Niedźwieżuk w piątej edycji D&D
Niedźwieżuk
Niedźwieżuki (ang. bugbear) zwane także strachunami, strachodźwiedziami lub orklinami. to najsilniejsza odmiana goblinoidów. Istoty te mierzą sobie ponad dwa metry wzrostu i cechują się rozbudowaną muskulaturą oraz silnym owłosieniem. Ich skóra ma barwę od jasnożółtej do żółtobrązowej a futro od brązowego do ceglastej czerwieni. Ich oczy, zielonkawe z czerwonymi źrenicami, przypominają nieco ślepia drapieżnego zwierzęcia, mają jednak bardziej zajadły wyraz. Uszy niedźwieżuków są duże, klinowate i odstające a usta pełne ostrych, zakrzywionych kłów. Niektóre osobniki przekłuwają sobie zarówno wargi jak i uszy, lub odcinają ich kawałki, aby wyglądać straszniej. Ich nosy przypominają nosy niedźwiedzi (stąd nazwa) i są równie czułe na rozmaitego rodzaju wonie. Również ich gruba skóra i potężne, zakończone pazurami dłonie podobne są do niedźwiedzich, choć o wiele zręczniejsze. Wzrok i słuch niedźwieżuków jest doskonały, posiadają także zdolność infrawizji. Niedźwieżuki są mistrzami nasłuchiwania. Język niedźwieżuków pełny jest gwałtownych gestów, chrząknięć i syków, wskutek czego wielu głupców nie docenia ich, niewiele ustępującej ludzkiej, inteligencji.
Niedźwieżuki żyją w plemionach, zamieszkujących podziemne jaskinie. Tworzą tam dość duże społeczności, dowodzone przez hersztów i wodzów. W społecznościach tych kobiety zajmują się domowym ogniskiem i młodymi, mężczyźni natomiast polują. Niedźwieżuki nie gardzą żadną strawą, ze smakiem jedząc nawet mięso swoich kuzynów goblinów. Lubią też wino i piwo, często pijąc bez umiaru. W walce niedźwieżuki lubują się w podstępie i zasadzce, mimo wyglądu osiłków znają wiele wymyślnych pułapek. Są dobrymi taktykami i nie wahają się wycofać z bitwy, kiedy widzą, że nie mają szans na wygraną.
Istoty te są czułe na punkcie swego terytorium, którego wielkość zależy od liczebności plemienia. Każdy intruz wkraczający na ich teren jest potencjalnym posiłkiem i źródłem skarbów. Niedźwieżuki rzadko negocjują ze słabszymi od siebie, chyba że widzą w tym potencjalny przyszły zysk. Naturalnymi partnerami w handlu stały się dla nich podziemne krasnoludy. Ponieważ są z natury chciwe, perspektywa zdobycia bogactwa jest w stanie zmusić je do zastanowienia. Decyzje mogą podejmować długo, ale gdy wyczują podstęp stają się bezlitosne. Zdarza im się brać więźniów, którzy służą im jako niewolnicy. Niedźwieżuki pełnią ważną rolę w ekosystemie, eliminując i zjadając najgłupszych podróżników, wędrowców i włóczykijów. Gardzą tchórzami i tymi, którzy próbują się wykpić od walki. Wiele niedźwieżuków okazując szacunek wrogowi, który im zaimponował po zabiciu go pozwala zabrać szczątki z pola bitwy, jednak zjada jego serce lub mózg, uważając, że dzięki temu uda im się zyskać jego moc. Niedźwieżuki wyznają rozmaite bóstwa. Najpopularniejszy jest Hruggek - ich bóg stwórca oraz dwóch pomniejszych bogów Grankhul i Skiggaret. Popularnymi bogami są także Erythnul i Iuz. Bardziej praworządne niedźwieżuki oddają cześć Belzebubowi, natomiast te o inklinacjach ku dobru wyznają Meriadar.