Niedźwiedziołak
Niedźwiedziołak po prawej
Niedźwiedziołaki (ang. werebears) to gatunek likantropów obdarzony zdolnością przemiany w niedźwiedzia. Są to najbardziej znane likantropy o dobrej naturze. Ich zwierzęca forma najczęściej przypomina niedźwiedzia brunatnego, choć spotykane są osobniki o futrze czarnym, rudym, jasnym a nawet białym, podobnym do niedźwiedzia polarnego. W ludzkiej postaci niedźwiedziołaki są wysokie, tęgie, muskularne i obficie owłosione. Kolor ich włosów odpowiada ubarwieniu futra zwierzęcej formy a mężczyźni najczęściej noszą również brody. Niedźwiedziołaki preferują proste i wygodne stroje, wykonane ze skóry.
Niedźwiedziołaki nie posiadają postaci hybrydy. Podczas dnia zazwyczaj przebywają i walczą w postaci humanoida, chyba że grozi im śmierć. W tej postaci jako broni używają najczęściej noży i toporów. W postaci niedźwiedzia używają kłów i pazurów. Ich najgroźniejszym atakiem jest uścisk twardych jak żelazo łap. Jeśli złapią w niego przeciwnika, potrafią bez trudu zgruchotać mu kości. W formie niedźwiedzia niedźwiedziołaki osiadają odporności typowe dla likantropów. Dodatkowo potrafią komunikować się z przebywającymi w okolicy niedźwiedziami i w razie potrzeby wzywać je na pomoc. Posiadają również zdolnośc regeneracji.
Zwyczaje[]
Niedźwiedziołaki są z natury samotnikami. Preferują życie w dziczy, najczęściej budując sobie chaty położone w odległych zakątkach lasu, w pobliżu wody. Nie żenią się, choć większość z nich posiada partnerki, którym składa nieregularne wizyty. Kobiety rodzą jedno lub dwoje dzieci w ludzkiej postaci. Dzieci te od urodzenia są mocno zbudowane i rosną bardzo szybko. W wieku ośmiu lat osiągają dorosłość i zdolność zmiany kształtu. Niedługo po tym matka wyprasza potomstwo z domu i poszukuje nowego partnera, który da jej kolejne potomstwo. Ucząca się samodzielności młodzież jest dyskretnie doglądana i wspomagana przez starsze niedźwiedziołaki. Istoty te, pomimo swego indywidualizmu i pozornego izolacjonizmu, posiadają silne poczucie wspólnoty. Nigdy nie walczą ze sobą i zawsze wspomagają pobratymców w zagrożeniu, zwłaszcza jeśli pochodzi ono od innych likantropów.
Istoty te są wszystkożerne, preferują jednak mięso ryb i małych ssaków oraz specjalny rodzaj bardzo mocnego miodu, zwalającego z nóg większość humanoidów.
Niedźwiedziolaki utrzymują dobre stosunki z łowcami, druidami i kapłanami bóstw związanych z naturą. Rzadko zbliżają się do ludzkich osad, a do miast wchodzą tylko w ostateczności (jeśli zmusza ich do tego honor lub wyższa konieczność). Żarliwą nienawiścią darzą szczurołaki i wilkołaki. (Te ostanie często sąsiadują z nimi terytorialnie, co prowadzi do gwałtownych starć). Przeciętnie, dany niedźwiedziołak kontroluje terytorium o powierzchni od półtora do sześciu kilometrów kwadratowych. Łowiska pozostają przestrzenią otwartą dla wszystkich przedstawicieli gatunku. Niedźwiedziołaki traktują swój teren jako gospodarstwo i doglądają zamieszkujących go zwierząt, broniąc ich przez nienaturalnymi drapieżnikami i kłusownikami. Rzadko podróżują i raczej opierają się pokusie poszukiwania przygód. Czasem wynajmują się jako przewodnicy, pod warunkiem, że odpowiada im zapłata i towarzystwo.
Niedźwiedziołaki gromadzą tylko niewielki majątek złożony ze złota i klejnotów, oraz przedmiotów związanych z magią, które otrzymali jako zapłatę za rozmaity drobne usługi. Skarby te trzymają w swoich domach. Z pasją niszczą wszelkie przedmioty wykonane specjalnie przeciwko likantropom lub niedźwiedziom.
Bóstwem niedźwiedziołaków jest Balador.