Purpurowy robal, najbardziej znany przedstawiciel swojego typu
Chociaż bardzo różnią się rozmiarem, wszystkie robale (ang. worms) mają takie same cechy - są długimi, potwornymi bezkręgowcami które przypominają gąsienice lub dżdżownice.
Prawie wszystkie robale są zupełnie pozbawione inteligencji; stoją pod tym względem jeszcze niżej od zwierząt. Ich główną bronią jest gryzienie ofiary swą paszczą - co w przypadku dość dużego rozmiaru robala równa się z połknięciem zdobyczy i strawieniem jej żywcem.
Rodzaje[]
Czerw krwiopijca[]
Ten wielki robal zamieszkuje podziemne zbiorniki wodne gdzie prowadzi żywot podobny do pijawki. Pomimo dużego rozmiaru swoim ugryzieniem nie połyka ofiary, a wysysa z niej krew.
Czerw książkowy[]
Mały i niegroźny robal, żywiący się wyłącznie papierem. Stąd spotyka się go w bibliotekach i księgozbiorach, gdzie potrafi jednak wyrządzić niemałe szkody. Jak na robale, są zaskakująco szybkie.
Lukhorn[]
Ogromny robak żyjący pod ziemią, gdzie wciska się w wąskie tunele i udaje że jego paszcza jest wejściem do tunelu. Dzięki specyficznej budowie ciała i zdolności do zmiany barw jego kamuflaż jest bardzo zwodniczy.
Pędrak zgnilizny[]
Mały, ale niebezpieczny robak żyjący w stadach. Grupowo gonią i zabijają swoje ofiary, hurmem wgryzając się w nią. Ich ugryzienie rozpuszcza mięśnie, pozwalając pędrakom zagłębiać się w ciało ofiary.
Ponury robak[]
Jest to drapieżna gąsienica ponuroskrzydłej ćmy z Planu Cieni, żyjąca dużo dłużej niż jej dorosła forma. Osiąga długość człowieka, ale jej żuwaczki pokryte są kwasem a szczecina jest śmiertelnie trująca.
Purpurowy robal[]
Najbardziej znany robal. Osiąga ogromne rozmiary i zamieszkuje pustynie, gdzie nasłuchuje drżeń gruntu wskazujących mu ofiarę. Kiedy już kogoś usłyszy, od razu rzuca się do łakomego ataku.
Pyłowy robal[]
Krewniak purpurowego robala; nazywany też stadnym gromem ze względu na odgłosy jakie wydaje kopiąc. Nie jest tak agresywny, ze względu na swój znacznie mniejszy rozmiar. Żyje w stadach i da się go oswoić.
Tunelowy robal[]
Ten ogromny kuzyn stonogi żywi się padliną w której też składa jaja. Chociaż wielkie, nie połykają swoich ofiar. Żyją w rojach zamieszkujących pokryte tunelami kopce (od których robal bierze swą nazwę).
Mystarańskie[]
Mystara jest macierzą dla kilku typów unikalnych pełzających bezkręgowców:
Caecillia[]
Wielki i szary, pozbawiony jakichkolwiek cech specjalnych robal o wielkiej paszczy. Czai się pod luźną ziemi, tuż pod powierzchnią i wyskakuje tylko kiedy nadarzy się okazja do połknięcia zdobyczy.
Czerwony czerw[]
Larwalna forma fyrsnaki. Te otyłe, mięsiste robaki są łakomymi drapieżnikami które nieustannie ryją w poszukiwaniu jedzenia. Ich ugryzienie jest słabe, jednak zatruwa ofiarę potęgując jej ból.
Fyrsnaka[]
Ogromna fyrsnaka żywi się minerałami, jednak nadal jest niebezpieczna; potrafi ziać ogniem. Jej cykl rozrodczy zmusza ją do długich snów pod wodą; przedwczesna pobudka powoduje agresję z jej strony. Nietypowo jak na robale, jest rozumna i skłonna do kontaktowania się.
Lewiatan[]
Występujący w dwóch odmianach: pustynnej (masywniejszej) i morskiej (większej acz smuklejszej). Obie osiągają kolosalne rozmiary (do kilkuset metrów długości), a swoje ofiary połykają grupowo razem z otaczającym terenem.
Szlamowy robal[]
Ten polujący z zasadzki podziemny robal wydziela wzdłuż swojego ciała śluz do którego przyklejają się różne obiekty. Korzysta on z tej właściwości i tarza się w skarbach, po czym zalega w bezruchu by zwabić humanoidy.
Wielka pierścienica[]
Największa ze wszystkich robali i jedna z największych istot świata (ponad 300 metrów długości), wielka pierścienica zachowuje się jak tytaniczna dżdżownica. Ryje przez ziemię głęboko pod powierzchnią, gryząc i połykając skały oraz wszystko inne na swej drodze.
Zobacz również[]
Źródła[]
- Monster Manual II (1983; 1e)
- Monstrous Manual
- Monstrous Compendium Mystara Appendix (1994; 2e)
- Dragon Magazine Annual #1 (1996; 2e)