| Smok | |
|---|---|
| |
| Smok żółty z Dragon Compendium (2005) | |
| Żółty smok | |
| Broń oddechowa | stożek oślepiającej i duszącej soli |
| Łuski | krystaliczne, cytrynowej barwy odłamki szkła, z wiekiem jaśniejsze |
| Teren | wybrzeże morza, słone mokradła lub śródlądowe słone jeziora |
| Charakter | praworządny zły (2e), chaotyczny zły (3e) |
Długie, wężowate ciało tego smoka pokryte jest żółtymi łuskami z białymi plamkami. Pomimo jego braku skrzydeł przemieszcza się przez powietrze z prędkością i zwinnością przeczącymi jego wielkiemu rozmiarowi. Jego wąska głowa ma dwa paciorkowate, połyskujące szmaragdowe oczy, a rozwidlony język wysuwa się z jego zębatej szczęki. Niewielki zielony grzebień biegnie spomiędzy jego oczu na koniec ogona.
Żółte smoki (ang. Yellow dragons) lub solne smoki (ang. salt dragons) rozkoszują się cierpieniem wszystkich stworzeń, zwłaszcza tych o dobrym charakterze. Przygotowują zasadzki tam, gdzie ich żółtawo-biała ubarwienie pozwala wtopić się w piasek czy zeskorupiałą solą skałę.
Po narodzinach niewielkie łuski solnego smoka wyglądają niemal krystalicznie, jak cytrynowej barwy odłamki szkła. Z dojrzewaniem łuski są wybielane przez słońce i stopniowo jaśniejsze. Przez całe życie smoka łuski twardnieją, lecz pozostają w swym pierwotnym rozmiarze, wymagając nieustannego wytwarzania dodatkowych łusek. Proces ten czyni solnego smoka giętkim bardziej jak wąż niż jaszczurka, pozwalając mu szybko zakopać się w plażowym piasku czy solnych równinach, wykorzystując przejście bez śladu by zakryć wszelkie ślady. Łapy są proporcjonalnie większe niż zwykle u smoków. Pomaga im to w kopaniu i, przypadkowo, czyni ich ataki pazurami o wiele niebezpieczniejsze.
Solne smoki mówią swym mówią swym własnym językiem i językiem wszystkich złych smoków. Dwanaście procent żółtych smocząt potrafi komunikować się z dowolnym inteligentnym stworzeniem. Szansa na posiadanie tej zdolności wzrasta o pięć procent na kategorię wiekową smoka.
Walka[]
Żółty smok atakuje zestawem pazury/pazury/ugryzienie lub swoją bronią oddechową - stożkiem białych kryształków soli. Na lądzie smok niezmiennie korzysta najpierw ze swej broni oddechowej, zwykle znienacka. Solne smoki zauważają, którzy z ich przeciwników zostali oślepienie, koncentrując swoje ataki na wciąż widzących członkach atakującej grupy, powracając później do wykańczania oślepionych zanim wydobrzeją.
Żółte smoki nie kontynuują walki, którą przegrywają, woląc uciec i powrócić innego dnia by się zemścić. Kierują się do morza uciekając lądowym przeciwnikom, a płyną do brzegu uciekając wodnym wrogom.
Broń oddechowa/specjalne zdolności[]
Broń oddechowa żółtego smoka jest długim na 21 m stożkiem kryształów soli (chlorku sodu), szerokiego na 0,6 metra przy smoczej paszczy i 5 metrów przy podstawie. Stworzenia złapane w rozprysku soli muszą wykonać rzut obronny przeciwko broni oddechowej bądź też ich ciała - zwłaszcza oczy, uszy, nos i usta - pokryje skorupa soli. Ofiary są oślepione w potwornym bólu i duszą się przez sześć rund na kategorię wiekową smoka. Stworzenia którym powiódł się rzut obronny przeciwko broni oddechowej odczuwają te efekty przez trzy rundy na kategorię wiekową. W tym czasie ofiara odnosi karę 4 do ataków i karę +4 do Klasy Pancerza. Natychmiastowe zanurzenie w świeżej wodzie lub przymusowe zaaplikowanie świeżej wody ogranicza efekty do jednej rundy na kategorię wiekową. Słony smok zdaje sobie z tego sprawę i nie walczy w pobliżu strumienia czy jeziora ze słodką wodą, chyba że nie ma innej możliwości i korzysta z niższej wody przy swej pierwszej okazji do zmniejszenia zapasu.
Drugie uderzenie solą w stworzenie już oślepione i duszące się nie zadaje żadnych dodatkowych obrażeń. Żółty smok wie to i nie marnuje swej broni oddechowej. Jednakże stworzenie, które w pełni ozdrowiało z jednego uderzenia może w pełni odczuć kolejne.
Każde sukcesywne oślepianie ma kumulatywną szansę równą kategorii wiekowej smoka wywoływania trwałej ślepoty. Przykładowo pierwsze oślepienie solą przez dorastającego żółtego smoka ma pięć procent szans na trwałe oślepienie ofiary. Drugie oślepienie ma 10 procent szans. Ofiary mogą nie zdawać sobie sprawy, iż są trwale ślepione póki nie minie odpowiednia ilość czasu tak, że początkowe oślepienie, kasłanie i duszenie ustąpiło. Utratę wzroku można odczynić zaklęciem uzdrowienie ślepoty.
