| Smok | |
|---|---|
| |
| Smok kobaltowy z Dragon Magazine #356 (czerwiec 2007) | |
| Kobaltowy smok | |
| Broń oddechowa | Strumień magnetycznej pulsującej energii |
| Łuski | Niebieskie ze zmiennym połyskiem |
| Teren | Ciemne lasy |
| Charakter | Zawsze praworządny zły |
Smok kobaltowy (ang. cobalt dragon) to jeden ze złych smoków żelazawych.
Opis[]
Oblicze tego smoka zawiera wielką paszczę, a jego wargi wykrzywiają się odsłaniając wyraźne kły. Dwa małe rogi sterczą z jego łba, tuż sponad świecących czerwonych oczu. Jego ogon jest długi i cienki, niemal szczurzy w kształtach.
Kobaltowe smoczątko ma łuski niebieskie niczym niebo o północy, z małymi łatami różnej jasności rozrzuconymi po ciele. Jego skóra pozostaje w tym samym kolorze przez całe życie, zaś plamy różnych odcieni powiększają się razem ze smokiem.
Najmłodsze i najmniejsze kobaltowe smoki mają 2,1 metra długości, włącznie z ogonem. Najstarsze i największe osobniki mierzą łącznie nieco ponad 68 metrów.
Zwyczaje[]
Kobaltowe smoki próbują zdominować każda istotę z jaką się mierzą. Te kreatury są tak diaboliczne, że nawet inne smoki żelazawe ich unikają. Smoki kobaltowe spotykają się ze sobą tylko w celu rozmnożenia lub przy wezwaniu ze strony lidera klanu albo kobaltowego suwerena.
Kobaltowy smok obficie żywi się zwierzętami ze swojego terytorium, ale tak jak inne smoki, może pożywić się wszystkim.
Cykl życia[]
Chociaż zwykle odludne, czasem kobaltowe smoki łączą się na całe życie. Ci okrutni tyrani okazują się być zaskakująco dobrymi rodzicami; ich rodziny liczą do pięciu osobników. Kobaltowy smok podejmuje znakomitą opiekę nad swoimi młodymi, aż w wieku małoletnim (25 lat) wymusi na nich opuszczenie gniazda. Jeśli dzieci wrócą z powrotem, zostaną zaatakowane.
Środowisko[]
Kobaltowe smoki lubią mieszkania wśród drzew głębokiego, ciemnego lasu albo obfitej dżungli. Chociaż przeważnie zasiedlają podziemia, wejścia do tych grot są zawsze w zalesionych strefach.
Kobaltowy smok zabija czas przygotowując pułapki na swoim terytorium - przeciw intruzom lub na zwierzynę łowiecką. Używa walących się drzew, przepaści, skalnych obruszeń i dziur, nakładając na nie iluzje w celu ukrycia nim zostaną aktywowane.
Relacje[]
O kobaltowych smokach mówi się że były jednymi z przodków koboldów. Faktyczne, te dwa gatunki mają sporo wspólnego, wliczając zamiłowanie do pułapek, sadystyczne skłonności oraz wybór siedzib. Kobaltowy smok często podporządkowuje sobie wielkie plemię koboldów by pomogło w chronieniu jego terytorium.
Zielone smoki często dzielą środowisko z kobaltowymi, a obydwa gatunki stanowią śmiertelnych wrogów: postrzegają siebie nawzajem jako intruzów w swojej domenie. W rezultacie nigdy nie spotyka się ich sąsiadujących w pobliżu.
Walka[]
Kobaltowy smok unika jawnej walki do czasu aż będzie mógł wejść na pole walki z przewagą na własną korzyść. Przygotowuje wymyślne pułapki, wzmacniając je zdolnościami czaropodobnymi. Potem czeka w zasadzce, używając magii lub sług jako przynęty w pułapce. Gdy wreszcie wejdzie do bitwy, używa broni oddechowej tak często jak może by utrzymać w szachu potężnych, walczących wręcz wrogów.
Moce[]
Bronią oddechową kobaltowego smoka jest linia pulsującej, magnetycznej energii. Istoty nią objęte otrzymują obrażenia od mocy oraz zostają odepchnięte jak przez efekt umiejętności szarża byka. Ofiary mogą wykonać rzut obronny na Refleks by zmniejszyć obrażenia o połowę. Inne kobaltowe smoki są odporne na ten efekt.
Kobaltowe smoki dysponują różnymi zdolnościami czaropodobnymi (efektami czarów na życzenie), które odkrywają wraz z dojrzewaniem.
- Małoletnie i starsze: oplątanie (trzy razy na dzień);
- Dojrzałe i starsze: mniejszy obraz (trzy razy na dzień);
- Stare i starsze: sidła (trzy razy na dzień);
- Antyczne i starsze: wzrost roślin (dwa razy na dzień);
- Wielkie jaszczury: przyzwanie potwora V (raz na dzień).
Odporności[]
Kobaltowe smoki są z natury niewrażliwe na elektryczność. Już od narodzin potrafią oddychać wodą jak powietrzem, oraz swobodnie używać swojej broni oddechowej pod powierzchnią wody.
Różnice miedzy edycjami[]
Kobaltowe smoki pojawiły się oryginalnie w drugiej edycji D&D, w 170 numerze magazynu Dragon (w roku 1991). Po raz kolejny zostały opisane w trzeciej edycji w roku 2007 - opis ich natury był przy tym praktycznie identyczny, ale nieco zmieniono ich moce.
Pierwotnie, posługiwały się one własnym językiem oraz wspólnym językiem smoków żelazawych, zaś 15% wylęgłych smoków kobaltowych umiało też się posługiwać telepatycznie (miały też szanse nabyć tą zdolność wraz z dorastaniem). Lekko różniły się też ich umiejętności czaropodobne (były nieco słabsze).
W drugiej edycji zionięciem kobaltowego smoka był puls magnetycznej energii, która rzucała przeciwnikami, oraz uderzała nimi o ziemię i raniła latającymi odłamkami otoczenia. Osobom w metalowych zbrojach dużo ciężej było odeprzeć ten efekt, dodatkowo na nich spotęgowany. Ofiary znacznie mniejsze od smoka były też od niego odrzucane, a większe od niego - powalane i odpychane.
Zobacz też[]
- Smok kobaltowy (metaliczny) - kobaltowy smok z rodziny smoków metalicznych.
Źródła[]
- Dragon Magazine #170 (czerwiec 1991; 2e)
- Dragon Magazine #356 (czerwiec 2007; 3e)