Sferopedia
Sferopedia
Advertisement
Phalanx vermin01

Robactwo falangowe

Robactwo falangowe (ang. phalanx vermin) jest owadzimi stworzeniami ludzkiego kształtu i rozmiaru z dziwacznym naturalnym uzbrojeniem. Noszą symbiotyczne insektoidalne stworzenia, których używają jako broń. Wyprostowane robactwo falangowe jest odrobinę humanoidalnym insektem z twardym karapaksem, dwoma grubymi nogami, dwoma małymi ramionami z niewielkimi prymitywnymi dłońmi i dwoma dużymi ramionami, z których jedno ukształtowane jest niczym włócznia, a drugie jak mała tarcza. Posiada dwoje oczu, antenki i szczypce dookoła niewielkich ust. Niewielkie, kolczaste narośla pokrywają jego duże ramiona i plecy, lecz nie służą bitewnemu przeznaczeniu. Robactwo falangowe może podróżować z wielką szybkością lub stać kompletnie bez ruchu godzinami. Duże ramiona używane są do walczenia i polowania, podczas gdy mniejsze są używane do manipulowania przedmiotami, takimi jak żywność, lub ciągnięcia zabitej ofiary do leża. Robactwo falangowe nie posiada widocznych środków komunikacji, lecz jak pewne rodzaje zwyczajnych insektów są zdolne do chronienia obszaru przeciwko intruzom lub koordynowania ataków przeciw dużym przeciwnikom. Nie rozumie i nie potrafi mówić w żadnych znanych językach, lecz może być zdolne przekazywać proste informacje poprzez zapach.

Żywa kusza[]

Część robactw falangowych nosi dziwaczne insekty w przybliżeniu rozmiaru małej tarczy. Stworzenia te przyczepiają się do spodu ramienia-tarczy robactwa falangowego i działają niczym lekka kusza, wystrzeliwując zatrutą strzałę, gdy zostaną szturchnięte przez jedno z mniejszych ramion robactwa falangowego. Te "żywe kusze" mogą żyć niezależnie od robactwa falangowego i zwyczajne stworzenie (takie jak człowiek) może używać jednej z nich jeśli posiada jakiekolwiek doświadczenie ze zwierzętami i opanuje broń egzotyczną by nauczyć się jak celować i aktywować strzelający refleks stworzenia. Żywe kusze wymagają pożywienia i wody, tak jak każde stworzenie, lecz z łatwością mogą przetrwać na mięsnej paście i słodzonej cukrem wodzie. Jeśli nie zostanie nakarmiona, atakuje pobliskie stworzenia (włączając swojego właściciela) dla pożywienia. Żywa kusza zadaje obrażenia kłute, z zasięgiem dochodzącym do 6 metrów i waży 2,7 kilograma. Może wystrzelić do dziesięciu strzałek dziennie, zanim jej zapas nie zostanie wyczerpany (wytwarza swoje własne strzałki). Aktywowanie żywej kuszy jest odpowiednikiem aktywowania lekkiej kuszy. Co chwilę przeładowuje się sama. By mogła zostać wycelowana, żywa kusza musi przylec do jednego z ramion dzierżącego; na potrzeby określenia co możesz zrobić z tym ramieniem, ramię to jest traktowane tak jakby nosiło małą tarczę.

Źródła[]

  • Living Greyhawk Journal #5
Advertisement