczęk i szyi, dając całej jego głowie wyraźne kształty jakby minoga. Jego wielkie łuski są ciemne i szaro-brązowe, a szereg długich kolców przebiega od jego łba aż po koniec ogona. Błoniasta skóra spina te kolce wyrastając z jego ciała - pozwala ona na poruszanie się przez niebo falistymi ruchami, inaczej niż inne smoki biją skrzydłami. Od tego gada czuć zapach piasku i ziemi."
Smoki piaskowe są brutalnymi, nerwowymi i szczwanymi istotami. Pozwalają sobie najeżdżać farmy dla pożarcia zwierząt rolnych, za to pozostawiając farmerów przy życiu jako wyraz "litości" (smok nie troszczy się przy tym, że właśnie pożarł farmerowi dobytek jego życia). Nie doszczętnie złe, ale na pewno nie dobre, piaskowe smoki kierują się tylko tym, co pomoże im w przetrwaniu. Po prawdzie, ciężko im zrozumieć, czemu jakakolwiek żywa istota miały by myśleć w inny sposób.
Składają one jaja głęboko w piaskach pustyni, co częściowo nadało im ich nazwę. Gdy młode się wylęgną, wykopują sobie drogę na powierzchnię, co daje wrażenie jakby smoczęta wyrastały z piasku. Nawet w swoim wieku smoczątka mają w pełni rozwinięte kolce i szpony, co daje im zdolność kopania nie gorszą niż u ich rodziców.
Skrzydła piaskowego smoka nie są prawdziwymi skrzydłami - ale cienka błona lotna je tworząca jest podobna w wytrzymałości i nie gorsza niż prawdziwe smocze skrzydła. Ta skóra rozpięta jest wzdłuż podwójnych szeregów kolców, które przebiegają wzdłuż całej długości smoka po jego plecach - od krańca czaszki aż po czubek ogona. Te kolce mogą opaść w tył, wzdłuż pleców smoka, kiedy ten kopie. Chroni to błonę skrzydeł przed urazami. Piaskowy smok może też położyć się płasko na powierzchni pustyni, po czym machać skrzydłami by pokryć się w całości piachem - niczym płaszczka machająca "skrzydłami", chcąca ukryć się na morskim dnie.
Po prawdzie, piaskowe smoki zakładają leża pod piaskami, a wychodzą z nich wyłącznie by zapolować lub znaleźć sobie partnera. W efekcie pachną świeżo wykopaną ziemią i pyłem - nieszczególnie odrażającym zapachem, ale charakterystycznym. Dzięki zdolności do kopania, nie mają problemów z ukrywaniem swych kryjówek; tylko ich położone na szczycie głowy nozdrza wystają z ziemi (pozwalając na oddech). Kiedy porusza się pod ziemią - co jest ich ulubioną metodą na podkradnięcie się do ofiary - po prostu wstrzymują oddech.
Smoki piaskowe mają smak na jaszczurki i gryzonie, ale gdy rosną, ich ofiary też są większe. Dojrzałe i dorosłe osobniki jedzą kozy i szakale, starsze poszukują bydła, krokodyli, wielbłądów lub nawet wielkich pręgowanych jaszczurek. Chętnie zdobywają dobre skarby, ale nie znajdują dla nich lepszego użycia niż jako wabik na ofiary. Zwykle zakopują bogactwa w piachu pod leżami, po czym czekają na odgłos łopat kopiących nad nimi.
Walka i moce[]
Polują one poprzez wzbijanie się wysoko nad ziemię, a potem rozglądanie się za stadami bydła - lub innego zbioru zdobyczy. Następnie czekają na zapadnięcie nocy, by wylądować i podkopać się pod ofiarę. Używając zdolności do wyczuwania drgań, namierzają pozycję zwierzyny, po czym wyskakują spod ziemi, chwytają zaskoczony łup paszczą lub szponami, a następnie uciekają by pożreć ją w odosobnieniu.
