Ożywienie umarłego - jeden ze stereotypowych zaklęć nekromancji
- Nigdy, ale to przenigdy nie licz, że pokonasz licza czarami ożywiania umarłych
-Mędrzec Ransair z Silverymoon
Nekromancja (ang. necromancy) zwana też Mroczą Sztuką (Dark Art) - szkoła magii, która wykorzystuje energię magiczną do manipulowania energiami z planu energii pozytywnej oraz z energii negatywnej. Ponieważ życie oraz nie-życie są silnie związanymi z tymi dwiema energiami, to efektami tej szkoły może być zarówno leczenie jak i ranienie. W potocznym pojmowaniu ta szkoła jest bardziej wiązana z panowaniem nad nieumarłymi, zarządzaniem śmiercią i rozprowadzaniem zarazy.
Magowie, którzy specjalizują się w tematyce nekromancji, określa się terminem nekromanty (necromancer). Ponieważ magia tajemnic nie potrafi zbytnio operować energią pozytywną, tak też i nekromanci głównie operują energią negatywną, uzyskując efekty silnie związane ze śmiercią, chorobą i zniszczeniem. Zaklęcia nekromancji, które zajmują się energią pozytywną, są głównie dostępne kapłanom.
Nekromanci popadają często w obsesję na punkcie życia, śmierci i nie-śmierci. Stereotypowo jest ponury, pozbawiony poczucia humoru, wycofany i mroczny. Poprzez operowanie tą szkołą magii ci czarodzieje są silnie narażeni na wpływy zła. Jeżeli taki się uchroni przed jego wpływem to po zapoznaniu się z nim bliżej ujawni się głębia filozoficzna, uznanie dla przyjaźni oraz troska o innych. Jednakże szacuje się, że tych co poddali się złu jest znacznie więcej niż tych dobrych nekromantów.
Kategoryzacja[]
- Czarna/Kryminalna Nekromancja - są to te najgorsze czary, związane ze śmiercią, duchową anihilacją czy szerzeniem szkodliwości. Silnie związana z siłami zła. To praktykantami kryminalnej nekromancji najbardziej interesują się złe moce, żeby z nimi się związać, dać im Mroczny Dar. Z drugiej strony oni też są najbardziej narażeni na nie-społeczne kary.
- Szara/Neutralna Nekromancja - jest to ta gałąź nekromancji, która operuje czarami zarówno wykorzystującymi energię pozytywną czy energią negatywną, lecz nie mogąc wejść jednoznacznie w buty dobra czy zła.
- Biała/Bytu Nekromancja - są to te czary, które są silniej związane z życiem czy zwalczania nieumarłych. Praktykanci białej nekromancji są ignorowani przez złe moce, przez co nie narażają się ani na nie-społeczne kary ale też nie mogą dostać Mrocznych Darów.
Analiza[]
Czary nekromancji potrafią zarówno leczyć jak i ranić. Zatruć jak i odtruć. Przywrócić do żywych jak i natychmiastowo zabić. Uciec przed śmiercią w dzięki pozytywnej reinkarnacji bądź dzięki wejściu na drogę liczostwa. Wszystko zależy od tego, skąd wywodzi się energia a to zależy od tego, kto rzuca czarami. Jednak dostęp do czarów z energii pozytywnej jest ograniczony dla nekromantów, a z drugiej strony duchowni mogą mieć dostęp do czarów związanych z energią negatywną (głównie ci kapłani, upadli paladyni, kultyści itp. którzy służą złym mocom; chociaż są wyjątki).
Generalnie magia nekromancji ma naturę interdyscyplinarną. Może oddziaływać na umysły, podobnie jak iluzja czy uroki. Może sprowadzać czy też tworzyć podobnie jak przywołanie. Może zmienić stany jak przemiany albo operować brutalnym i surowym potencjałem niczym wywoływanie. W końcu możliwe jest pozyskanie wiedzy podobnie jak to czynią mistrzowie wieszczenia. Sami nekromanci też raczej się nie specjalizują się w którejś z grup, studiując każdą z gałęzi swojej szkoły po trochę.
Wielu uznaje nekromancję za najsilniejszą ze szkół magii. Z jednej strony dzięki interdyscyplinarności, z drugiej strony dzięki przełamaniu tabu życia i śmierci. Jednakże ma spore limity. Przez początkowe poziomy wzrost potencjału zaklęć z tej szkoły jest dość przeciętny, nawet poniżej średniej, a gwałtowny wzrost mocy następuje później. Z tego też powodu początkowi adepci uczą się działania skrytego, ukrywania swej specjalizacji oraz dobierania zaklęć tak, żeby się nie ujawnić.
