Skrzat w D&D 5.0
Skrzaty (ang. Pixies) mają wygląd mierzących 75 cm wzrostu elfów wyposażonych dodatkowo w parę przeźroczystych skrzydeł na plecach. Noszą jaskrawe stroje, często złożone z kapelusików i butów z zadartymi do góry szpicami. Ich naturalnym stanem jest niewidzialność, widzialną postać przybierają tylko w razie potrzeby. Chochliki te są z natury dobre lecz psotne. Walczą ze złymi stworzeniami, które zagrażają ich domom, oczywiście jeśli są w stanie wygrać. W walce wykorzystują niewidzialność, zdolności czaropodobne (między innymi polimorfię i różne iluzje) oraz specjalne strzały, które wymazują pamięć ofiarom lub je usypiają.
Skrzaty zamieszkują leśne jaskinie, spędzając noce na tańcowaniu do muzyki świerszczy na leśnych polanach. Mają w swoim repertuarze bogaty zasób psot i figli, jakie płatają wędrowcom. Lubą na przykład sprowadzać ich z drogi, przy pomocy iluzji. Często dworują sobie z podróżujących dziewic, zdmuchują świece, wspinają się po drzewach i pląsają w wodzie. Odżywiają się głównie owocami i nektarem
Skrzaty nie pragną bogactw, lecz jeśli już mają jakieś skarby, składują je w swoich leżach, czasami rozdając je osobom o prawych zamiarach, zwłaszcza jeśli te wykażą się poczuciem humoru w odpowiedzi na ich figle. Nie znoszą chciwości i bardzo często okradają osoby chciwe, używając swoich skarbów do ich mamienia.
Społeczności skrzatów składają się z rodzin i klanów o obyczajach zbliżonych do ludzkich. Każda rodzina posiada własne nazwisko i wszyscy jej członkowie poczuwają się do wzajemnej lojalności. Skrzaty żyją około 300 lat.
Źli alchemicy chętnie skupują skrzydła skrzatów, z których wytwarzają skrzatowy pył, podobny w działaniu do mikstury niewidzialności. Potrzeba pięćdziesięciu par skrzydeł do wytworzenia jednej porcji pyłu.