Meduza w piątej edycji D&D
Meduza
Meduza
Meduza hierofanta
Meduzy to potworne istoty o wyglądzie kobiet z włosami złożonymi z wijących się węży. Pełne nienawiści, są w zmienić dowolnego nieszczęśnika w kamień wyłącznie przy pomocy spojrzenia. Ciała meduz mają zgrabne, kobiece kształty. U niektórych odmian skóra jest blada i delikatna, u innych ma ziemistą bądź zieloną barwę i jest pokryta łuską. Ponieważ ubierają się w normalne kobiece stroje, z daleka trudno jest odróżnić je od zwykłych śmiertelniczek. Z bliska nie sposób się pomylić. Oczy istoty świecą złym czerwonym światłem a włosy wiją się szaleńczo i syczą, zwłaszcza gdy meduza jest podekscytowana. U odmian o łuskowatej skórze, twarze dodatkowo nabierają odrażających, gadzich rysów.
Meduzy rzadko noszą zbroje, wiele jednak posiada proste bronie, takie jak noże, sztylety i krótkie łuki. Ich najgroźniejszą bronią jest jednak petryfikujący wzrok. Zazwyczaj starają się zbliżyć do ofiary (przeważnie mężczyzny), kusząc ją ponętnym ciałem i ukrywając twarz w cieniu. Następnie skłaniają ofiarę do spojrzenia jej w oczy, co w większości przypadków kończy się zmienieniem jej w kamień. Jeśli ten atak nie zadziała, meduza podbiega bezpośrednio do przeciwnika, aby znalazł się w zasięgu jej wężowych włosów. Ukąszenie węża zakaża ofiarę śmiercionośna trucizną.
Wzrok meduz sięga na Astral i Eter i jest w stanie razić przeciwników znajdujących się na tych planach. Ta groźna broń zachowuje swe działanie nawet po śmierci meduzy i słabnie dopiero wraz z rozkładem jej ciała.
Zwyczaje[]
Meduzy zamieszkują duże jaskinie lub dolne piętra opuszczonych budynków. Aranżują oświetlenie tych siedzib w taki sposób, aby były pełne cieni, półcieni i wygodnie zaciemnionych kątów. Wskazówką dla bystrzejszych (i mających szansę przeżycia) gości są rozstawione licznie posągi istot naturalnej wielkości, będące w rzeczywistości skamieniałymi ciałami ofiar. Meduzy rozbijają większość spetryfikowanych przeciwników na kawałki, zatrzymują jednak tych, którzy tworzą ciekawe kompozycje artystyczne.
Meduzy nigdy nie trzymają w swych siedzibach luster, ponieważ przedmioty te odbijają ich wzrok, co może się skończyć petryfikacją ich samych. Co ciekawe, odbicie w wodzie czy wypolerowanym kamieniu nie niosą takiego zagrożenia. Meduzy są też odporne na spojrzenie innych przedstawicielek swego gatunku.
Meduzy biorą sobie niekiedy humanoidalnych kochanków. Miłosne uniesienia kończą się zawsze śmiercią mężczyzny, któremu meduza już po wszystkim ujawnia swoją ukrytą wcześniej twarz. Miesiąc po tego rodzaju spotkaniu meduza składa od dwóch do sześciu jaj, z których po dalszych ośmiu miesiącach wylęgają się młode, przypominające dziewczynki z zielonymi wyrostkami zamiast włosów. Wyglądają odrażająco, ale ich wzrok nie czyni jeszcze krzywdy. Dziewczynki dorastają w takim samym tempie, co ludzie. Ich wężowe włosy ożywają w wieku dwóch lat, natomiast wzrok nabiera petryfikujących właściwości w okresie dojrzewania.
Meduza większa[]
Mniej więcej jedna na dziesięć meduz rodzi się z wężowym cielskiem zamiast podbrzusza i nóg. Całe ciało takiej istoty jest pokryte łuskami i mierzy od trzech do siedmiu metrów długości. Trucizna meduz większych jest dużo silniejsza od ich humanoidalnych krewniaczek i może być używana do zatruwania strzał, którymi te istoty chętnie się posługują. Ich ciała są tak przesiąknięte trucizną, że nawet dotknięcie zabitej meduzy grozi śmiercią. Choć cechują się większą odwagą, istoty te rzadko opuszczają swe domostwa, gdyż dużo trudniej jest im ukryć swoją naturę.
Meduza hierofanta[]
Zobacz też[]
Źródła[]
- Dungeons & Dragons Companion Set
- Monstrous Manual
- Księga Potworów 3.5 ed
- The Book of Many Things