Milil

Bóstwo
Milil
Tytuł(y)	Pan Pieśni, Pan Wszystkich Pieśni, Strażnik Pieśniarzy i Trubadurów, Jedyna Prawdziwa Dłoń Wszechwiedzącego Oghmy,
Symbol	harfa o pięciu strunach wykonana ze srebrnych liści
Plan Ojczysty	Ziemie Bestii/Bruks/Biblioteka Wszelkiej Wiedzy; Dom Wiedzy
Ranga mocy	Pomniejsze bóstwo
Charakter	neutralny dobry
Dziedziny	poezja, pieśń, elokwencja
Domeny	dobro, szlachetność, urok, wiedza
Ulubiona broń	Ostry Język (rapier)
Sojusznicy	Oghma, Deneir, Lliira, Sune, Mystra, Poszukiwacz Wyvernspur, Cicha Pieśń, Hanali Celanil, Corellon Larethian, Sehanine Księżycowy Łuk, Rillifane Rallathil, Erevan Ilesere, Labelas Enoreth, Lathander
Wrogowie	brak
Zwierzchnik	Oghma

Symbol Milila

Milil (mil-liil) - pomniejszy bóg sztuki i artyzmu, podlegający pod Oghmę, boga mądrości i wiedzy. Czczony w różnych krainach Faerûnu, zarówno przez ludzi jak i nieludzi.

Osobowość

Jest skończonym artystą: pewnym siebie, natchnionym, obdarzonym pamięcią absolutną, który potrafi zapamiętać niemal wszystko. Zawsze gotów jest do improwizacji, zarówno z kaprysu jak i konieczności. Dobrze wykształcony, posiada także umiejętności przywódcze i zawsze dąży do perfekcji we wszystkich rodzajach występów, zwłaszcza w sferze poezji, muzyki i eleganckiego wysławiania się. Bywa egocentrykiem i chętnie ściąga na siebie uwagę innych, lubi bowiem być w centrum zainteresowania. Opuszczony, bardzo szybko się nudzi, jego umysł zaczyna błądzić, a on sam odchodzi. Chętnie flirtuje, zarówno z bóstwami jak i śmiertelnikami, ku zgryzocie poważniejszych bóstw.

Jego relacje z Gondem są nieco napięte, ale jeszcze dalekie do wrogości (jednak są podlegli temu samemu bogowi). Posiada doskonałe relacje z silniejszymi boginiami Mystrą i Sune, blisko współpracuje też z Lliirą. Posiada też pozytywne stosunki z elfimi bóstwami, które cenią go za dobre pieśni.

Awatar

Milil pierwszy od prawej, jako młody charyzmatyczny elf o przystojnych cechach

Milil najczęściej przybiera formę ludzkiego lub elfiego mężczyzny o gładkich rysach oraz nieziemsko pięknym głosie. Zwykle jego awatar nie ma zarostu a włosy (szatynowe lub blond) są rozpuszczone do ramion. Zakłada strój odpowiadający trubadurom danego regionu, przy czym zawsze ten jest bogato zdobiony w fantazyjne wzory, z wszytą biżuterią z kamieniami szlachetnymi. Samą obecnością może zakłócić bądź wzmocnić moce i zaklęcia opierające się na dźwięku. Wedle woli potrafi wprowadzić absolutną ciszę bądź zmusić śmiertelników śpiewem do zaprzestania działań bojowych. Jego ulubioną bronią jest rapier Ostry Język.

Chętnie demonstruje swoją boskość przywołując z powietrza lirę z płomienistymi strunami i na niej gra. Dotykając śmiertelnika może przekazać mu znajomość grania na jednym instrumencie na poziomie mistrzowskim (w ten sposób nauczyć może tylko jeden raz jednego osobnika). Dotyk Milila także leczy z głuchoty. Potrafi grać na każdym instrumencie muzycznym oraz zna każdą piosenkę lub melodię, którą usłyszał on sam lub jego kapłani.

Jego manifestacjami są głównie instrumenty muzyczne oraz muzyka. Czasami rysuje na pergaminie obraz dwóch tańczących ostrokrzewów jako aprobata. Dodatkowo może manifestacją podkreślić występ barda lub innego muzyka, otaczając go delikatną aurą blasku, który dodatkowo tymczasowo podnosi jego umiejętności a widzowie upuszczają łzę z poczucia piękna.

Dogmat

Milil jest bogiem kreatywności i inspiracji, całej pieśni która jest czymś więcej niż tekstem oraz muzyką. Reprezentuje skończoną koncepcję, proces który prowadzi od myśli do realizacji. Etos Milila uczy patrzenia na świat w kategoriach ciągłego procesu, pieśni która rozpoczyna się z narodzeniem i wycisza dopiero ostatni akord.

