Ozyrys (panteon mulhorandzki)

Bóstwo
Ozyrys (w środku)
Ozyrys
Tytuł(y)	Pan natury; Strażnik umarłych; Sędzia umarłych; Sędzia Mulhorandu; Biała korona; Żniwiarz plonów
Symbol	Biała korona Mulhorandu, pod którym znajdują się skrzyżowane ceremonialny hak i cep; także sama Biała korona
Plan Ojczysty
Ranga mocy	półbóstwo (kiedyś pośrednie lub mniejsze bóstwo)
Charakter	praworządny dobry
Dziedziny	Roślinność, śmierć, umarli, sprawiedliwość, żniwa
Domeny	Dobro, Prawo, Rośliny, Odpoczynek, Zemsta
Ulubiona broń	"Jedynie nagroda" (cep lekki lub ciężki)
Sojusznicy	Hathor, Horus-Re, Izyda, Neftyda, Tot, Kelemvor
Wrogowie	Set, Maska
Zwierzchnik

Ozyrys (ang. Osiris) - mulhorandzki bóg śmierci, sprawiedliwości i rolnictwa. Symbolicznie stoi na przeciwko Horusowi-Re, który jest stroną życia podczas gdy Ozyrys jest stroną śmierci. Zajmuje się tematyką ma'at.

Jako Sędzia umarłych Ozyrys nadzoruje problematykę życia pośmiertnego Mulhorandczyków, a w szczególności odpowiedniego osądzenia Ka wiernego.

Jego inne imiona to Osriant (w Thay) oraz Ozrikotep (w Untherze).

Historia

W okresie pomiędzy upadkiem imperiów Imaskarów a wytworzeniem pierwszej cywilizacji mulhorandzkiej, to Ozyrys nauczył Mulan zasad do budowy nowej cywilizacji.

Ozyrys (na dole w trumnie)

Po śmierci Re i zakończeniu Wojen Orkowej Bramy, doszło do rywalizacji pomiędzy bóstwami w temacie "przejęcia przywództwa w panteonie". W roku 1050 przed Rachubą Dolin został podstępem uśmiercony przez swego brata Seta. Władca Padliny nakłonił swego brata do wejścia wewnątrz trumny, która zamknęła się, wiążąc Ozyrysa w środku a ten wkrótce zmarł. Przed całkowitym końcem uratowały go jego siostry - Izyda oraz Neftyda - które zmumifikowały jego ciało. Wrócił do żywych dwa lata później, stając się tak bogiem śmierci, lecz został z tego powodu znacznie osłabiony.

W roku 425 przed Rachubą Dolin paladyni Ozyrysa (przy cichym poparciu kapłanów Horusa-Re) zaatakowali i zburzyli mulhorandzkie miasto Sekras, będące centrum kultu Sobka. Kolejną wielką akcję przeciwko nim dokonano w roku 1183 RD, dopuszczając się czystki krokodylołaków i sobkowych kultystów funkcjonujących przy Rzece Mieczy.

W późniejszym czasie zaprzyjaźnił się z Kelemvorem, współdzieląc idee śmierci i stosunek do nieumarłych.

Osobowość

Ozyrys ma twardy i władczy charakter, ale w towarzystwie tych, którzy mają serca czyste i szczere, ujawnia bardzo dobre samopoczucie. I vice versa. Dla jego osobowości najważniejszy wyjątek stanowią dzieci, wobec których ma bardzo ciepłe uczucia (ponoć zawsze się uśmiecha, gdy widzi wybryki dzieci) oraz wysoki stopień tolerancji. Niesamowicie surowy i gniewny jest wobec tych, którzy łamią zasady ma'at, szczególnie wobec tych którzy naruszają wieczny spoczynek umarłych. Może nawet osobiście przybyć wobec tych, którzy włamią się do grobowców świętych mężów bądź nawet zabiorą miedziaka z grobowca wojownika.

