Ten czar sprawia, że kości i zwłoki zmarłych istot przemieniają się w nieumarłych – szkielety lub zombie – którzy wykonują wypowiedziane przez ciebie rozkazy. Nieumarli mogą za tobą podążać lub pozostać na jakimś obszarze i atakować każdego (bądź tylko wybrane stworzenia), kto weń wejdzie. Zwłoki pozostają ożywione, dopóki nie ulegną zniszczeniu (zniszczonych szkieletów i zombich nie można ponownie ożywić). Bez względu na rodzaj bytów, które tworzysz za pomocą niniejszego zaklęcia, rzucając jedno ożywienie umarłego, nie masz prawa powołać do istnienia więcej nieumarłych niż pozwala na to twój poziom czarującego (zaklęcie profanacja zwiększa ten limit dwukrotnie). Stworzeni mocą tego zaklęcia nieumarli pozostają pod twoją kontrolą dowolnie długo. Bez względu jednak na to, ile razy użyłeś ożywienie umarłego, możesz kontrolować tylko ograniczoną ilość nieumarłych na poziom czarującego. Jeśli przekroczysz tę liczbę, będziesz kontrolował wszystkie nowo powstałe istoty, ale uwolni się spod niej odpowiednia liczba wcześniej stworzonych nieumarłych (jednakże to ty decydujesz, które uwalniasz). Jeżeli jesteś kapłanem, nieumarłych, którymi władasz z racji mocy rozkazywania lub karcenia, nie wlicza się do wspomnianego limitu.
- Szkielety: Tych nieumarłych można tworzyć tylko ze zwłok lub kościotrupów, które są w niemal nienaruszonym stanie. Trup musi posiadać kości. Jeśli nieumarły powstanie ze zwłok, ciało odpadnie od kości.
- Zombie: Tych nieumarłych można tworzyć tylko z niemal nienaruszonych zwłok istot posiadających prawdziwą anatomię.
Źródła[]
- Podręcznik Gracza