Plakietka pradziadka w trzeciej edycji D&D
Plakietka pradziadka (ang. grandfather plaque) to statyczny konstrukt strażniczy przeznaczony do chronienia konkretnych drzwi w budynku, lochu, lub ruinach.
Opis[]
Tego typu konstrukt na ogół wygląda jak płaskorzeźba przedstawiająca dostojne oblicze starca z brodą, której detale zależne są od rasy twórcy. Do rozmowy otwiera swoje oczy i porusza ustami, a twarz plakietki potrafi nawet oddawać emocje. Najczęściej spoczywa na kamiennym nadprożu strzeżonych przezeń drzwi.
Plakietki przodków mierzą od 30 do 60 centymetrów wysokości.
Charakter[]
Charakter plakietek pradziadków jest praworządny neutralny lub po prostu neutralny. Jak na konstrukty, są wysoce inteligentne - ich intelekt dorównuje ludzkiemu. Jednak plakietka pradziadka nie wychodzi z własną inicjatywą, a dopóki odpowiedź z jej strony nie jest wymagana, nie będzie wykazywać żadnej aktywności. Dopiero zerwana będzie gotowa oddać wszystko czego pilnuje w zamian za przywrócenie na miejsce.
Zwyczaje[]
Plakietki pradziadków są zdolne do mowy i dość inteligentne by wypytywać przybyszy i oceniać czy są godni przejścia przez drzwi których strzegą. Ich wyczulone zmysły i stanowczy osąd pozwalają im odróżniać kłamców i oszustów od osobistości którym wolno wejść na strzeżony teren. W przypadku wątpliwości, używają telepatii by porozumieć się z panem i spytać o radę.
Jeśli w jakimś budynku jest więcej niż jedna plakietka pradziadka, to każda pilnuje osobnych drzwi. Nigdy nie działają w parach. Plakietki pradziadków są głęboko oddane swoim drzwiom i służą tylko tym którzy żyją za nimi. Jeśli budynek plakietki popadnie w ruinę, zniszczony zostanie też sens jej istnienia, skoro pozbawiona będzie ludzi do chronienia.
W niektórych przypadkach plakietka pradziadka przeżywa swojego mistrza i pozostaje sama w ulegającym ruinie miejscu. Wówczas jej egzystencja staje się cicha i samotna. Zadanie się przeciąga, a plakietka staje się żądna dłuższej konwersacji, plotek i wieści ze świata. Zdarza się nawet, że plakietki proszą poszukiwaczy przygód o zerwanie ich i zaniesienie do cywilizacji, lub namawiają ludzi na odbudowanie posiadłości.
W jeszcze rzadszych przypadkach plakietka zdoła wmówić jakiemuś prymitywnemu ludowi, że jest bóstwem. Co prawda dary i ofiary są dla niej całkowicie bezużyteczne, ale cieszy się z poświęcanej jej atencji. Taka plakietka może w pewnym momencie zażądać od swoich wyznawców by znaleźli i uprowadzili maga, uczonego, lub innego mędrka który mógłby zaoferować jej ciekawą konwersację.
Relacje[]
Plakietki pradziadków są zupełnie pozbawione osobistego wpływu na otaczające środowisko - nie licząc kości i innych pozostałości (np. skarbów) po zabitych natrętach. Nie jedzą, nie piją, ani nie śpią.
Plakietka pradziadka może rozmawiać dzięki swojej zdolności czaropodobnej, działającej jak czar języki, której potrafi używać bez końca. Posiada też telepatyczną więź z jedną osobą wybraną podczas tworzenia - i z nikim innym. Zwykle jest to sam kreator. Ta więź ma nieograniczony zasięg, ale nie działa poprzez granice sfer.
Walka[]
Plakietka pradziadka preferuje unikać walki. O ile się da, plakietka podejmuje próby Perswazji by przekonać intruzów, że włamywanie się za drzwi nie jest najlepszym pomysłem. Gdy zajdzie taka konieczność, używa swoich zdolności czaropodobnych by odpędzić napastników. Swoim krzykiem nie tylko zadaje obrażenia wrogom, ale też alarmuje innych strażników swojej lokacji.
W przypadku zniszczenia jej drzwi, plakietka zwykle symuluje zamarcie w bezruchu. Kiedy już intruzi przejdą, ona odtworzy zniszczone drzwi, zamykając najeźdźców w miejscu którego pilnuje. Plakietka potrafi otwierać lub zamykać swoje drzwi kiedy tylko zapragnie.
Moce[]
Plakietka pradziadka nie posiada żadnego ataku fizycznego. Zamiast tego korzysta ze zdolności czaropodobnych. Po pierwsze, może raz na rundę może wystrzelić ze swoich oczu dwa magiczne pociski. Po drugie, może wydawać z siebie krzyk jak zaklęcie o tej nazwie. Oba ataki mogą być powtarzane w nieskończoność.
Oprócz mówczych talentów i magicznych ataków, plakietka pradziadka ma jeszcze jeden sposób by utrzymać najeźdźców z dala. Drzwi których plakietka strzeże są nasycone nekrotyczną energią. Każdy kto bez pozwolenia dotknie tych drzwi (lub samej plakietki) podlega karze 1k6 do Siły na 5 minut. (Przejście za pozwoleniem chroni przed tym efektem.)
Odporności[]
Plakietki pradziadków cechują się odpornością i redukcją obrażeń godną adamantyny. Zranić je może tylko magiczna broń +1 lub lepsza. Ponadto widzą w ciemności na odległość 18 metrów i mają typowe niewrażliwości konstruktów: na wykończenia, trafienia krytyczne, ataki z ukrycia i tym podobne.
Każda plakietka pradziadka ma kilka magicznych zdolności usprawniających jej nadzór nad wyznaczonymi drzwiami. Po pierwsze, może w darmowej akcji rzucać czar magiczny zamek na dystans 9 metrów. Oprócz jej drzwi, celem czaru może stać się dowolny adekwatny obiekt w zasięgu działania.
Po drugie, plakietka pradziadka może też naprawiać lub odtwarzać zniszczone drzwi. Połączone z nią drzwi regenerują 5 punktów wytrzymałości dopóki plakietka istnieje. W przypadku zniszczenia drzwi, plakietka może wyczarować kolejne, identyczne do poprzednich. Proces ten wymaga 1 minuty koncentracji.
Słabości[]
Plakietka pradziadka jest niezdolna do poruszania się, jako że jest trwale przymocowana do ściany. W rezultacie nie dysponuje żadną Zręcznością i nie czerpie z niej bonusów. Kiedy musi wykonać na nią rzut obronny, otrzymuje karę -5. Podlega ona także wszystkim innym niekorzyściom bycia nieruchomym.
Zobacz też[]
Galeria[]
Źródła[]
- Dragon Magazine #223 (1995; 2e)
- Monstrous Compendium Annual Volume Three (1996; 2e)
- Dragon Compendium (2006; 3e)