Set (panteon mulhorandzki)

Bóstwo
Set (drugi z prawej)
Set
Tytuł(y)	Bóg zła, pustyni i nocy; Pan padliny; Ojciec szakali; Brat węży; Wyrzutek bogów; Król nikczemności
Symbol	Zwinięta kobra
Plan Ojczysty
Ranga mocy	Półbóstwo (kiedyś pośrednie lub pomniejsze)
Charakter	Chaotyczny zły (kiedyś praworządny zły)
Dziedziny	Zło, pustynia, pustynne burze, drapieżnicy, mięsożerstwo, zniszczenie, susza, noc, zgnilizna, węże, nienawiść, zdrada, zła magia, ambicja, trucizna, morderstwo, złośliwość,
Domeny	Powietrze, Ciemność, Zło, Nienawiść, prawo, magia, wężowate
Ulubiona broń	"Włócznia ciemności" (włócznia długa, krótka lub półwłócznia)
Sojusznicy	Tiamat
Wrogowie	Anhur, Hathor, Horus-Re, Izyda, Ozyrys, Neftyda, Tot, Sseth
Zwierzchnik

Set - wypędzony z panteonu mulhorandzki bóg zła i zniszczenia. Brat Ozyrysa, Izydy oraz Neftydy, ojciec Sobka. Odpowiedzialny za liczne przestępstwa, spiski i zbrodnie tak przeciwko bogom jak i przeciwko ludzkości. Swego czasu bóstwo opiekuńcze grupy Yuan-ti. Obecnie istnieją dwie wersje Setów; starsza stała się Zehirem a młodsza to ubóstwiony wybraniec egipskiego Seta.

W swym kościele łączył różnej maści złe środowiska, istoty i organizacje. Zyskało to zbiorczą nazwę "Bractwa Zła" (Brotherhood of Evil). Nie wiadomo jaki jest stan Bractwa po Drugim Rozdarciu.

W innych państwach jego inne imię jest takie samo - Tyfon (Typhon) a wśród wielu gadzich ras znany był jako Sseth lub Zehir.

Historia

Podejrzewa się, że w kulminacyjnym punkcie Wojny Orkowej Bramy, gdy na Re rzucił się Gruumsh przy wsparciu innych orkowych bogów, Set zaszkodził swemu władcy (rok 1071 przed RD), przez co ten poległ. Na to dowodów nie znaleziono, ale zbudowało to pierwszą istotną linię napięć na linii Seta z resztą rodziny.

Set (na górze po prawej) przegrywa walkę z Horusem-Re

Gdy zmarł przywódca panteonu, a Wojny Orkowej Bramy ostatecznie się zakończyły, doszło do rywalizacji pomiędzy bóstwami w temacie "przejęcia przywództwa w panteonie". W roku 1050 przed Rachubą Dolin podstępem uśmiercił swego brata. Władca Padliny nakłonił Ozyrysa do wejścia wewnątrz trumny, która zamknęła się, wiążąc Ozyrysa w środku a ten wkrótce zmarł. Przed całkowitym końcem uratowały go jego siostry - Izyda oraz Neftyda - które zmumifikowały jego ciało. Udało się Ozyrysowi wrócić do żywych, lecz mocno osłabiony.

Wtedy na Seta ruszył Horus-Re, syn Ozyrysa który wchłoną esencję umierającego faraona bogów, chcąc pomścić swego ojca. Ostatecznie (w roku 1048 przed RD), po ich batalii, Set przegrał a panowanie nad panteonem przejął młody-stary bóg. Zwycięski Horus-Re dokonał sądu nad wujem. Za jego liczne zdrady, oszustwa i wykroczenia Set został wygnany z panteonu, jego świątynia w Skuld zburzona oraz cały kult został zdelegalizowany na całym Mulhorandzie.

W roku 1320 RD doszło do reformacji w kościele Seta, który przyjął nazwę Seti. 30 lat później przejęli kontrolę nad miastem Sampranasz, chociaż dalej jest to kontrola niejawna, zza ukrycia.