Bardzo lubi ludzi. Jako Żniwiarz plonów wspiera Mulhorandczyków, ażeby nie musieli martwić się o jedzenie, gospodarując więcej czasu na wyższe cele. Jest zaciekłym wrogiem Seta, swego brata i niedoszłego mordercy. Zły jest na Maskę, którego kult przynieśli emigranci rozpowszechniając łotrostwo. Bardzo namiętnie kocha swoją żonę-siostrę Izydę.

Stosunek Ozyrysa do nieumarłych jest skomplikowany. Z jednej strony nienawidzi złych, świadomych nieumarłych (zwłaszcza wyprodukowane mumie). Z drugiej strony sam przywołuje i wykorzystuje nieświadomych truposzy typu szkielety czy zombie. Może też wysłać swego boskiego sługę, żeby pobudził Ba i zanimował zmarłego do postaci mumii, do walki z tym kto mógłby splugawić jego grobowiec lub ciało.

Manifestacje

Wszelkiej maści hieny cmentarne mogą spotkać się z manifestacją Ozyrysa jako widmowej, uśmiechniętej czaszki w białej koronie. Jest to ostrzeżenie, które nieposłuchane może ściągnąć na rabusia klątwę Zguby w towarzystwie nocnego krzyku.

Kiedy zbliżają się żniwa Żniwiarz plonów zesłać może w nocy manifestację człowieka o skórze nocnego nieba. Będzie ten przemierzać przez pola uprawne i zbierać plony. Rano zauważyć można zebrane snopy zboża jako dowód obecności.

Gdy szlachcic szuka miejsca na swój grobowiec to bywa, że prowadzony jest wiatrem w stronę samotnego drzewa na pustyni. Drzewo nad ranem zniknie. To jest manifestacja Ozyrysa mówiąca, że to tutaj powinien rozpocząć prace nad miejscem swego spoczynku.

Jako wsparcie lub utrudnienie Ozyrys zsyła najczęściej Wcielone Dobra, Wiarę lub sprawiedliwość, Holifanty, T'uen-rin, Lammasu, Shedu czy ruchliwe rośliny. Chrząszcze skarabeusze oraz klejnoty w ponurych barwach/odcieniach uważa za święte.

Awatar

Ozyrys posiada dwie formy swego awatara. Pierwszą jest zielonoskóry mulanin o czarnych oczach. Ubrany wówczas jest w klasyczny, mulhorandzki strój królewski, na głowie nosząc białą koronę. Drugą jest potężna mumia, zaopatrzona w bogaty zestaw biżuterii pogrzebowej, przy czym najważniejszym jest złoty kołnierz piersiowy z obrazem sokoła trzymającego krzyż ankh.

Kontakt z awatarem jest przerażający. Począwszy od tego, że stale emanuje aurą boskiej grozy, która może ogłuszyć nawet silniejsze istoty. Fizyczny kontakt obiektu (żywego lub nie) z ciałem awatara może spowodować śmierć i rozkład. Zaklęcia nekromantyczne oraz roślinne rzucane przez niego są trzykrotnie silniejsze oraz wyraźnie trudniejsze do odparcia przez wrogów. Te zaklęcia skierowane przeciwko niemu są zupełnie nieskuteczne, podobnie jak cała magia poniżej 4 kręgu włącznie.

Wzrok Ozyrysa widzi wszystko, każdą iluzję, niewidzialność czy fałsz rozpozna. Wzrok Ozyrysa może złamać opór kłamcy i zmusić go do wyjawienia prawdy. Jeżeli nieumarły jest w jego polu widzenia to awatar Ozyrysa może "na pstryk" przejąć kontrolę bądź zniszczyć. Może też dowolnie kontrolować każdą nierozumną roślinę w promieniu 200 metrów.