Kiedy indziej, piaskowy smok może znaleźć szlak handlowy i zakopać się w piasku gdzieś na trasie, czekając aż będzie przechodzić tamtędy karawana. Rzadko atakują z nieba; na pustyni zwykle jest nie dość chmur by zapewnić im atak z zaskoczenia który preferują.
Ich zionięcie to stożek piaszczystego żwiru, imitujący burzę piaskową. Znają się na magii, poza tym posiadają zdolności czaropodobne (efekt zaklęcia na życzenie) oparte na wysuszaniu wody, formowaniu piasku lub nawet wywoływaniu burzy piaskowej. Doskonale się kryją i nasłuchują, a także poruszają po cichu - są mistrzami przetrwania.
Opis z 4e[]
Brunatne smoki czują się komfortowo w pokrytych piaskiem leżach, wypełnionych skarbami które wybrały z pustynnych grobowców. Lubią też egzotyczne, żywe jedzenie, porwane z odległych krain.
Stanięcie twarzą w twarz z brunatnym smokiem wymaga wysiłku od możliwego pogromcy. Brunatne smoki starają się osiągnąć swoje cele w jak najmniej niebezpieczny sposób - lub przynajmniej wymagają jak najmniej wysiłku. Dla przykładu, gdy dać im wybór między zaatakowaniem ufortyfikowanego zamku by zjeść baronowe konie, a rzuceniem się na prowadzącego byka ze stada bizonów, wybiorą to łatwiejsze.
Niemniej jednak, dieta z bizonów i innych łatwo dostępnych zwierząt stadnych nudzi im się po jakimś czasie, zatem nawet unikające ryzyka, stosunkowo niefrasobliwe brunatne smoki mogą stopniowo podejmować większe ryzyko by zakosztować nowych przysmaków. Owe smoki, zamiłowane w bydle, czasami opracowują zawiłe plany pozyskania niezwykłych kąsków - plany niemal takie, jakie inne smoki podejmują w celu zdobycia wielkich skarbów lub ochrony swoich legowisk. Dla brunatnych, najlepszym sposobem na życie jest jedzenie jak najwięcej i jak najczęściej. Czarny smok może znaleźć satysfakcję w diecie opartej na bagiennych bytach i ewentualnie utopionych poszukiwaczach przygód, ale dla brunatnego smoka największa radość przychodzi wraz z nowymi smakami i przyprawami.
W skrajnych przypadkach, ten zwyczaj może sprawić że brunatny smok podejmie nadmierne ryzyko w ogniu walki, wszystko by tylko zakosztować wgryzienia się w gatunek którego jeszcze nie próbował. Gdy zakosztuje nowego smaku, brunatny smok głośno kontempluje, co myśli o nim myśli, zaś walka może trwać dalej. Być może smoki te stosują to jako sposób na zdemoralizowanie przeciwników, ale raczej jest to przejaw gastronomicznej pasji.
Brązowe smoki wyróżniają się swoim zamiłowaniem do jedzenia. Mają zdolność do wydzielania wrzasków, oślepiając piaskiem który uderza niczym skoncentrowana pustynna burza. Nie ma co, te smoki są jak żywiołaki pustyni. Naturalne zagrożenia na terytorium brunatnego smoka służą mu jako dodatkowa obrona. Nadzwyczajnie, burza piaskowa starożytnego brunatnego smoka jest dość duża by pokryć całe pole bitwy. Wszystko objęte taka furią jest rzucane niczym lalka w tornadzie.
Leża i tereny[]
Brunatne smoki preferują wysuszone i pustynne krainy, miejsca gdzie społeczności humanoidów są słabsze (zatem smoki nie muszą zaprzątać sobie nimi głowy). Zakłądają swoje leża pod powierzchnią pustyni, w wydrążonych i pustych, wspartych na starych ruinach jamach, lub w wykopanych pieczarach. Inne brunatne mogą zająć wielkie zruinowane struktury na powierzchni pustyni, jak grobowce które szabrownicy dawno już opuścili.
Leże brunatnego smoka zawiera rząd pokoi lub wydrążonych jam, odciętych od siebie przez ziemię lub ruchome piaski. W razie potrzeby, smok zagrzebuje się i kopie nowe tunele.