Na przestrzeni wieków kultyści Seta stali za licznymi zbrodniczymi czy złymi sytuacjami w królestwie. Między innymi organizacja Szpony Seta dokonała morderstwa faraona Akonhorus (1357 RD).

Przed Czas Kłopotów Set wszedł w układ z niebieskim smokiem Gestaniiusem i jego kultem. Jednak gdy Gestaniius został zamordowany przez Tchazzara podczas reformacji Tiamat, momentalnie Set wszedł w sojusz z Nemesis bogów. Obie strony wiedziały, że ta relacja jest niepewna, bazująca bardziej na wspólnocie wrogów. Ale ich kościoły chętnie utrzymują relacje ze sobą, głównie motywowani wygodą.

Po Kryzysie Awatarów Bóg zła oferował Maldraediorowi dostarczanie smoczych piskląt w zamian za jego wiedzę magiczną oraz ludzkie zasoby jego kultu. Próbował też zachęcić Czerwonych Czarnoksiężników do inwazji lub zmanipulowania Mulhorandu.

Swego czasu Seti próbowali nawiązać kolaborację z Sahuaginami, Zhentarimami.

Ten fragment dotyczy 3.0 oraz 3.5 edycji Dungeons and Dragons.

Wraz z silniejszą ekspansją poza tradycyjne tereny, inne ważne złe bóstwa (Bane, Cyric oraz Talos) są zainteresowane kradzieżą mocy Seta.

Sarrukh z dawnego z dawnego imperium Okoth, weszli w układ z Setem. Powodem były najazdy khaastów, które choć były odpierane skutecznie, to jednak niezbyt wierzyli w swój czysty potencjał obronny. Jednym z owoców tej kolaboracji stało się uwięzienie ospałego boga Ssetha i przejęcie jego portfolio, aspekty (np. Varae, Merrshaulk) oraz wyznawców wśród Yuan-ti. Do walk z khaastami Set ściągnął też wsparcie od Sobka, który podarował swemu ojcu paru krokodylołaków.

Aby podkreślić swe panowanie jako fałszywy Sseth stworzył też wężołaków a także to przez niego posyłane były moce dla kapłanów. Tylko garść z tych jaszczurzych ludzi wiedziała o tym, że Set jedynie udaje Ssetha.

Ten fragment dotyczy czwartej edycji Dungeons and Dragons.

Tuż przed Plagą Czarów Set tworzy swoją nową formę - Zehira. Dzięki temu udało się mu uniknąć upadku, kiedy to podczas tego wydarzenia koalicja łuskowatych ras dokonuje ataku na Okoth. Po obaleniu Pil’it’itha mulhorandzki Set "znika", lecz tak naprawdę stał się Zehirem.

Pojawiło się nowy mulhorandzki Set. Podczas Drugiego Rozdarcia Ao zezwolił egipskim bogom na ponowną interwencję by zerwać łańcuchy niewoli Mulan. Moce te wysłały swych wybrańców, a część z nich była czczona przez wyzwolonych ludzi niczym starzy bogowie. Dzięki temu zyskali półboską pozycję.

Jest informacja, że Set miał związek z bestialskim arcybaśniowcem Mornach. Owocem tego związku miał być Sobek.

Osobowość

Bóg zła jest wyrachowany, zimny, zazdrosny i zły. Gdy może działa przeciwko Mulhorandowi, wszelkim Mulanom oraz ich bogom. Początkowo może Set być dość łaskawy i czarujący, lecz dość szybko ujawnia swe prawdziwe oblicze. Nie bawi się w racjonalizację swego zła, którym po prostu się rozkoszuje. Ponoć śmieje się tylko podczas zadawania bólu. Pomimo tej odrażającej natury Set zachowuje troskę oraz lojalność o swoich wyznawców. Nie zdradza ich ani nie porzuca. Według Brata Węży śmiertelnicy są po prostu użytecznymi narzędziami, które można zniszczyć lub pielęgnować.