Zazwyczaj Ozyrys dzierży dwie bronie. Pierwszą jest cep piechoty+3, który zadaje dwukrotne obrażenia względem swego zwykłego odpowiednika, oraz posiada zdolności buzdygana zniszczeń (Mace of disruption). Drugą jest ceremonialny, królewski hak. Tenże nie zadaje obrażeń, tylko wyrywa tarcze, ściąga, przyciąga, unieruchamia bądź powala nieprzyjaciela (dowolnego, do rozmiaru gargantuicznego).

Inkarnacja

Inkarnacja Ozyrysa ma skórę koloru zielonego. Niezależnie od rozwoju posiada możliwość rzucania wszelkich zaklęć w tematyce roślinnej. Może wedle woli ogłuszać słabsze istoty. Ma liczne odporności (w tym na iluzje).

Kult

Symbol Ozyrysa (3ed)

Chociaż sam Ozyrys jest bardzo szanowany w Mulhorandzie, a każdy mieszkaniec królestwa stara się przestrzegać jego zasad, to w aktywny kult angażuje się niewielu. Jednak to nie przeszkadza bogowi, gdyż oddawanie mu czci za pomocą uczciwego życia, zgodnie z wytycznymi maat, pracą rolną oraz podziękowaniami przy żniwach czy przy pogrzebach, jest wystarczająco miłe.

Duchowieństwo

Kapłani Ozyrysa, podobnie jak wiele innych grup kapłańskich, wywodzą się z rodzin założonych przez inkarnację Ozyrysa. Ród ten zwany jest Domem Osriant (ang. House of Osriant). Wymaga się, by cała rodzina podążała wedle wytycznych ma'at, inaczej są pozbawiani mocy (tak, jak moce traci paladyn schodzący ze ścieżki dobra). Często pełnią oni obowiązki sędziowskie oraz nadzorują prace rolnicze. Jako sędziowie są sprawiedliwi oraz surowi, chociaż to oni bardziej naciskają by oskarżony udowodnił brak winy. Są mądrzy, rozsądni i nieprzekupni. Unikają dworskich intryg czy awanturnictwa, preferując zajmowanie się konkretami.

Chociaż kościół Ozyrysa stoi w większości na stanowisku politycznego zachowywania statusu quo, to popiera on ostre rozprawienie się z problemem Czerwonych Czarnoksiężników. Istnieją tutaj jednak frakcje popierające konsolidację i reformizm ale też i frakcje ekspansjonistyczne. Pod tym względem kościół Ozyrysa ma najszersze skrzydła. Tradycyjnie na urząd Wielkiego Wezyra faraon mianuje kapłana Ozyrysa.

Politycznie największą władzą Ozyrytów jest możliwość przeprowadzenia niezależnego śledztwa w dowolnym temacie polityki. Jeżeli kapłan-sędzia uzna jakąś decyzję polityczną za niesprawiedliwą, niehonorową bądź niezgodną z prawem, może wezwać do dwóch innych kapłanów-sędziów i przeprowadzić wspólnie dochodzenie. Wnioski są przedstawiane na stół najwyższego kapłana Horusa-Re, na stanowisku Wezyra. Te formalnie nie mają mocy wiążącej i bywają zupełnie ignorowane, co jednak może pociągnąć konsekwencje. Faraon Horustep III odwołał jednego Wezyra, ponieważ ten notorycznie ignorował te wnioski, oraz zaczął domagać by jedna kopia przedstawiana była przed nim.

Kapłani Ozyrysa oraz Izydy współpracują ze sobą w temacie renowacji Wielkiej Doliny. Niewolnicze farmy, które tu funkcjonują, są w większości własnością kościołów Izydy i Ozyrysa, a pozostałe należą do kościoła Horusa-Re (chociaż ci formalnie oddali je ozyrytom w dzierżawę).

Przez Wielką Dolinę dojść można do Ziemi Umarłych, gdzie znajdują się grobowce dawnych faraonów. Ziemie Umarłych też są pod okiem Ozyrytów. Głównym miastem na tej trasie jest Mishtan, którym też rządzą bezpośrednio. Przed Kryzysem Awatarów zarządcą był Temis.

