Pająk krwawego jedwabiu
Pająki krwawego jedwabiu (ang. Bloodsilk spider), tak samo jak ich zwykli kuzyni, są przyczajonymi łowcami które żywią się cieczami ze swoich ofiar. Czyhają w zaczerwienionych sieciach, których używają też do wysysania krwi z zaplątanych ofiar.
Opis[]
Te opasłe pająkowate są wielkości wilka; mają grube, silne odnóża i ciężki, czerwony pęcherz na grzbiecie. Osiągają około 1,5 metra długości, przy wadze około 20 kilogramów. Ich pajęczyny są bardzo charakterystyczne, gdyż mają czerwony kolor, który zostaje po przeszłych ofiarach. Z pajęczyn czasem też kapie krew.
Charakter[]
W przeciwieństwie do zwyczajnego lub nawet potwornego robactwa, pająki krwawego jedwabiu cechują się inteligentną przebiegłością. Mimo wszystko nie mają one świadomości; ich charakter jest zwykle po prostu neutralny. Są cierpliwymi i wyrachowanymi zabójcami, którzy rzadko doświadczają moralnych rozterek. Okazy zamieszkujące obszary poddane siłom zła mogą jednak skłaniać się ku takiemu charakterowi.
Zwyczaje[]
Sieci tego potwora wżerają się w ciało zaplątanych ofiar, zasysając ich krew. Pająk spożywa ją poprzez wysączanie z pajęczyny, puchnąc od pochłoniętej posoki. Poza tym żyją one i mnożą się w tym samym stylu co inne pająki.
Pająki krwawego jedwabiu można spotkać żyjące samotnie lub w grupach od czterech do ośmiu osobników. Zdarza się też trafić na gniazdo takich (nawet do szesnastu osobników). W takich społecznościach potrafią współpracować - gdy jeden jest najedzony, pozwala nasycić się innym.
Środowisko[]
Pająki krwawego jedwabiu występują w ciepłych i umiarkowanych lasach oraz na bagnach - zwłaszcza wśród olbrzymich drzew lub w terenach z wąskimi przejściami, gdzie łatwiej im rozpiąć sieci. Na swoje legowiska lubią miejsca mocno liściaste, zwłaszcza jeśli w okolicy jest wiele zwierzyny do złapania od czasu do czasu. Kiedy zabraknie mu zwierzyny, pająk krwawego jedwabiu przenosi się gdzie indziej.
Istoty te mogą też zamieszkiwać ruiny jeśli w okolicznych lasach żyją ogromne osy lub pająkożercy: ich śmiertelni wrogowie. Nawet inne potworne pająki mogą dla nich stanowić konkurencję, jeśli na ich ziemiach nie ma dość zwierzyny. Nie gromadzą skarbów, ale przy zwłokach ich ofiar można znaleźć z rzadka coś cennego.
Swoje lepkie pajęczyny snują głównie tam, gdzie wpaść w nie może zwierzyna latająca. Pojedynczy pająk może pokryć siecią obszar zajmujący maksymalnie 1,8 metra kwadratowego. Podchodzące istoty muszą zdać test Śledztwa, albo wpadną w sieć i przykleją się. Ta wpadka od razu alarmuje każdego pająka krwawego jedwabiu mającego styczność z pajęczyną.
Relacje[]
To był trzeci dzień odkąd spotkaliśmy parę buszmenów mówiących o czerwonej pajęczynie. Książę Lumien postanowił sobie obejrzeć te sieci i przekonał świętobliwego człowieka Ilixa by poszedł z nim. Już ich nie zobaczyliśmy - nie żywych.
- Guldur z Królewskiej Straży
W Eberronie[]
Pająki krwawego jedwabiu są jednymi z zagrożeń które czekają poszukiwaczy przygód podróżujących przez Wieżowy Las w Skraju Eldenu. Nieostrożni poszukiwacze mogą łatwo wpakować się w gniazdo tych bestii, jeśli zignorują znaki ostrzegawcze w postaci pajęczyn. Duże ich populacje zamieszkują Zmierzch, gdzie ich pajęczyny wtapiają się w nieustanny półmrok tego spaczonego lasu. Pająki krwawego jedwabiu czasem zapuszczają się na skraje lasów, stając się zagrożeniem dla osadników w Skrajach.