Traumatyczne narodziny oryginalnego Seta egipskiego wpłynęło też na złowieszczy charakter Seta mulhorandzkiego. Jednak w przeciwieństwie do swego oryginału, Set mulhorański wszedł w ostrzejszy konflikt z resztą rodziny. Tak bardzo że został wypędzony z panteonu a jedyna forma szacunku na ich linii wynikać może wyłącznie z potencjalnej siły.

Set ma dwie duże obsesje. Jedną jest sianie zła, druga jest pragnienie władzy. Może wejść w układ z każdą złą siłą na świecie, o ile będzie to sprzyjać jego interesom. Gdy natomiast już nie będzie mógł z tego wydobywać profitów dla siebie - momentalnie zrywa współpracę. Bardzo dobrze doświadczył to jego syn, Sobek, który wielokrotnie z nim współpracował i był potem pogardliwie odrzucany. Nawet ojcostwo do Śmiejącej się śmierci jest dla niego bezwartościowe, że maksymalnie stara się ograniczać relacje z nim, gdyż jego syn jest tylko półbogiem.

Manifestacje

Bardzo często Set manifestuje się jako drapieżne zwierzę lub padlinożercę jak np. hiena, skorpion, krokodyl. Pojawienie się w taki sposób jest bardzo krótkie, ale zrozumiane przez duchownych. Są one przeważnie używane aby przestraszyć setytów, by wiedzieli że gniew i zawód ich boga jest śmiertelny. Zwierzęce elementy są też wykorzystywane w pozytywny sposób bo np. gdy kapłan jest w nieświadomym zagrożeniu, to Set może posłać mu np. charakterystyczny dźwięk grzechotnika.

Lubi wysyłać czaszki zwierząt w pobliże kapłanów innych mulhorandzkich bogów. Gdy ten przejdzie obok niej, to owa wybucha rozbryzgując krople krwi dookoła nikogo nie raniąc, zaś pozostałości po niej znikają. Folklor mówi, że ma to zwiastować śmierć kogoś w pobliżu, ale to tylko złośliwość Seta by wyprowadzić świadków z równowagi.

Jeżeli chce kogoś wesprzeć lub zaszkodzić to Set chętnie posyła koszmary, piekielne ogary, piekielne koty, sympatyków (simpathetics), rakszasae, jadowite węże i rośliny wszelkiej maści.

O inkarnacji Seta wiadomo niewiele. W okresie poprzedzającym Czas Kłopotów udawał kupca ze Skuld, który jawnie handlował towarami dookoła Morza Alamber, korumpując napotkanych klientów, dostawców itd. Produkowanie jadu to jedna z potwierdzonych informacji.

Awatar

Awatar Pana Padliny najczęściej przyjmuje formę umięśnionego Mulanina z głową szakala oraz łuskowatą skórą. Łuska jest bardzo drobna oraz ma barwę typową dla Mulan, przez co tylko wprawne oko jest w stanie dostrzec nietypową strukturę. Skóra jest tak toksyczna, że sam dotyk może być śmiertelny. Ci, którzy byli w jego pobliżu, mówią o emanowaniu jakiejś ohydy. Jego szaty najczęściej są białe, szare lub czarne. Nosi bogaty kołnierz piersiowy, wyszukane karwasze oraz biżuterię naręczną i nanożną w symbolice wężowej. W mowie Seta usłyszeć można warczenie lub syczenie.

Jeżeli bóg będzie tego chciał, to jego dotyk może przekształcić śmiertelnika w boskiego sługę. Jego szczęki zaś mogą spowodować natychmiastową śmierć a skupiony wzrok zmienić ofierze charakter na zły. W walce wręcz dzierży kruczoczarną Włócznię Ciemności (Spear of Darkness), która jest niezwykle silna i może dowolnie pokrywać się różnistymi truciznami.

