Mieszaniec
Mieszaniec
Mieszańce (ang. mongrelmen) są rasą powstałą w wyniku zmieszania krwi wielu gatunków: ludzi, orków, gnolli, ogrów, krasnoludów, elfów, hobgoblinów, niedźwieżuków, bullywugów i innych. Wygląd poszczególnych osobników bywa drastycznie różny i najczęściej uwypukla najpaskudniejsze cechy przodków. Mieszańce ubierają się zwykle w obdarte łachy. Bardzo wstydzą się swego wyglądu i starają się go ukryć, zwłaszcza wśród obcych. Nie posiadają własnego języka; posługują się paskudnym dialektem wspólnego, wzbogaconego sapnięciami, gwizdami, chrząkaniem i obfitą gestykulacją. Ich imiona są często zwierzęcymi onomatopejami, na przykład Snark, Chrum, Ćwir.
Mieszańce posiadają trzy specyficzne zdolności pozwalające im przetrwać we wrogim świecie. Po pierwsze potrafią świetnie naśladować wszelkie dźwięki wydawane przez istoty żywe. Po drugie, są doskonałymi kieszonkowcami. Po trzecie mają wrodzony talent do krycia się i kamuflażu. Są w tym tak dobre, że potrafią nawet ucharakteryzować budynek, aby z odległości kilkunastu metrów był nieodróżnialny od otoczenia.
Mieszańce niechętnie walczą. Jeśli są do tego zmuszone, posługują się maczugami, mieczami i zatrutymi strzałkami. Dzięki obecności rozmaitych domieszek krwi mogą z powodzeniem korzystać z magicznych przedmiotów zarezerwowanych do użytku wyłącznie przez krasnoludy, elfy czy inne rasy.
Zwyczaje
Z uwagi na swój wygląd, mieszańce nie są mile widziane w cywilizowanych społeczeństwach i często są niewolone przez złe i bezlitosne istoty. Większość z nich jest niewolnikami bądź sługami złych istot lub wyrzutkami bez stałego miejsca pobytu, tułającymi się po bezdrożach i ruinach. Jako niewolnicy nie są skłonni do buntu, ale czekają cierpliwie na śmierć bądź upadek swego władcy z cudzych rąk. Jeśli mają wybór, preferują życie spokojne i uporządkowane.
W kulturze tych istot najbardziej cenioną cechą jest zdolność przetrwania. Przydomek "Ocaleniec" jest powodem do większej chwały niż na przykład "Zdobywca". Cierpliwość i wytrwałość są cnotami najwyższymi. Mieszańce unikają przemocy, chyba że bronią swego życia lub wykonują rozkazy władców. Jeśli są wolni, nie wahają się przed zgładzeniem każdego, kto zagraża ich społeczności. Takie plemiona żyją w trudno dostępnych miejscach i unikają kontaktów z obcymi, chyba że zmusza je do tego sytuacja. Nie nawiązują raczej układów handlowych, preferując kradzież potrzebnych produktów.
Wioski wolnych mieszańców otoczone są ogrodami. Istoty wypasają też bydło. Mają długą tradycję kultywowania sztuki i literatury. Ich pieśni dla uszu laika są przerażającą kakofonią zwierzęcych odgłosów, pomieszanych z żałobnym zawodzeniem. Tylko nieliczni znawcy są w stanie dostrzec ukryte za pozorami piękno.
Mieszańce są wszystkożerne, choć ich ostre zęby sprawdzają się najlepiej w rozszarpywaniu mięsa. Na wolności żyją 25-35 lat, w niewoli średnio o dziesięć lat krócej. Średnią tą zaniża bardzo wysoka śmiertelność noworodków. Głównymi wrogami mieszańców są wędrowne plemiona humanoidów, które polują na nie dla rozrywki. Bóstwem mieszańców jest Meriadar.