Daleko na północy, w krainach śniegu i lodu, ogniste gwiazdy jarzą się ciemnymi nocami, a zorza polarna tańczy na nieboskłonie niczym płonące duchy, zaś renifery pędzą gonione przez wilki po zamarzniętej tundrze. Tutaj, w krainie północnego słońca, mieszkają Finowie.
Na poprzez stepy surowego terytorium wyją mroźne wiatry. W głosie w powietrzu, Finowie usłyszeli duchy; w pęknięciach lodu ujrzeli narodziny swoich bogów. Co więcej, półkoczowniczy Finowie weszli w kontakt z wieloma, wieloma innymi kulturami. Przekręcali i zmieniali mity swojej własnej ojczyzny, by pogodzić legendy obcych, tworząc nową opowieść z połączenia dwóch.
I w ten sposób fiński panteon zrodził się z opowiadanych przy ogniskach historii o duchach i czarownikach oraz z mitów innych krain.
Panteon[]
Panteon fiński (ang. finnish panteon) jest luźnym panteonem bóstw, których dziedzina i opiera dotyczy życia istot i ludów dalekiej północy. Zimne morza pływającego lodu. Piekący mróz. Ciężkie życie pośród bezlitosnych lodowych pustkowi. Mroczne niebiosa, które przez większość czasu pozostają ciemne z chłodno połyskującymi w nicości gwiazdami. Płonące duchy zorzy na niebie.
Finowie nie posiadają szczególnie silnego panteonu. Prawdopodobnie dlatego, że nie skupiają się na obecności potęg w swoich codziennych życiach. Ludzie nie są prawdziwie aktywni w czci swoich bogów, miast tego po prostu akceptując moce jako element codziennej egzystencji. Nie oznacza to, iż Finowie nie szanują swoich mocy; Finowie po prostu nie są tak żarliwi w swoich wierzeniach jak wielu innych śmiertelników w wieloświecie. Dla Finów nie jest to kwestia wiary - tak się po prostu mają sprawy.
Tym co poważają Finowie, są ich bohaterowie. Ci szczególnie przez nich umiłowani są tymi siepaczami, którym się powiodło, a wyobrażają sobie jak upodlenie i nikczemność spotykają tych, którzy zawiodą. Oczywiście, jest to dość pragmatyczny sposób postrzegania świata, lecz znowuż, Finowie prowadzą niebezpieczne życie z mrozem, z brakiem jedzenia i ze wszystkim innym. Nie mają po prostu czasu czy skłonności do romantycznego postrzegania swoich bohaterów czy bóstw.
Fiński panteon nie miesza się zbytnio w sprawy śmiertelników. Moce wolą trzymać się na uboczu, wspierając ludzi tylko wtedy, kiedy skurle potrzebują ich najbardziej. Spójrz, bogowie mają swoje własne konflikty - w większości przeciwko tytanicznym istotom ciemności nieustannie grożącym pożarciem księżyca, słońca i gwiazd. Wciąż powszechnie jest wiadome, iż najpotężniejsi panteonu nie mają skrupułów przed wmieszaniem się śród śmiertelników bądź wysłaniem swoich agentów by to uczynili; większość bohaterów fińskich legend jest o boskiej krwi w ten czy inny sposób.
Inny powód małych wpływów panteonu: Jego bogowie są rozproszeni pośród Planów Zewnętrznych. Niewiele fińskich mocy dba wystarczająco o pozostałe by się o nie troszczyć, czy też stanąć naprzeciwko swoim pobratymcom; tylko kilku zdaje się martwić tym, iż powoli znikają z egzystencji. W istocie, siwobrodzi pośród planów z wielkim zainteresowaniem studiują panteon - moce zdają się pozwalać sobie zanikać. Jeden bądź dwóch z młodszych bóstw boryka się z tym przeznaczeniem, stawiając stopę na światach gdzie nigdy przedtem o nich nie słyszano. Pozostali, najwyraźniej nie dbają o to co się z nimi stanie, a Anubis może mieć na Astralu za niedługo nowych gości.
Bogowie fińscy[]
Nawet same fińskie moce nie znają swojego dokładnego pochodzenia. Mawia się iż niektórzy z nich wyrośli z rangi skromnego ducha do swojej obecnej boskiej rangi, podczas gdy inni zawsze byli. Jakikolwiek nie jest cień ich narodzin, są tu teraz wszyscy i jest dość niepodobne, by jakikolwiek obecny śmiertelnik, bez względu na to jak heroiczny, kiedykolwiek dołączył w ich szeregi.
