| Smok | |
|---|---|
| |
| Szary smok z Draconomicon: Chromatic Dragons (2008) | |
| Szary smok | |
| Broń oddechowa | żrący szlam |
| Łuski | od wapienno białych po granitowo szare |
| Teren | nieużytki, zarośla, suche prerie |
| Charakter | zły |
W pewien sposób szare smoki (ang. gray dragons) są najbardziej enigmatycznymi ze wszystkich chromatyków. Nie posiadając charakterystycznej barwy, są łowcami na kamiennych rubieżach, zawsze szybując w objęciach nieba. Zwane także smokami zębatymi (ang. fang dragons) (z powodu ich okrucieństwa), kamiennymi smokami (ang. stone dragons) (za ich zdolność petryfikowania ofiar) oraz kolczastymi smokami (ang. spike dragons) (za ich odpadające kolce), bestie te podzielają najgorsze cechy pozostałych chromatycznych smoków.
Szare smoki są najbardziej drapieżne, przekupne i brutalne ze wszystkich chromatyków. Ich okrutne zamiłowanie do polowania kieruje nimi nawet bardziej niż ich pociąg do złota. Preferują gonić humanoidy lub inne inteligentne stworzenia, bądź też ofiarę dostatecznie niebezpieczną by dorównywać zdolnościom samego smoka. Niektóre szare smoki są tak zakochane w łowach, iż z zapałem pracują jako najemnicy tropiący zbiegów (takich jak podróżnicy, którzy złupili twierdzę smoczego zleceniodawcy).
Ponadwymiarowa paszcza smoka jest morzem kłów, a kłowe rogi wyrastają z dolnej szczęki tworząc "brodę" kłów. Jego ciało jest opancerzone kościstymi płytami wznoszącymi się w wystające ostrogi przy stawach, a jego ogon wieńczy para kosie ostrza z kości. Jego szerokie, długie skrzydła dają smokowi władzę nad niebem.
Szare smoki preferują nieużytki, zarośla, suche prerie i inne równinne tereny, gdzie mogą dostrzec potencjalną zdobycz z kilometrów podczas ujeżdżania kominów termicznych. Ich wzrok jest nadnaturalnie przenikliwy, pozwalając im odróżnić niewielkie stado dzikich koni od grupy konnych humanoidów z wysokości kilometrów.
Broń oddechowa szarego smoka to żrący kwas rozpuszczający ciało przy kontakcie i przez jakiś czas później. Szlam staje się lepki przy kontakcie z powietrzem, krępując i paląc ofiarę smoka. Starsze i antyczne szare smoki posiadają specjalną więź z kamieniem. Mogą wydzielać kamienną esencję, która skamienia ofiary unieruchomione przez ich pazury bądź broń oddechową. Kolce antycznego szarego smoka mają rezonans żywiołu, który skamienia nie tylko główny cel smoka, lecz także pobliskie stworzenia. Atak ten może pozostawić po sobie dosłownie pole kamienia.
Będąc daleko od swego legowiska na dłuższych łowach, szary smok zakłada posterunek, gdzie śpi, żywi się i przechowuje łupy. Taki posterunek dostępny jest wyłącznie z powietrza i nie jest strzeżony, lecz szary smok powraca do niego każdej nocy po łowach. Szare smoki z przyzwyczajenia opuszczają swoje stałe legowiska na dłuższe okresy. Pod ich nieobecność szary smok pieczętuje swoje legowisko zarówno przez zwykłą jak i zdeterminowaną eksploracją. Najgłębsze obszary legowiska są przypieczętowane tonami kamienia w postaci głazów, wapniowych płyt czy nawet skamieniałymi ofiarami. Meduzy bądź olbrzymy chronią zewnętrznych komnat. Stworzenia te niekoniecznie służą szaremu smokowi, lecz zgodziły się dzielić kompleks legowiska dla wspólnej ochrony. Czasem chciwy bądź żądny potęgi strażnik próbuje uprowadzić skarb nieobecnego szarego smoka.
Szare smoki nie składają jaj w swoich stałych legowiskach, lecz rozdzielają je szeroko po swych gniazdach posterunkowych. Wykluwanie w tak surowych warunkach przetrzebia słabsze młode. Od chwili wyklucia smoczątka szarego smoka są zdolne latać i polować. Te które przetrwają pierwsze miesiące udowadniają, iż są dostatecznie twarde by cieszyć się długim życiem.
Pierwotnie szare smoki (wówczas zwane smokami zębatymi) były brutalnymi stworzeniami bez żadnej mocy żywiołów. Mówi się, iż potężny byt, prawdopodobnie Tiamat bądź jej pośrednicy, wybrali kilka niewyklutych jaj szarych smoków by otrzymały specjalne traktowanie. Umieszczone w gnieździe wyłożonym pierzem kuroliszka, nasycone krwią meduzy i wysiadywane przez bazyliszka, jaja te przeszły roczny rytuał lęgowy. Kiedy pierwsze smoczątko wykluło się ze swej skorupy, Tiamat wyciągnęła je i nazwała Tanhumethem i obciążyła go "oczyszczeniem" jego linii krwi. Tanhumeth wraz z pozostałymi z jednego pojedynczego lęgu, poszukiwał i wytępił wszystkie słabiej rozwinięte smoki zębate, jakie potrafił odnaleźć. Jedynie nowo opracowane szare smoki z ich szlamowatym zionięciem oraz skamieniającym atakiem pozostają do dziś. Okazjonalnie zostaje odkryty archaiczny zębaty smok, prowadzący samotniczą egzystencję w jakimś srogim wąwozie. Kiedy wieści o tym wydarzeniu docierają do szarego smoka, tropi on podrzędny okaz i wykonuje rozkaz Tiamat.
Źródła[]
- Draconomicon: Chromatic Dragons (2008)