Sam awatar potrafi też produkować bardzo duże ilości trucizny w formie płynnej lub proszkowej. Jego zaklęcia nekromantyczne, iluzji czy zauroczeń są dwukrotnie silniejsze niż normalnie. Nie ma jednak żadnego dostępu do magii w temacie roślin, myśli, czasu i wojny, zaś te odnoszące się do Słońca to tylko w wersji negatywnej. W nielimitowany sposób może rzucać Ciemność i jej warianty.

Swego czasu awatar Seta ukrywał się na pustyni Raurin.

Kult

Symbol Seta (3ed)

Ludzcy wyznawcy Seta muszą funkcjonować w ukryciu. Oficjalne władze ich prześladują. Kultyści Pana padliny zorganizowali też liczne enklawy poza tradycyjnym terytorium starych imperiów, roznosząc złą wiarę w różne miejsca na całych Krainach. Czasami kryją się, bądź przejmują, gildie skrytobójców, kartele i inne, nielegalne organizacje. Pomimo jednak ich zła oraz ekspansjonizmu, zachowują zasadę nienauczania obcych południowej magii.

Warto dodać, że Set wyznawany jest nie tylko przez ludzi, ale też i przez niektóre grupy orków i półorków. Swego czasu podszył się pod Ssetha, gdy ten popadł w letarg, zdobywając wyznawców wśród Yuan-ti.

Wyrzutek bogów czczony tak naprawdę jest przez złe istoty. Inni mogą jednostkowo dokonywać ofiar przebłagalnych licząc, że podczas podróży przez pustynie lub inne niebezpieczne tereny, unikną złych zdarzeń bądź złośliwości Króla nikczemności. Poza tym rabusie grobowców też ubiegają się o łaski Seta bądź zasoby jego kościoła, w zamian za kpienie i oczernianie innych członków mulhorandzkiego panteonu.

W okresie pomiędzy Upadkiem bogów a Plagą czarów społeczne niezadowolenie spowodowane przez tyranię i skostniałość rządów Horusa-Re sprzyjało tworzeniu się kolejnych sekt wyznających skrycie Seta. Mechanizm ten przypominał wzrost popularności kultu Tiamat, w ostatniej fazie rządów Gilgeama, ale nigdy nie uzyskał takiej skali.

Kościół Seta oraz kościół Tiamat ze sobą kiedyś chętnie kolaborowały.

Duchowieństwo

W przeciwieństwie do innych kościołów Mulhorandu - kapłani Seta nie muszą być spokrewnieni z którąś z inkarnacji. Struktura jest jednak sztywna i hierarchiczna, a na samym szczycie znajduje się personifikacja mocy. Ich obowiązki są proste - zniszczyć i obalić kulty Horusa-Re oraz Ozyrysa, zaś na pozycję faraona bogów ustanowić ich boga.

W cyklu szkoleniowym uczą się operowania truciznami, zarówno zwykłymi jak i nadnaturalnymi. Mogą też magicznie tworzyć duże ilości toksyn.

Z dekretu faraonów każdy kapłan Seta powinien być tytułowany mianem Jedzącego Padlinę. Ale sam kościół używa własnej hierarchicznej tytulatury: suplikant, wąż, skorpion, krokodyl, szakal, wysoki wąż, wysoki skorpion, wysoki krokodyl i lord wysoki szakal. Poza tym chętnie sami sobie lokalnie tytuły.

Szpony Seta (Fangs of Set) - pierwotnie czwórka fanatycznych poszukiwaczy przygód, służących Setowi, później organizacja skrytobójca. Członkowie pierwszej czwórki nazywali się Hodkamset, Nekiset, Hamsetis oraz Suliyar.

Kapłani-specjaliści nazywani są Nocnymi Myśliwymi (Nighthunters). Są to bardzo zręczni duchowni, którzy rozszerzają swe zdolności skrytobójcze i toksykologiczne, rozwijają odporność na trucizny, pozyskują widzenie w ciemności itp.

