Morski lud w piątej edycji D&D
Morski lud
Morski lud (ang. merfolk), lub też morzanie, to gatunek podwodnych humanoidów, od pasa w górę posiadających ludzkie ciało, od pasa w dół natomiast ciało ryby. Legendy głoszą, że rasa ta była niegdyś ludzkim plemieniem, jednak bliżej nieokreślone bóstwa przekształciły ich w obecną formę. Tak czy inaczej, obecnie morski lud czci wodnego boga Eadro.
Ciało dorosłego przedstawiciela tej rasy ma długość od 1,5 do 1,8 metra i waży od 70 do 100 kilogramów. Ich skóra ma kolor blady lub jasnobrązowy, włosy są najczęściej kasztanowe, choć zdarzają się i jasne. Łuski, którymi pokryta jest rybia część ciała mają barwę zieloną lub srebrzystą. Syrenki są nieco niższe i lżejsze od mężczyzn. Morski lud nie nosi odzienia, poza biżuterią z koralu i muszli. Mówią swoim własnym językiem, wielu z nich potrafi komunikować się także z locathahami. Są bardzo wrażliwi na ogień. Żyją około 150 lat.
Społeczności syren są dobrze uzbrojone. Każdy dorosły nosi przy sobie sztylet oraz trójząb, oszczep lub kuszę. Kusze morskiego ludu są dostosowane do walki podwodnej i mają dość duży zasięg. Jeżeli atakują statki, syreny używają specjalnych haków, które zarzucają na okręt. Każdy hak ciągnięty jest przez dziesięć osób. zarzuca się ich na tyle dużo, aby unieruchomić statek, który następnie jest zatapiany i plądrowany.
Swoje terytorium patrolują w dwudziestoosobowych grupach, którym często towarzyszy kilka barakud.
Zwyczaje[]
Morski lud zajmuje się głównie wypasem ryb, jednak w razie potrzeby z odwagą staje do walki z innymi podmorskimi rasami lub wojennymi statkami naziemców. Choć żyją pod wodą, syreny chętnie wylegują się na słońcu, leżąc na nadmorskich skałach.
Syreny zamieszkują podwodne osady, umiejscowione w podwodnych rafach lub skałach, które są podziurawione tunelami i komnatami. Rzadziej budują wioski wzniesione z muszli i koralowców. Typowa społeczność liczy sobie od jednej do sześciu setek mężczyzn i tyle samo pospołu kobiet z dziećmi. Takiej społeczności towarzyszy nieduża ławica oswojonych barakud.
Społeczeństwo morskiego ludu jest silnie patriarchalne i zamknięte. Unikają kontaktów z obcymi, woląc żyć w izolacji. Silnie strzegą swego terytorium i, mimo dużego podobieństwa, nie przepadają za ludźmi. Mężczyźni zajmują się połowem, wypasem ryb i obroną terytorium. Kobiety wychowują dzieci i prowadzą dom. Są też znane ze swego zamiłowania do sztuki i często zajmują się wyrobem biżuterii z koralu i muszli, tkaniem ozdobnych płócien z wodorostów i śpiewem.
Syreny są wszystkożerne, ale ich dieta składa się przede wszystkim z ryb, podwodnych skorupiaków i małży. Nie gotują ich mięsa, ale patroszą je przed spożyciem. Poza wodą mogą przebywać bez szkody dla zdrowia zaledwie godzinę, potem zaczynają się odwadniać, jednak kontakt ze świeżą słoną lub słodką wodą szybko naprawia szkody.
Morski lud posiada wielu naturalnych wrogów. Najzacieklejsze wojny toczą z sahuaginami i ixitxachitlami. Zdarzają się też mniej brutalne spoty terytorialne z trytonami.