W morzu solne smoki korzystają ze swej broni oddechowej pod wodą by tworzyć chmury skrajnie słonej wody, która wpływa na pływające stworzenia, zarówno wodne jak i oddychające powietrzem korzystające z magii oddychania wodą. Efekty (oślepienie, kasłanie i duszenie) oraz kary są takie same jak na lądzie, lecz o połowicznym trwaniu.
Żółte smoki rzucają zaklęcia i korzystają ze swych magicznych zdolności na 5 poziomie, dostosowane przez ich modyfikator bojowy. Po narodzinach żółte smoki są niewrażliwe na truciznę. Z wiekiem zyskują następujące specjalne moce:
- Dziecko: przejście bez śladu 3/dziennie.
- Młody: oddychanie wodą 3/dziennie.
- Dorastający: obniżenie poziomu wody 2/dziennie.
- Stary: kontrolowanie wiatru 1/dziennie.
- Wiekowy: ochrona przez błyskawicami 1/dziennie.
- Wielki jaszczur: terytorialna halucynacja 1/dziennie
Środowisko/społeczność[]
Solne smoki spotyka się na wybrzeżach morskich, w słonych mokradłach i w pobliżu śródlądowych solnisk czy mórz. Są samotniczymi stworzeniami prócz kiedy są sparowane w godach i wychowywaniu smocząt. Jak to powszechne w jednostkach rodzinnych mięsożerców, samica jest łowcą, podczas gdy samiec strzeże legowiska i młodych.
Żółte smoki wzdłuż wybrzeży morskich często kooperują z sahuaginami. Czasem sahuagini służą jako strażnicy i słudzy solnego smoka w zamian za ochronę. Żółte smoki w głębi lądu kooperują z praworządnymi złymi ludźmi czy nieludźmi, którzy potrafią przetrwać w słonych mokradłach czy solniskach, zapewniając ochronę w zamian za posłuszeństwo i informację.
Bionomia[]
Słone smoki spędzają swoje wczesne lata głównie na lądzie opanowując swoje bronie oddechowe i sztukę poruszania po (lub przez) piasek, słone mokradła czy solniska bez pozostawiania śladu po swym przejściu. W młodym wieku zyskują swoją zdolność oddychania wodą i są chętne polować w morzu pomimo oczywistych ograniczeń ich broni oddechowej.
Żółte smoki rozkoszują się mięsem we wszystkich jego odmianach. Wzdłuż morskich wybrzeży, ryby i ssaki morskie są standardowym żarłem, podczas gdy w głębi lądu polują na bydło i zwierzęta stadne. Okrutna natura solnego smoka prowadzi go do polowania na inteligencją ofiarę na specjalne okazje, napadając na osady dobrych stworzeń. Jeńcy są zadręczani przed ich ostatecznym pożarciem.
"Sól" żółtych smoków przepełnia mięso konserwując je na późniejsze posiłki dla siebie i swych sług. Zależnie od położenia legowiska i natury ich strażników oraz sług, chłodniejsze obszary jaskiniowego legowiska mogą być wypełnione posoloną wołowiną, cielęciną, koniną czy rybami równie dobrze jak elfem, człowiekiem, trytonem czy morskim ludem. Dzięki swej niewrażliwości na truciznę, solne smoki mogą pożreć bez skutków ubocznych stare lub zepsute słone mięso, które byłoby niejadalne dla ich sług, pożyteczna cecha przetrwania gdyby jego legowisko zostało oblężone. Żółte smoki preferują pić słoną wodę, lecz mogą skonsumować także słodką jeżeli to konieczne.
Żółte smoki żyjące nad morzem mają spiżowe smoki za naturalnych przeciwników, rywalizując z nimi o pożywienie i nadmorskie jaskinie. Wiedząc, że spiżowe smoki są większymi, silniejszymi i lepszymi czarodziejami, solne smoki rzadko walczą ze spiżowym bez swych sahuagińskich sprzymierzeńców u boku. Wiekowy i starszy smok solny może wyzwać dojrzałego lub młodszego spiżowego smoka sam po wcześniejszym rzuceniu na siebie ochrony przez błyskawicami.
Żółte smoki żyjące w słonych mokradłach są świadome czarnych smoków dalej w górze rzeki, gdzie woda nie jest tak słona, lecz oba gatunki zwykle trzymają się od siebie z dala. Smoczątko czy dziecko smok są poszukiwane (ostrożnie) przez bullywugów lub yuan-ti dla pożywienia. Żółte smoki gnieżdżące się na solniskach lub słonych jeziorach rzadko mają sąsiadów z racji na wyludnioną krainę.
Krzyżówka żółtego smoka z niebieskim smokiem tworzy zielonego smoka. Co daje mieszańcowi zielonego smoka jego charakterystyczną chlorową broń oddechową jest zdolność jego żółtego rodzica do przetwarzania chlorku sodu (soli) oraz elektryczna zdolność błękitnego rodzica. Połączenie to pozwala na odseparowanie gazowego chloru ze soli.
Zobacz też[]
- Smok żółty - gatunek skrzydlatego, pustynnego, żółtego chromatycznego smoka z Faerûnu.
Źródła[]
- Dragon Magazine 65 (wrzesień 1982)
- Dragon Magazine #248 (czerwiec 1998)
- Dragon Compendium (2005)