Sferopedia
Advertisement
Psurlon-athasianski

Psurlon - homanoidalna rasa psioniczna, przypominająca dżdżownice. Drogą psioniczną chcą uzyskać umysł kolektywny, ale się to nie powiodło. Wedle najważniejszej teorii, jest to rasa obca, z innego świata, która przybyła niemalże z własnej woli.

Lubią nosić kolorowe szaty bardzo dobrej jakości. Używają własnego języka, który bazuje na pomrukach oraz piskach, ale wolą komunikację telepatyczną.

Fizyczność[]

Stworzenie wygląda jak wyprostowana dżdżownica o humanoidalnej fizjonomii. Średni wzrost to 1,5 metra a średnia masa to 80 kg. Skóra jest przeważnie koloru ciemnoczerwonego lub ciemnofioletowego, chociaż częste też są bagnisto-zielone. Tam, gdzie powinna być głowa, znajduje się wielka okrągła paszcza otoczona zębami, a cztery kończynowe odnóża stworzenia kończą się śmiercionośnymi pazurami i paszczami.

Ciało psurlona jest segmentowane, niczym u dżdżownicy. Pokryte jest drobnymi, pazurowatymi włosami, które rozkładają się jak w szczecinie. To owłosienie rozkłada się po całej długości ciała. Chociaż formalnie są bezkręgowcami to potrafią zachować pozycję wyprostowaną, dzięki sztywności żebrowatych segmentów.

Athasiańskie psurlony posiadają cztery kończyny, które są gumowate i mają budowę cylindryczną. Górne odnóża kończą się czarnymi, szponiastymi pazurami. Dolne kończą się zębatymi paszczami. Wszystkie mają zdolność chwytności i funkcjonalności.

Głowa to zasadniczo wielka, okrągła paszcza, wypełniona zębatymi wypustkami. Głowy pozbawione są narządów zmysłów, rozumowanych przez standardową naukę. Zamiast tego posiadają wypukły płat nad paszczą, którą zwie się prostomium. Prostomium jest swego rodzaju organem zmysłowym, które ogólnościowo zbiera informację dotyczące otoczenia.

Psurlony są zasadniczo mięsożerne. Najbardziej lubią mięso ludzi oraz niziołków. Same są pożerane często przez athasiańskie roki. Z tego powodu bardzo nie lubią towarzystwa dużych ptaków.

Rasa jest hermafrodytyczna. Żyją maksymalnie około 1500 lat.

Psionika[]

Z powodu wysoce rozwiniętej psioniki gardzą użytkowaniem broni oraz pancerzy. Starają się unikać walki wręcz, ale w razie konieczności nie boją się używać swoich kończyn do rozrywania zagrożenia.

Każdy osobnik posiada następujące funkcje psioniczne:

  • Ślepowidzenie - w promieniu 60 metrów wykrywa obiekty oraz stworzenia
  • Zamknięcie psyche - z powodu zupełnie innego stylu funkcjonowania mózgu traktowani są tak, jakby zawsze mieli aktywną moc "Pustego Umysłu"
  • Dominowanie - efekt podobny do dominacji, ale ograniczony do 30 metrów. Musi zachować koncentrację i może jedynie jeden cel jednocześnie na raz kontrolować
  • Odporność - odporny na efekty przymusu bądź zauroczenia
  • Nadzwyczajna telepatia - może porozumieć się z dowolną istotą, która zna jakikolwiek język. Kontakt ograniczony do 60 metrów

Społeczeństwo[]

Społeczności psurlonów zwykle liczą od 20 do 200 osobników, przy czym 25% to są osobnicy młodzi.

Ci psurlonowie, którzy skupią się na rozwijaniu potencjału psionicznego, stają się psurlońskim adeptem. Oni najczęściej zostają przywódcami oraz obrońcami swoich społeczności.

Ogólnie średnio współpracują z innymi ludami. Czasami przyjmują uczniów psioniki, których zwie się Potomkami Robaka.

Ogólnie psurlony w końcu zdały sobie sprawę z potencjału psionicznego, jaki można osiągnąć na Athasie. Marzą, aby wykorzystać to do realizacji własnych planów, być może nawet podjąć ponowną próbę konwergencji, która niegdyś wyrzuciła ich z ojczyzny.

Historia[]

Nie jest znana ojczyzna psurlonów. Zakłada się, że został zniszczony przez nich samych tysiące lat temu. Wedle tej teorii miały wynaleźć sposób na psioniczne połączenie wszystkich psurlonów i wysłanie kolektywnej psychicznej energii. Nie zdawały sobie sprawy, że zasadniczo Pierwszy Plan Materialny, w którym się znajdowali, nie jest w stanie ogarnąć takiej ilości psychicznej mocy, przez co ich świat został wchłonięto do Astralu. Szok był tak wielki, że cała rasa popadła w katatoniczny stan na około sto lat.

Kiedy się obudziły i zorientowały się, że zasadniczo są uwięzieni. Pęknięcie w strukturach się naprawiły, ale powrotu do domu być już nie mogło. Astral wydawał się być znacznie silniejszy, przez co psurlony nie były w stanie wygenerować kolejnej ogromnej konwergencji, jak ta która doprowadziła do katastrofy. Z czasem w ogóle zatraciły zdolność do kolektywizacji mocy psionicznej, ale to wzmocniło chęć znalezienia nowej ojczyzny, która będzie tolerować ichni potencjał psioniczny.

W roku Oporu Wroga 187 Erze Królewskiej, przybyć miał pierwszy psurlon na Athas. Miał być wezwany przez lokalnego psionika. Ten chciał zbadać wiedzę psioniczną, posiadaną przez przywołane stworzenie. Jednak psurlon nie był skontrolowany i zabił swego przywoływacza. Następnie wyruszył zbadać świat. Okazał się on bogaty w psionikę. Ślad po nich zatarł się. Jednak różnej maści praktykanci i teoretycy Drogi próbowało przywołać kolejnego psurlona i pozyskać od niego szybko nową wiedzę. Licznym udawało się nawet odesłać z powrotem, bez należytej zapłaty za to. Jednakże te psurlony nie zapominają takiego aktu i nawet po latach potrafią przybyć i się zemścić za stare oszustwo.

Suhr-elon[]

Jest to symbiotyczne stworzenie, wręcz pasożyt, tworzony przez psurlony. Wygląda jak nadęty rurkowiec z zębatą paszczą na jednym z końców. Jeśli zaatakują kogoś, to nagina jego wolę tak, by działać w zgodzie z interesami swego twórcy.

Źródła[]

Advertisement