Sferopedia
Sferopedia
Advertisement
Dogai02

Skrytobójczy diabeł (ang. assassin devil) w trzeciej edycji D&D

Skrytobójcze diabły, nazywane też dogai, to baatezu wyznaczone i dostosowane do ustawicznych zabójstw. Dopełniają oddziały uderzeniowe Piekieł likwidując śmiertelników którzy ośmielają się opierać złu.

Opis[]

Wszystkie skrytobójcze diabły wyglądają identycznie w swoich cielesnych postaciach - to humanoidy o wzroście 1,8 metra i wadze 84 kilogramów, pokryte stwardniałą szarą skórą. Ich głowy są łyse i bez wyrazu, nie licząc drobnych oznak nosa i jarzących się czerwienią oczu. Najbardziej niepokojący jest uśmiech tych diabłów; jest on zamarły w wykrzywieniu odsłaniającym kościste białe zęby.

Charakter[]

Skrytobójcze diabły są zawsze praworządne złe. To bezduszni zabójcy którzy nie mają skrupułów przy używaniu swoich zdolności i odkrywaniu wszelkich nielegalnych danych na temat swoich wrogów.

Zwyczaje[]

Skrytobójcze diabły są naturalnymi mieszkańcami Baatoru. Pierwotne dogai były ledwo ożywionymi cieniami obdarzonymi skrawkami złowrogiej woli. Dopiero Asmodeusz nakazał zgromadzić te cienie, stopić w czeluściach z ogniem i przekuć ich esencję w pierwsze skrytobójcze diabły.

Ulubioną klasą skrytobójczych diabłów jest łotrzyk, ale z natury spełniają też wszystkie wymagania na skrytobójców. Jeden poziom - trzy poziomy w tej klasie prestiżowej wyznaczają doświadczone jednostki. Te dogai które osiągnęły 6 lub więcej poziomów rozwoju jako skrytobójca są elitarnymi zabójcami, których boją się wszystkie inne diabły i które mogą się czaić wszędzie.

Organizacja[]

Do dzisiaj skrytobójcze diabły uważane są za wyrzutków i nikt im nie ufa. Czają się na skrajach społeczności baatezu, pracując na drugim planie i wypełniając wolę swoich panów. Opowiada się nawet o niezależnych skrytobójczych diabłach które wyłamały się spod zasad piekielnego porządku.

W piekielnej hierarchii dogai plasują się jako jedne z najwyższych jednostek; ponad cornugonami i brachinami. Jedynie paeliryony i piekielne czarty stoją ponad nimi. Zwykle działają samotnie (zwłaszcza elita), ale pary i drużyny dogai (do czterech diabłów) wykonują czasami wspólnie misje skrytobójstwa.

Działalność[]

Skrytobójcze diabły zajęte są nieprzerwaną aktywnością; to mistrzowie w prześlizgiwaniu się za linie wroga, życiu między śmiertelnikami, podszywaniu pod inne osoby, a potem wymykaniu się zanim ktoś je zdemaskuje. Dzięki obfitemu wykorzystaniu swoich zdolności czaro-podobnych mogą poruszać się niezauważone, wymykając się na spotkania, narady oraz zabójstwa celów szczególnie szkodliwych dla działań baatezu. Podobną aktywność toczą w Baatorze, gdzie czają się na dworach piekielnych czartów a nawet arcydiabłów.

Skarby[]

Podstawową bronią każdego skrytobójczego diabła jest mistrzowsko wykonany długi miecz z zimnego żelaza, którym potrafią się posługiwać z nadzwyczajną skutecznością. Każdy z nich ma też przy sobie eliksir skradania i trzy mikstury leczenia lekkich ran. Jako że zawsze są aktywne, nie widzą dużej wartości w walucie i biżuterii, a swoje zarobki inwestują w ekwipunek mający pomagać im w działalności. Zwykle mają przy sobie przedmioty warte razem do 17 tys. sztuk złota.

Relacje[]

Skrytobójcze diabły posługują się językami niebiańskim, wspólnym, smoczym i piekielnym; mogą też stosować telepatię na zasięg 30-stu metrów. Klerycy Dispatera otrzymują skrytobójczego diabła poprzez czar planarny sojusznik. Napędzany swoją paranoją Władca Drugiej zatrudnia liczne dogai na swoje usługi płacąc im biżuterią, magiczną bronią i innymi łapówkami. Dispater często wysyła te jednostki do swoich wasali by służyli za wojowników i szpiegów.

Z innymi diabłami[]

Skuteczność skrytobójczych diabłów w ich fachu sprowadziła na nie wykluczenie z piekielnych hord. Biernie poszukują ofiary, a większość innych diabłów interpretuje spotkania z tymi zabójcami w najgorszy dla siebie sposób. Wśród mieszkańców piekła znane jest powiedzenie "Skrytobójczy diabeł którego widzisz to skrytobójczy diabeł mający cię zabić". Nawet najpotężniejsi brutale w piekle obchodzą dogai szerokim łukiem.

