gromada slaadów czerwonych i zielonych z szarym na czele
Slaady to rasa wielkich, żabopodobnych istot, które zamieszkują odległe regiony Limbo. Wyglądają jak ogromne, dwunożne płazy, aczkolwiek niektóre z nich opanowały umiejętność polimorfii i są w stanie przybrać ludzką formę. W postaci naturalnej mają wielkie głowy i duże, ostre pazury. Na czole każdego osobnika znajduje się widoczny znak symbolizujący pozycję w społeczeństwie. Posługują się swoim własnym językiem i czasami jakimiś narzeczami typowymi dla ludów zła, natomiast z innymi gatunkami komunikują się dzięki umiejętności telepatii. Ściśle uporządkowana społeczność Slaadów podzielona jest na sztywny system kastowy. Osobniki słabsze znajdujące się na niższej warstwie społeczeństwa są wykorzystywane bezlitośnie przez silniejszych i zabijane przy najmniejszym przejawie nieposłuszeństwa. Czerwone i błękitne slaady tylko w skrajnych wypadkach współpracują z sobą. Slaady mają swój udział w Wojnie Krwi. Często pojawiają się w niezorganizowanych grupkach, aby w chaotyczny sposób walczyć po jednej ze stron i zdobywać łupy. Można ich również spotkać na pobojowiskach jako pożeraczy padliny i zbieraczy zdobyczy wojennych, wykorzystujących rannych jako reproduktorów w swoim cyklu rozrodczym.
Sekretnym celem slaadi jest trwała zmiana ustalonego porządku planów i zawładnięcie nimi, są jednak zbyt zdezorganizowani i pozbawieni silnej woli, by wprowadzić ten cel w życie. Póki co potężniejsze odmiany slaadów realizują swe osobiste plany, wykorzystując jako pionki pomniejsze rodzaje.
Hierarchia
Hierarchia slaadów jest wysoce nieformalna i pragmatyczna. Jest przestrzegana głównie dlatego, że silniejsi bez wahania zabijają krnąbrne słabsze jednostki.
- Slaad błotny
Najsłabsze, brutalne, ale i bardzo tchórzliwe istoty, w razie porażki potrafią symulować śmierć. Podobnie jak czerwone slaady infekują ofiary jajami, nie mają jednak możliwości przekształcania w wyższe formy.
- Slaad czerwony
Są to stworzenia wyjątkowo straszne i zawsze skore do ataku. Potrafią być bezlitosne a ich ulubioną taktyką jest otoczenie całą sforą mniejszej i słabszej grupy wrogów, którzy następnie są torturowani i dręczeni przez zabiciem. Pomimo niechęci i rywalizacji z niebieskimi slaadami, czerwone są z nimi połączone odwiecznym, skomplikowanym cyklem rozrodczym. W walce z racji niewielkiej inteligencji istoty te nie używają wymyślnych ataków. Ich najgroźniejszą bronią są pazury i znajdujące się pod nimi gruczoły. Przy każdym udanym ataku czerwonego slaada istnieje prawdopodobieństwo, że z gruczołów do ciała ofiary wnikną jaja które razem z krwią przeniosą się do wnętrza organizmu by zakotwiczyć się w klatce piersiowej. Ofiara często nie zdaje sobie z tego sprawy że jest zainfekowana. Jaja rozwijają się przez trzy miesiące i tuż przed samym porodem, przez dobę ofiara wykazuje objawy ciężkiej choroby. Następnie niebieski slaad dosłownie wygryza się na zewnątrz. Czary takie jak wykrycie zła mogą wykryć jaja, a typu zdjęcie klątwy usunąć je z ciała nosiciela. Niebieski slaad dorasta następnie przez kilka lat, żywiąc się głównie padliną. Czerwone slaady potrafią regenerować rany. Dwa razy dziennie mogą przywołać do dwóch slaadów. Wydając przeraźliwy dźwięk podobny do skrzeku żaby może ogłuszyć na pewien czas wrogów.
- Slaad błękitny
Ci kuzyni czerwonych slaadów są bezlitosnymi wojownikami. Specjalizują się w zmasowanych atakach. Błękitne slaady mają na grzbiecie dłoni dwa ostre, kościane wyrostki, które stanowią znakomitą, naturalną broń. Opanowały walkę nimi do takiego stopnia, że mogą uderzać w zastraszającym tempie. Ugryzienie tych istot jest niebezpieczne, gdyż może zarazić ofiarę zgnilizną. Błękitne slaady potrafią zauraczać humanoidy, przenikać przez stałe substancje i używać telekinezy. W razie kłopotów są w stanie zawezwać wsparcie złożone z kilku czerwonych slaadów i o połowę mniejszej grupy swoich błękitnych braci. Mając w swej mocy rannego bądź nieprzytomnego wroga, niebieski slaad może go zainfekować chorobą zbliżoną do likantropii. W przeciągu trzech miesięcy ofiara przeobraża się w czerwonego slaada. By uchronić zarażonych humanoidów przed wyleczeniem, slaady zamykają ich w specjalnych obozach lęgowych, razem z tymi zainfekowanymi jajami czerwonych slaadi. Dziwna rywalizacja między tymi dwoma podtypami sprawia, że po "zapłodnieniu", niebieskie slaady porzucają "inkubator", doglądając humanoidów zainfekowanych przez czerwonych. Czerwone slaady czynią analogicznie.