Dary[]
Podczas studiów nad nekromancją sięga się do dziedzin, które mogą wykraczać poza zwykłe rzucanie czarów. Dodatkowo długotrwałe nastawienie się na oddziaływanie energii negatywnej, prędzej lub później, zwróci uwagę jakiejś Mocy, patronującej śmierci, nie-życiu bądź złemu czarodziejstwu. Oba skutkować mogą pozyskaniem wiedzy bądź nadnaturalnej mocy (ta druga zwana jest Mrocznym Darem).
- Wiedza anatomiczna - podczas badania ciał nekromanta, bądź kapłan, pozyskuje także wiedzę anatomiczną. To przydaje się bardzo procesom leczenia czy rozpoznawania chorób.
- Nekrologia - rozpoznawanie i analiza typów nieumarłych, z uwzględnieniem wad i zalet konkretnego rodzaju.
- Wiedza o zaświatach - studiowanie co się dzieje z duszami po śmierci. Może być wstęp lub rozwinięcie wiedzy o planach, stworzeniach pozaplanarnych (np. czartów) itd.
- Wiedza o duchach - studiowanie tematyki duchów, bóstw, istot pozaplanarnych, zwłaszcza w kwestii kontaktowania się i operowania z nimi. Pozwala między innymi na przeprowadzenie prawdziwych seansów spirytystycznych i podobnych obrzędów kontaktowych.
- Postępowanie z jadem - jak bezpiecznie operować toksynami, jadem, truciznami itp. substancjami, tak magicznymi jak i naturalnymi. Tak w temacie rozpoznania, analizy, zastosowania jak i stworzenia antidotum.
Mroczne Dary (dark gifts) to naprawdę rzadkie formy wsparcia dla nekromantów lub kapłanów śmierci od złych bóstw, arcyczartów bądź innych nie-boskich Mocy. Te po prostu zauważają tych jako potencjał na użyteczne narzędzie do swoich planów, a nawet czasem by tylko podkręcić ambicję i zepsucie. Niektóre z tych Mrocznych Darów mogą być silniejsze, niektóre słabsze, jednak dla wielu są one na tyle atrakcyjne, by zaryzykować byt swej duszy. Wśród nich można trafić na takie jak echo duszy, odporność na zwykłą broń, symbiotyczny byt, zwierzęcą formę i wiele innych.
Koszty[]
Studiowanie nekromancji przyciągnąć może wiele problemów i komplikacji. O ile inne szkoły magii raczej oddziałują na psychikę w sposób pośredni, przyciągając np. bardziej myślenie defensywne czy innowacyjne, to ta mroczna sztuka wpływa już bardziej bezpośrednio. Po prostu operowanie energiami życia i śmierci, zwłaszcza w kontekście czarnej nekromancji, wpływa na całość osobnika.
Podstawą jest stygmatyzacja społeczna i dyskryminacja. Nawet jeżeli praktykant nekromancji nie jest złym osobnikiem, to cokolwiek się będzie działo pierwsze oskarżenia skierowane zostaną w jego stronę. Nawet przypadki całkowicie normalne mogą zostać zrzucone na winę nekromanty. Może to nakręcić spiralę oskarżeń i psychozy, tworząc atmosferę XVII-wiecznego polowania na czarownice. Nie jest to tylko efekt społecznych uprzedzeń, lecz także otaczającej postać negatywną aurą, wymuszając na zwykłych postaciach lęk, niepewność, paranoję itp. zjawiska.
Bardziej bezpośrednimi kosztami są fizyczne deformacje, osłabienie ciała, choroby umysłu czy bluźniercze przymusy. Te najczęściej są skutkami przyjęcia mrocznego daru, w niewielkiej ilości po prostu nadużywania złej magii.
- Fizyczne deformacje powodują, że osobnik coraz bardziej przybiera potworną formę. Szpicowate zęby, uzyskanie chorych, siwych włosów. przebarwienie jednej ręki, zmiana kształtu tęczówki lub źrenicy itp. Przeważnie nie mają one funkcjonowanie na właściwe funkcjonowanie ciała, lecz wskazuje na istotną anormalność osobnika.