W Faerûnie[]
Plotki mówią, że pająki krwawego jedwabiu powstały z klątwy calishyckiego zaklinacza który zatruł las Qurth - skąd po wielu latach po jego śmierci wylęgł się nowy, zabójczy gatunek pająka.
Pająki krwawego jedwabiu zamieszkują wielkie lasy na południu, zwłaszcza Puszczę Chondal, gdzie szczególnie wielkie pająki żyją w sąsiedztwie z niebezpieczną florą. Niziołczy łowcy i druidzi czasem skrzykują się by stawić czoła skażeniu wewnątrz Puszczy Lluir. Gniazda pająków krwawego jedwabiu znaleźć też można w wielu innych lasach wokół Shaar, jak Las Qurth i Cierniolas w Granicznych Królestwach.
Walka[]
Pająki krwawego jedwabiu atakują wszelkie żyjące byty dla ich krwi i używają sieci do łapania bardzo dużych ofiar. Zanim skoczy na przeciwnika większego od siebie, pająk krwawego jedwabiu woli obezwładnić mniejsze ofiary. Jest cierpliwym i precyzyjnym łowcą, który nie rzuci się na zbyt duże jednostki dopóki nie poczuje się dość silny. Mając na oku przeciwnika większego niż on sam, pająk krwawego jedwabiu czeka aż uda mu się zabić i pochłonąć pomniejszą ofiarę. Nasyca go to i daje mu wytrzymałość pozwalającą na bardziej zuchwały atak.
Te pająkowate nie są osobniczo potężne, zatem preferują atakować w stadzie. Jeden z nich zaczyna atak poprzez strzelenie siecią, po czym pozostałe rzucają się na unieruchomioną ofiarę. Osobniki które już są najedzone ograniczają się do strzelania siecią i pozwalają pożywiać się pobratymcom.
Samotny pająk krwawego jedwabiu rozpina pajęczynę między dwoma drzewami, skałami, albo innymi punktami po bokach leśnego szlaku. Następne czai się obok, używając wyczuwania drgań, by zorientować się kiedy nadchodzi zdobycz. Kiedy ta wpadnie w sieć, pająk skacze do ataku. Podczas gdy sieć czerpie z ofiary krew, pająk szybko i ostrożnie gryzie ją żuwaczkami. Nietypowo dla pająkowatych, pająki krwawego jedwabiu nie wydzielają żadnej trucizny.
Moce[]
Osiem razy na dzień pająk krwawego jedwabiu może zarzucić swoją czerwoną sieć na odległość 15 metrów. Trafiona ofiara zostaje uziemiona i nie może się przesunąć. (Duże ofiary są zbyt duże by sieć dała radę je utrzymać.) Nasycona krwią, pajęczyna staje się niewrażliwa na obrażenia od ognia (co jest wyjątkowe wśród pajęczyn).
Udany test Atletyki pozwala wyślizgnąć się z pajęczyny, a Siły - rozerwać ją. Do obu dochodzi ułatwienie, jeśli złapie się jakiegoś obiektu do którego można się przyciągnąć. Pajęczynę można też zniszczyć atakami.
Gdy siedzi na pajęczynie, pająk krwawego jedwabiu może w darmowej akcji szarpnąć siecią w zaplątanej ofierze, zasysając jej krew (1k4 obrażeń) i spijając ją. Zdolność ta nie działa na istotach pozbawionych krwi, jak żywiołakach czy nieumarłych.
Odporności[]
Spijając krew ofiary, pająk krwawego jedwabiu zyskuje tymczasowe punkty zdrowia, w liczbie obrażeń które zadał. Ich maksymalna liczba wynosi 10. Tymczasowe zdrowie zalega przez dobę, po czym zanika.
Pająki krwawego jedwabiu dysponują ślepowidzeniem i wyczuwaniem drgań na odległość 18 metrów. Nie przyklejają się one do własnych sieci, a chodząc po nich otrzymują ułatwienia do Wspinaczki.
Zobacz również[]
Źródła[]
- Monster Manual IV (2006; 3e)