Do obowiązków kapłanów Ozyrysa należy oddawanie czci i honoru zmarłym i miejsc ich spoczynku. Odprawiają wszelkiej maści rytuały pogrzebowe, współpracują z kapłankami Neftydy w temacie mumifikacji szlachty i bogatych. Zajmują się też wspólnie problemem dbania i konserwacji siedzib umarłych. Zajmują się też wspólnie rekonsekracji naruszonych grobowców, przeprowadzaniem rytuałów itd.

Żaden kapłan ozyrysa nigdy nie może brać udziały ani tolerować plądrowania grobu, usuwania skarbu z poległego ciała ni żadnej podobnej czynności. Świętokradztwo tego typu skutkuje natychmiastową utratą wszelkich nadnaturalnych umiejętności i zdolności osoby. Kapłani, którzy umierają w hańbie bez pokuty, stają się po śmierci przypadkowymi mumiami.

Mają używać swoich mocy by pomagać w żniwach. Mają pomagać prostym ludziom i niewolnikom podczas żniw, robiąc co mogą, aby żywność na nadchodzący rok została pomyślnie zebrana z pól i zmagazynowana.

Organizacje

Zakon Zmartwychwstałego Berła (Order of the Risen Scepter) to elitarny zakon paladynów oraz tropicieli na służbie Ozyrysa, którzy przechodzą specjalne szkolenie pod okiem kapłanów Ozyrysa. Służą oni walce ze sługami Seta. Jeżeli podczas tej walki polegną, a nieprzyjaciel użyje metod zaprzeczających dokrynie maat, to ci członkowie zakonu wskrzeszą się w siedzibie, silniejsi niż wcześniej.

Bractwo Tych, Którzy Śmieją się Śmierci w Twarz (Brotherhood of Those Who Smile in the Face of Death) powstało po pierwszej czystce dokonanej przeciwko kultystom Sobka. Jest to zbrojne ramię kościoła, skupiające się na aktywnym zwalczaniu sił wszelkiego zła na terytorium całych Dawnych Imperiów. Po Kryzysie Awatarów skupili się na zwalczaniu kultu Tiamat.

Kapłani-specjaliści zwani są Boskimi Arbitrami (Divine Arbitrators). Są to niesamowicie mądrzy ludzie, znający się na przepisach prawnych nie tylko z Mulhorandu, ale też i z wielu innych regionów świata. Jednakże ich główna specjalizacja związana jest w tematyce konfrontacji z nieumarłymi oraz ich badaniu. Mają świadomość i zdolność rozróżniania nieumarłych, wiedzy o ich siłach i słabostkach. Wiedzą jak przebiega procedura kroczenia duszy po śmierci, problematykę oczekujących, elementy wiedzy ponadpodstawowej o czartach i niebianiach itd. Potrafią silniej odpędzać nieumarłych. Potrafią więcej rzucać zaklęć w tematyce roślinnej oraz mają pełen dostęp do każdego zaklęcia nekromantycznego, niezależnie czy z magii objawień czy magii tajemnic czy innej. Z czasem uzyskują też intuicyjne zdolności nekromantyczne jak np. animowanie zmarłych czy rozmowa ze zmarłymi, na łagodniejszych zasadach. Te moce mają jednak swoją cenę - ścisłe przestrzeganie zasad maat. Tak bardzo, że muszą nawet odrzucać nagrody materialne za swe usługi.

Gwardziści Skuldu (Guardians of Skuld) to zakon, który istniał od dawna, lecz sformalizowany został został dopiero po Czasach Niepokoju. Jak nazwa wskazuje - ich celem jest obrona Skuld, stolicy Mulhorandu. Organizacja ta łączy przedstawicieli kultu Anhura, Izydy oraz Ozyrysa. Kiedyś podpadali pod kler Horusa (oraz Horusa-Re), lecz ostatecznie udało się im od nich uniezależnić. Jednym z najsławniejszych przywódców tej grupy był paraldyn Halcaunt, który był zagorzałym wyznawców Ozyrysa.