Chociaż skrytobójcze diabły to baatezu, nie mogą przywoływać innych diabłów na pomoc. Według złożonych i tajemnych zasad Piekła, dogai nie mają permisji na zawieranie paktów które umożliwiały by im przywoływanie pobratymców. W zamian za to mają pozwolenie na bezkarne zabijanie dowolnego diabła. Nawet jeśli zabiją własnego zwierzchnika (lub przy tym zawiodą) nie zostają poddani egzekucji.

Walka[]

Skrytobójczy diabeł nigdy nie walczy na cudzych warunkach. Kiedy już atakuje, to bez ostrzeżenia. Na ogół podchodzi swoje ofiary pod wpływem niewidzialności by wymierzyć atak z ukrycia, a na końcu pierwszej tury ponownie wchodzi do niewidzialności by się ukryć. Dzięki zdolności do odskoku po ataku może wbić się między wrogów, wymierzyć atak po czym wymknąć się zanim któraś z ofiar odpowie na napaść.

Kiedy walczy z przeciwnikami gotowymi do walki, dogai łączy chmurę mgły z odskakiwaniem oraz ślepowidzeniem by zasiać spustoszenie między ofiarami. Pokrywa strefę mgłą, po czym wślizguje się w nią by dzięki ślepowidzeniu namierzyć i wyeliminować cele. Po każdym uderzeniu odskakuje, by zniknąć we mgle i nie dać ofiarom czasu na reakcję.

Skrytobójczy diabeł oszczędza drzwi poprzez wymiary na konieczność wycofania się, lub na wskoczenie miedzy wrogów i uzyskanie elementu zaskoczenia. Jeśli ma asystę w walce, korzysta z tej umiejętności by skoczyć wrogom na plecy i oflankować ich.

Broń naturalna[]

Skrytobójcze diabły nie posiadają broni naturalnej; są uzależnione od swojego oręża (zwykle długich mieczy). Potrafią nimi jednak wykonywać ataki z ukrycia oraz ulepszone trafienia krytyczne.

Moce[]

W ramach krótkiej akcji skrytobójczy diabeł może stać się niewidzialny aż do końca swojej obecnej tury. Niewidzialny pozostaje nawet atakując i może używać tej zdolności bez ograniczeń.

W ramach krótkiej akcji dogai może rozmyć się w cienistą, bezkształtną postać wydającą się być złożoną z trójwymiarowego cienia. W tej postaci każdy atak wymierzony w skrytobójczego diabła ma dodatkowych 20% szansy na chybienie; dogai otrzymuje też bonus +4 do Ukrywania Się. Wyjątkiem są obszary pokryte światłem słonecznym lub czarem światło dnia. Skrytobójczy diabeł może pozostać w tej cienistej postaci tak długo jak chce, a wyjście z niej zajmuje mu krótką akcję.

Zdolności magiczne[]

Skrytobójcze diabły posiadają gamę zdolności czaro-podobnych których mogą używać z ograniczeniami:

  • Bez ograniczeń: drzwi poprzez wymiary, chmura mgły, niewykrywalność, języki.
  • Ograniczone do jednego na dzień: większa teleportacja (tylko na sobie i do 22 kg ładunku).

Odporności[]

  • Skrytobójcze diabły są niepodatne na ogień i trucizny.
  • Skrytobójcze diabły są odporne na obrażenia od kwasu i zimna.
  • Wszystkie obrażenia zadawane dogai zostają zredukowane o 10. Wyjątkiem są źródła z podtypem dobra.
  • Skrytobójcze diabły doskonale widzą w każdej ciemności, a także dysponują ślepowidzeniem na odległość 18 metrów.

Zobacz też[]

Źródła[]

  • Fiendish Codex II: Tyrants od\f the Nine Hells (2007; 3e)


Diabły
czarty z Dziewięciu Piekieł Baatoru
Baatezu
Większe: AmnizuBrachinaCornugonGelugonLogokronNarzugonOrthonPaeliryonPiekielny czart
Pomniejsze: Abishai (białyczarnyczerwonyniebieskizielony)BarbazuBuerozaDogaiEryniaExcruciarchFalxugonGargatulaHamatulaKokrachonMalebrancheMerregonOsyluthXerfilstyx
Słabsze: LemurNupperiboSpinagon
Pozostałe: AdvespaAyperobosGulthirJerulRemmanon
Diabły piekielnie wykute
KolcowanyObsydianowyOłowianyPiaskowySzklanyWęglowy
Różne diabły
AratonDiablik (brudóweuforycznykrwionośnyskrytobójczy)Jaszczur piekielnego ogniaKalabonKytonNergaliidMaelefantMarraszPiekielna osaPiekielny kotScyllanStarożytni baatorianieZszyty diabeł
Advertisement