- Osłabienia ciała jest skutkiem długotrwałego nastawienia na energię negatywną. W efekcie czego postać nekromanty może złapać jakąś chorobę, nawet w przypadkach nieszkodliwych dla innych jak np. otwarcie trumny. Choroby te trwają dłużej i są bardziej zaraźliwe, lecz dla samego nekromanty nigdy nie są śmiertelne.
- Choroby umysłu mogą przyjmować formy rzeczywistego szaleństwa bądź tylko nieneurotypowości. Uszkodzenia umysłu są efektem nastawienia na energię negatywną oraz operowania siłami z zaświatów. Najczęściej są to względnie proste przypadki jak fobia, melancholia, złudzenia, halucynacje czy problemy z pamięcią.
- Bluźniercze przymusy są już bardziej efektem jakiegoś nadnaturalnego bakcyla bądź klątwy, jaką ściąga na siebie nekromanta. Coś wymusza na nim zachowania zbliżające go do potwora. Może to być przymus zabijania bliskich, niemożność jedzenia w mocnym świetle, pragnienie picia krwi czy surowego mięsa, niemożność wyspania się poza trumną itp. Skutkiem ubocznym złapania "bluźnierczych przymusów" jest podatność na wodę święconą i podobne produkty do walki ze złem.
Możliwe jest zwalczanie ich poprzez procedurę np. pokuty, lecz jednocześnie nekromanta traci uzyskany "Mroczny Dar". Zatem niewielu praktykantów się zgadza na porzucenie tego, jeszcze bardziej wchodząc w spiralę splugawienia siebie, żeby tylko stać się coraz potężniejszym.
W settingach[]
Zapomniane Krainy[]
Za mistrzów nekromancji w Zapomnianych Krainach uznaje się antycznych Imaskarów. Skutkiem ubocznym tego jest fakt, że bardzo wielka część czarodziejów z ludów Ziem Hord są właśnie nekromantami.
Na Maztice nekromancja była kompletnie nieznana. Dopiero przybycie kolonizatorów wprowadziło mroczną sztukę na ten kontynent.
W Thay, po zmianie władzy, wymuszono żeby wszyscy Czerwoni Czarnoksiężnicy zajmowali się nekromancją i przeszli procedurę transformacji w licza.
Sza'irzy, którzy specjalizują się nekromancją, są nazywani Panami Ghulów.
Dark Sun[]
Ponieważ kontakt z planami energii pozytywnej i negatywnej jest zablokowany, to tutaj ta szkoła działa nieco inaczej. Nekromancja, związana ze śmiercią, pozyskuje energię z Szarości. Nekromancja, związana z życiem, pozyskuje energię z kosmosu za pośrednictwem bytów natury.
Królowie-czarodziej chętnie używają tej magii, dzięki potencjałowi kontroli społecznej oraz tworzeniu nieumarłych, którzy mogą być zapychaczami w armiach. Dodatkowo zatrudniani nekromanci tworzą ciekawe twory, które pełnią rolę rozrywkową na arenach. Jednak gdy templariusz uzna, że taki "przymusowy-dobrowolny" pracownik areny zyska zbyt wielki talent lub moc, to taki czarodziej zostaje poddany likwidacji.
Ravenloft[]
Moce, które owładnęły Domeny Grozy, wykorzystywały nadmiernie siły z planu energii negatywnej, przez co "zła" nekromancja jest tutaj wzmocniona, nieumarli są potężniejsi oraz stwarza stałe ryzyko splugawienia nekromanty. W efekcie czego prościej jest tworzyć martwiaków niż uzyskiwać bądź podtrzymywać nad nimi kontrolę.
Mroczne Dary są w większości związane z tym półplanem.
Settingi historyczne[]
Generalnie nekromancja nie-klerykalna jest niedostępna, niemniej dzięki pozyskaniu konkretnych tekstów np. Egipskiej Księgi Umarłych, możliwe jest pozyskanie wstępu do nauczania się niektórych czarów nekromantycznych. Wyjątkami byli magowie-czarodzieje na służbie Izydy oraz rzymskie czarownice.
Źródła[]
- Podręczniki Gracza
- The Complete Wizard's Handbook
- The Complete Sha'ir's Handbook
- Player Options: Spells & Magic
- The Complete Book of Necromancers
- Historical Reference
- Ravenloft: Campaign Setting (2ed)
- Lord of Darkness (1ed)
- Maztica Campaign Set
- Blood Charge
- The Complete Gladiator's Handbook
- Dark Sun - Defilers and Preservers: The Wizards of Athas