Większość mulhorandzkich paladynów i łowców jest na służbie Ozyrysa, bywa że też i członkami Domu Osriant. Paladyni ci noszą tytuł Szczytów Maat (Pinnacles of Maat), zaś łowcy tytuł Oczy Prawej Natury (Eyes of Truthful Nature)

Świątynie

Najważniejsze świątynie znajdują się w Jhalhoran oraz Mishtan. Ogólnie to niewiele jest świątyń poświęconych temu bogu, lecz jest wiele kapliczek oraz zdobień ku czci Sędziego Mulhorandu.

Świątynia w Jhalhoran nazywa się Kryptą Cieni (Crypt of Shadows). Przypomina małą piramidę z kilkoma drzwiami z każdej ze strony. Okryty jest wiecznym cieniem, niemającego naturalnego źródła. Obiekt służy jako skarbnica wiedzy o życiu pozagrobowym oraz naukach Ozyrysa.

Świątynia w Mishtan zwana jest Bramą do Zaświatów (Gateway to the Afterworld). Świątynia dwa koncentrycznie ustawione rzędy kolumn, przy czym każda kolumna jest na tyle duża, by pełnić rolę wieży. W środku każdej znajdują się pomieszczenia. Każda kolumna połączona jest z sąsiednimi filarami. Skupiają się w tematyce dbania o Ziemie Umarłych, budowania tam grobowców oraz przeprowadzania tam pogrzebów.

Większość organizacji i zakonów poświęconych Ozyrysowi posiada własną pomniejszą świątynię.

Dogmat

Dobroć, honor i porządek są stanem naturalnym, a to, co prowadzi do zła, zdrady i chaosu, jest z natury nienaturalne i niezgodne z prawem. Dobroć i harmonia wynikają raczej z życia wedle maat, niż walcząc z tym. Prawa istnieją po to, by zapewnić dobrobyt tym, którzy są im podporządkowani. Faraon i jego przedstawiciele ustanawiają prawa jako wytyczne dla honorowych działań w ramach tradycji Mulhorandu. Te wytyczne muszą być stosowane z honore; kiedy brakuje honoru w ich zastosowaniu sprawiedliwy osąd Ozyrysa jest prawem.

Fragment z Kodeksu Sprawiedliwości napisanego przez kapłanów Ozyrysa:

Sprawiedliwość boga to brak stronniczości. Kiedy widzisz kogoś, kogo znasz, traktuj go tak, jakbyś go nie znał, a tych, którzy są blisko ciebie, jak tych, którzy są daleko od ciebie. Nie unikaj proszącego, ale wysłuchaj jego sprawy z gorliwością. Nie gniewajcie się bez sprawiedliwości. Wielka jest sprawiedliwość, gdy jej sądy są wielkie; w oczach prawdy niewolnik i faraon są jednym.

Uroczystości

Dwie największe święta mają miejsca podczas dnia Obfitych Plonów oraz Śródzimia. Pierwsze to masowe, wesołe święto podsumowujące prace rolne i dziękczynne za żywność. Drugie zaś to ponure, odizolowane święto Ozyrytów, którzy w tym czasie zajmują się odnawianiem świętości każdej grobowej krypty, aby ciało i dusza Ba mogły duże funkcjonować.

Przejście do Wiecznego Zadowolenia i Sprawiedliwości (The Passing to Eternal Contentment and Justice) to rytuał dokonywany podczas zwijania i grzebania zmarłych. Są trzy wersje, zależnie od statusu społecznego.

Źródła

• Old Empires
• Powers and Pantheons (2ed)
• Faiths and Pantheons (3ed)
• Forgotten Realms Campaign Guide (4ed)
• Sword Coast Adventurer Guide
• Lost Empires of Faerun