świątynie

Najczęściej świątynie są ukryte i podziemne. Te w swej architekturze i warstwie estetycznej przypomina inną świątynię będącą w danej okolicy, lecz sparodiowaną w kierunku zła. Drugą częstą formą świątyni są splugawione grobowce. Na te drugie szczególnie uważnie polują kapłani Ozyrysa i Neftydy.

Główna świątynia jest ukryta w mieście Sampranasz. Jaskinia Szakala (Cavern of the Jackal) znajduje się w naturalnej jaskini pod dnem dawnego morza i łączy się korytarzami aż do Czerwonej Przystani w Untherze. Pomieścić ona może ponoć 1500 wyznawców, a w swym skarbcu ma posiadać cały arsenał broni, zbroi oraz magii. Chronione są przez kamienne golemy z głową szakala, które są pod kontrolą naczelnego kapłana świątyni. Te są wzorowane na Posągach Które Chodzą (Statues that Walk), które były pozostałością po pradawnej cywilizacji Gigantów.

Dogmat

Cel uświęca środki, a życie to walka, którą wygrywają potężni i bezwzględni. Lojalność wobec swych towarzyszy jest godna podziwu, o ile służy sprawie Seta. Gdy ostatecznie Set zasiądzie na swym prawowitym tronie to ci, którzy dobrze mu służyli, zostaną sprawiedliwie nagrodzeni. Niszcz duchownych Horusa-Re i Ozyrysa, przyspieszając w ten sposób ustanowienie Seta na jego prawowitym miejscu, jako boga-króla Mulhorandu. Rozprzestrzeniaj kult Seta po całym świecie. Poświęcaj dla Seta zarówno bogactwo jak i istoty rozumne.

Uroczystości

Zasadniczo modlitwy przeprowadzane powinny być w nocy, najlepiej gdy noc jest najciemniejsza. Nie ma konkretnych świąt w kalendarzu, przeprowadzając rytuały z powodu konkretnych okazji. Ważne ceremonie i (krwawe) ofiary są składane za każdym razem, kiedy osiągną znaczne zwycięstwo w imię Seta.

Starający się o wstąpienie do Bractwa Zła muszą przejść Próbę Jadu (Test of Venom). Jest to przejście przez jamę pełną węży i skorpionów. Jak przeżyje - zostanie kapłanem.

Wyznawcy Seta przeprowadzają też rytualną dewastację grobowców. Komora grobowa jest splugawiona, stawiany jest przeklęty ołtarz Pana szakali, plądruje się skarby oraz ożywa się ciało jako nieumarłych.

Gadzi kult

Zobacz więcej w osobnym artykule: Sseth.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Zehir.

Pil’it’ith - główny kapłan Seta wśród sarrukhów

Wśród gadzich ras Set udaje Ssetha. Jedynie Sarrukhowie czczą go jako Seta. Naczelnym kapłanem był Pil’it’ith, legendarny albinos.

Gdy podczas Plagi Czarów obalony zostaje Pil’it’ith, też i mulhorandzki Set doświadcza upadku. Jednak zabezpieczył się i tuż przed tym katastrofalnym wydarzeniem dokonał też samoprzemiany w innego boga - Zehira. Chociaż jego gadzi rywal odzyskał większość swych wiernych, to niektórzy łuskowaci (np. Najara) nadal wierzą w Seta, ale pod nową postacią.

Ciekawostki

Jeden z demonicznych władców Pazuzu nosi alternatywne imię tak samo jak Set - Tyfon.

Chociaż w 4ed nie było jednoznaczne, że Zehir jest Setem, to 5ed podała to bezpośrednia.

Źródła

• Old Empires
• Powers and Pantheons (2ed)
• Faiths and Pantheons (3ed)
• Lost Empires of Faerun
• Races of Faerun
• Races of Destiny
• Forgotten Realms Campaign Guide (4ed)
• Serpent Kingdoms
• Podręcznik Mistrza Podziemi (5ed)