Niektóre brunatne smoki wykopują otwarte pomieszczenia tuż pod powierzchnią. Każdy kto przechodzi po jego terenia, może wpaść w taką pułapkę. Upadek nie tworzy zsypu ani nie szkodzi ofierze, ale tworzy podpowierzchniowe drżenie ziemi, które ostrzega brunatnego smoka o obecności intruzów.
Ulubione skarby[]
Brunatne smoki łakomią się na jedzenie tak samo jak na skarby, nawet ulubione przezeń skarby mają formę sztuśców czy naczyń - od srebrnych zestawów herbacianych, po kryształowe karafki używane niegdyś przez bóstwa. Smoki te nie mogą się oprzeć chęci zagarnięcia naczyń o dużej wartości lub ciekawej przeszłości. Są nawet zdolne do wynajmowania pośredników, by ci kupowali dlań skarby tego typu.
Przyjmują jednak skarby także innego sortu: monety, dzieła sztuki, rzadkie księgi... Wszystko co cenne i może zapełnić ich skarbce. Mogą też używać takich bogactw jako przynęty.
Cykl życia[]
Brunatne smoki składają jaja pięć miesięcy po zapłodnieniu, jaja mają czternastomiesięczny okres inkubacji. Jeden miot liczy 5-6 jaj, z czego tylko 3 zwykle wylęgają się prawidłowo. Okres bycia smoczęciem trwa średnio osiem lat. Młode brunatne smoki dorastają w wieku 130 lat, a starość osiągają po około 600 latach. Iście antyczne brunatne smoki żyją 1250 lat, dodając lub ujmując wiek lub dwa. Najstarszy znany brunatny smok liczył sobie około dwa tysiąclecia.
Gdy brunatny smok skona ze starości w swym pustynnym leżu, suche powietrze może go obsuszyć i zmumifikować, zmianiając trupa w kolejny relikt zakopany pod piaskami pustyni. Kiedy martwy brunatny smok dozna degradacji środowiska, może wywołać strefę ruchomych piasków.
Cechy charakterystyczne[]
Różne odcienie łusek brunatnego smoka pozwalają mu wtopić się w piaski jego terenu. Tak jak smoki zielone, te gady mogą pozwolić by ich łuski zostały pokryte bliznami, zmatowały i stały się szorstkie - przez co wyglądają bardziej jak zbitek ziemi czy skał w piasku.
Największą różnicą między smokiem brunatnym a innymi chromatycznymi, są jego skrzydła. Miast normalnych smoczych skrzydeł, podwójny szereg kolców sięga od jego głowy aż po czubek ogona - zaś kolce spięte są błoną lotną. Owa błona pozwala smokowi pływać przez piasek i glebę, oraz (gdy zajdzie taka potrzeba) lecieć nad ziemią.
Walka[]
Edycje[]
Piaskowy smok pojawił się w 3.5e Sandstorm (2005), będąc osobnym gatunkiem smoka. W 4e (w podręczniku Draconomicon: Chromatic Dragons, 2008) nazwany został brunatnym smokiem i włączono go do smoków chromatycznych (wcześniej nie należał do żadnej określonej rodziny). Przy różnicach edycji zmieniono jego charakter z chaotycznego neutralnego na zły. Na grafice Toona w systematyce smoków widnieje pod nazwą smoka brunatnego piaskowego. Część jego wyglądu i broni oddechowej zapożyczył także smok skazy z 4e.
Nie należy go mylić ze smokiem brunatnym z Faerûnu, którego wprowadzono w 2 edycji FR10 Old Empires (1990), następnie uogólniono w Monstrous Manual (1993) oraz ponownie przedstawiono w Kompendium Potworów: Potwory Faerûnu (2001).
Zobacz też[]
- Smok brunatny - gatunek bezskrzydłego smoka pustynnego z Faerûnu
Źródła[]
- Sandstorm (2005)
- Draconomicon: Chromatic Dragons (2008)