- Slaad zielony
Te istoty powstają, gdy nosicielem jaja slaada została osoba posługująca się magią wtajemniczeń. Oprócz barwy od niższych slaadi różni ich obfitsza kość czołowa. Zielone slaady są bardzo czułe na punkcie swych słabości i dumne ze swych zwycięstw. Na polu bitwy zdarza im się przerwać walkę by naigrywać się z przeciwników.
- Slaad szary
Slaady szare zwane często egzekutorami powstają z zielonych slaadów, które zapadły w trwający 100 lat letarg. Część zielonych zasypia na zawsze, niektóre powracają jako szare. Istoty te nie są zainteresowane sprawami niższych stworzeń. Zaślepione w żądzy magii i mocy, usiłują osiągnąć bliski nieśmiertelności stan slaadów śmierci.
- Slaad śmierci
Slaady śmierci są największymi przedstawicielami gatunku i to w ich rękach spoczywa władza nad całym ropuszym rodzajem. Poprzez złowrogie rytuały osiągnęły one długowieczność bliską nieśmiertelności.
Najpotężniejsze Slaady
- Slaad biały
Slaady białe powstają z slaadów śmierci, które zapadły w trwający 100 lat letarg, mają one biały kolor skóry i od tej chwili zamiast magii doskonalą się wyłącznie w walczeniu.
- Slaad czarny
Slaady czarne powstają z białych slaadów, które zapadły w trwający 100 lat letarg, są najpotężniejszymi "zwykłymi" przedstawicielami tej rasy. Ich skóra ma kolor kosmicznej pustki z błyszczącymi w niej gwiazdami w miejscach oczu.
W Edycji 4.0
W czwartej edycji najniżej w hierarchii znajdują się szare (rozłamowe) slaady, wyżej znajdują się slaady czerwone (krwawe), niebieskie (szponiaste), zielone (przeklęte) i w końcu czarne (pustki), wszystkie slaady potrafią dzięki implantacji tworzyć też swoje odpowiedniki i nie posiadają praktycznie zdolności magicznych. Implantacja ich jaj prowadzi do obłędu, a podobnie jak u illithidów za przemianę odpowiada kijanka. Pojawiło się wiele nowych odmian tych istot.
- Slaadzia kijanka
(ang. slaad tadpole) Te kijanki po śmierci istoty której została zaimplantowana gnieździ się w czaszce nosiciela gdzie dojrzewa przekształcając ciało, do w obronie potrafi używać słabych mocy chaosu.
- Slaadzi pomiot
(ang. slaad spawn) Te niewielkie slaady czasami rodzą inne ich rodzaje, jest to wynikiem natury danego planu, a nie implantacji, są one umiejscowione na plecach, skąd mogą używać ataków fizycznych. Slaadzie pomioty są de facto pasożytami które muszą ciągle jeść by ich ciało nie wybuchło od zachwiania energii, posiadają pomocne zdolności, lecz w czasie głodu potrafią atakować także swoich "rodziców".
- Slaad zmienny
Zmienne slaady (ang. flux slaads) występują czasami w wyjątkowo wadliwych obszarach pomiędzy planami, w porównaniu do innych są słabsze i posiadają mniejsze rozmiary, lecz posiadają pierwotną zdolność ciągłej zmiany.
Władcy Slaadów
Głaz Rui
W celu ograniczenia potęgi szybkich mutacji u slaadów i skupienia ich "żabiej" formy, dwóch potężnych przedstawicieli tej rasy - Ssendam i Ygorl stworzyli Głaz Rui, z tego też powodów jedynymi "prawdziwymi" slaadami pozostali tylko ich władcy i pojedynczy osobnik nazywany Strażnikiem Głazu Rui. Głaz Rui, jak wskazuje sama nazwa jest wielkim kamieniem, pod którym gromadzą się setki słabszych slaadów, które w stanie rui podążają do niego w celu tworzenia nowych jaj, często jednak przypadkowo implantują sobie nawzajem jaja, skutkiem czego gromadzą się tam ich trupy. Krąży wiele plotek na temat możliwości opanowania Głazu Rui, lecz zawsze mówią one o możliwości zaburzenia równowagi wieloświata.
Źródła
- Planescape Monstrous Compendium Appendix I
- Czarci Foliał
- Księga Planów
- Księga Potworów
- Księga Potworów II 4 e
- Podręcznik Przygód Epickich