Imię | Tytuł | Symbol | Boska kraina | Charakter | Dziedzina |
---|---|---|---|---|---|
Ahto | Król Mórz | zakręcona fala wody | Plan Żywiołu Wody/Wijąca Fala | neutralny dobry | morza, wody |
Hiisi | Władca Ciemności | błyskawica na nocnym niebie | Pierwsza Materialna (Krainy Poniżej) | chaotyczny zły | zło |
Ilmatar | Córa Powietrza | oplątany krzyż | Pierwsza Materialna (wędrowny) | praworządny dobry | matki |
Loviatar | Panna Bólu | biały sztylet w bladej dłoni (fińska); kolczasty batog o dziewięciu końcówkach (Toril) | Gehenna/Mungoth/Ondtland | praworządny zły | ból, tortury |
Mielikki | Pani Lasu | roślina zimnozielona (fińska); zwrócone w lewo głowa jednorożca o złotym rogu i niebieskim oku (Toril) | Ziemie Bestii/Krigala/Gaj Jednorożców | neutralny dobry | natura, lasy |
Surma | Gniewna Maczuga | uschnięty konar dębu | Carceri/Othrys/wędrowny | neutralny zły | śmierć |
Tuonetar | Strażniczka Zmarłych | odcięta głowa | Pandemonium/Pandesmos/Tuonela | chaotyczny zły | zaświaty |
Tuoni | Strażnik Zmarłych | maczuga w zaciśniętej pięści | Pandemonium/Pandesmos/Tuonela | chaotyczny neutralny (zły) | zaświaty |
Ukko | Wódz Kalewali | płonący miecz | Bytopia/Shurrok/nieznany | praworządny dobry | niebo, powietrze, pogoda |
Untamo | Śniący | zamknięte oczy | Zewnętrze/Śpiące Ziemie | neutralny | sny, marzenia |
Boskie krainy[]
Boskie krainy bóstw fińskich są porozrzucane po najróżniejszych planach zewnętrznych, a nawet znajdują się na planach wewnętrznych i materialnym. Wiele bóstw błąkając się nie ma własnej krainy, bądź roztacza ją w kilku kilometrach wokół siebie, przygarniając pod swoją aurę zagubionych oczekujących.
- Gaj Jednorożców - boska kraina Mielikki na Krigali na Ziemiach Bestii.
- Kraina Ondt - boska kraina Loviatar na Mungoth na Gehennie.
- Krainy Poniżej - boska kraina Hiisi na planie materialnym.
- Tuonela - boska kraina zaświatów zamieszkiwana przez Tuonetara i Tuoni. Znajduje się na warstwie Pandesmos na Pandemonium.
- Śpiące Ziemie - boska kraina Untamo na Zewnętrzu.
- Wijąca Fala - boska kraina Ahto na planie wody.
- Bogini Ilmatar wędruje po planie materialnym.
- Bóstwo Surma wędruje po Othrysie na Carceri.
- Bóstwo Ukko wędruje po Shurroku na Bytopi.
Związki[]
Strażnicy Zmarłych - miano obojga bóstw Tuonetara i Tuoni.
Zapomniane Krainy[]
W Zapomnianych Krainach na Faerunie szeroką władzę ma dwójka bóstw. Loviatar jest wciąż uosabiana z Panną Bólu i jest wyjątkowo aktywną i żywą boginią, niż ta uśpiona siedząca w Krainie Ondt na Gehennie. Ta będąca jednocześnie faeruńskim bóstwem w trzeciej edycji D&D zamieszkiwała Pałac Bólu na planie Pustkowi Zagłady i Rozpaczy. Drugą boginią jest Mielikki, która jest bóstwem natury i jednorożców, a jej planarny dom to Gaj Jednorożców znajdujący się na Torilskim planie niebiańskim Domu Natury.
Przypisy[]
Źródła[]
- "Legends and Lore"
- "Planescape - On Hallowed Ground"
Bóstwa fińskie |
---|
Ahto | Hiisi | Ilmatar | Loviatar | Mielikki | Surma | Tuonetar | Tuoni | Ukko | Untamo |