Życie jest pieśnią. Dąż do tego by zawsze było piękniejsze. Nie niszcz muzyki ani instrumentów, nie zatrzymuj śpiewaka przed zakończeniem melodii. Słuchaj świata wokół, ale również wypełniaj go własnym śpiewem. Muzyka jednego może być harmiderem dla drugiego, ale nie ma złej muzyki o ile jest tworzona w radości. Śpiewaj codziennie dla Milila. Muzyka jest najcenniejszą rzeczą stworzoną przez ludy, więc zachęcaj do jej trenowania, używania oraz pielęgnowania w każdym możliwym czasie i na wszelkie możliwe sposoby. Obudź miłość do śpiewu, oferuj swobodny śpiew przy ognisku czy na szlaku. Nie ustawaj w poszukiwaniu nowych melodii, technik czy instrumentów do opanowania.

Kler i organizacja

Kapłanka Milila (pierwsza po lewej)

Kościół Milila jest mocno zhierarchizowany, a wszystkie świątynie biorą pod uwagę (lub przynajmniej to deklarują) zdanie Patriarchy Pieśni w Waterdeep. Większość kapłanów Milila, znanych jako sorlyni, spędza czas na nauce słów pieśni, gry na instrumentach oraz tego, jak najlepiej zaprezentować swoje umiejętności. Dopilnowują zapisywania kompozycji, tych oryginalnych i tych, które zasłyszeli, używając do tego magii, aby ich notatki zachowały się dla przyszłych pokoleń. Niektórzy pracują jako nauczyciele wyznawców Milila, uczestniczą w różnych kursach lub sędziują w konkursach bardów, rozstrzygających spory między poszczególnymi śpiewakami, kompaniami lub szkołami. Bardziej złaknieni przygód wędrują po drogach Faerunu, ratują lub chronią minstreli i bardów, którzy popadli w tarapaty, a także towarzyszą poszukiwaczom przygód innych wyznań dokonujących heroicznych czynów, by móc skomponować ballady o tym, co zaszło. Niektóry sami wyruszają na poszukiwanie przygód, aby wydobyć stare instrumenty i muzykę z ruin, grobowców i zapomnianych osiedli albo żeby dowiedzieć się czegoś o dawno zaginionej muzyce, używając czaru wiedza o legendach lub podobnej magii.

Kapłani Milila modlą się o czary w pierwszych promieniach słońca, przyzywając swoje bóstwo Pieśnią Pochwalną, którą wykonują również po każdym zwycięstwie w bitwie lub otrzymaniu sowitej nagrody. Poza tym czczą swoje bóstwo śpiewając na polifonicznym akordzie Pieśni Smutku podczas pogrzebów wyznawców Milila oraz Pieśń Powitania, którą wita się każdego nowego członka kościoła. Związanymi z kalendarzem świętami na cześć Milila są Zielone Trawy, kiedy wszyscy wierni odśpiewują Przyzwanie Kwiatów, oraz Śródlecie, kiedy odbywa się Wielka Uczta - uroczysta biesiada, połączona z tańcami, której punkt kulminacyjny stanowią parodie i złośliwe, satyryczne pieśni. Wszystkie rytuały poświęcone Mililowi składają się ze śpiewanego lub odgrywanego wezwania, modlitwy, solowej pieśni wykonywanej na klęczkach przed ołtarzem oraz wspólnego hymnu, po którym następują kazania lub prośby do Pana Pieśni (a także składanie ofiar. Wszystkie kończy też pieśń zamknięcia wznosząca się do gromkiego, wielkiego crescendo, które zazwyczaj powoduje, że pobożni słuchacze i uczestnicy ceremonii łkają z radości - a wyznawcy innych bóstw zatrzymują się o nasłuchują zachwyceni.

Najważniejszą świątynią jest Dom Arbalesta (ang. Arbalest's House) w Athkatla, gdzie Milil w Czasie Kłopotów się zmaterializował i miał swoje centrum działanie. Z tego miejsca lokalny patriarcha rozpoczął szeroką działalność misyjną w regionie panowania Waterdeep. Świątynia poszczycić się może potężnymi organami. Poza tym ważną świątynią jest Świątynia Dobrego Widzenia (ang. Temple of Good Cheer) w Waterdeep. Kult Milila przejął też kontrolę nad kolegium bardów w Nowym Olamnie (ang. New Olamn), które to kolegium zteokratyzowali.

Źródła

• Faiths & Avatars
• Wyznania i Panteony