Znane niektórym jako lodowe demony, te wychudzone tanar'ri zamieszkiwały Żelazne Pustkowia przez wieki, z pewnością dłużej niż Kostchtchie, władca krainy. Niegdyś ogromne stada mavawhanów rządziły niebiosami powyżej Żelaznych Pustkowi i lodowymi jaskiniami poniżej, lecz Kostchtchie i jego słudzy upolowali wiele z tych stad do wymarcia. Jedynie najsprytniejsze i najodporniejsze przetrwały.
Opis[]
Mavawhan to obcy humanoid Średniego rozmiaru który zdaje się mieć ciało wyrzeźbione z krwawego lodu. Jego nietoperzowe skrzydła są po części przezroczyste i zwisające, a wzdłuż ich krawędzi wyrastają igłowate sople. Jego ciało jest muskularne i zarazem szczupłe, o bladoniebieskiej i sinej skórze pokrytej poszarpanymi czarnymi runami. Twarz mavawhana jest wydłużona, ma zębatą paszczę i cztery wężowe oczy w jednym rzędzie. Nie ma nosa, a jego zakrzywione w dół rogi są z przezroczystego lodu. Z tyłu jego głowy opada czarna grzywa w licznych splotach splecionych ze srebrnymi obręczami i małymi kościami. Ręce mavawhana są długie i zginają się jak pozury modliszki, a długi ogon kończy się poszarpanym kołtunem sześciu kolców niczym sople.
Charakter[]
Na własną rękę mavawhany są zaciekłymi pustoszycielami i wojownikami znanymi ze swojej jednoznacznej furii. Są zawsze chaotyczne złe, a myśl o tym że potrzebują pomocy w walce o swoją krainę jest dla nich nie do zniesienia. Mimo to, w zmaganiach o Żelazne Pustkowia przyjmują wyciągniętą do nich dłoń.
Zwyczaje[]
Mavawhany spotyka się pojedynczo lub w stadach do sześciu. Potrafią mówić językami otchłannym, niebiańskim i smoczym, a także posługiwać się telepatią na odległość 30 metrów.
Organizacja[]
Dziś mavawhany mieszkają wyłącznie na skraju Żelaznych Pustkowi i w innych zimnych rejonach Otchłani po których się rozeszły unikając Kostchtchiego i jego myśliwych. Najpewniej co większe ich grupy żyją w najbardziej oddalonych miejscach swojej warstwy, zaś plotki mówią o ogromnych wydrążonych górach gdzie władcy mavawhanów przesiadują i planują odbicie ziemi ich przodków.
Działalność[]
Wielu wrogów Kostchtchie szuka okazji do najęcia tych demonów jako szpiegów, zwiadowców czy przewodników, jako że ich wiedza o Żelaznych Pustkowiach i sympatia do tej warstwy czyni je idealnymi do tej roli. Ze swojej strony mavawhany akceptują każde wsparcie spoza granic swego domu - niezależnie od niechęci - a ich rady są nieocenione podczas przebywania na Żelaznych Pustkowiach.
Walka[]
Mavawhany preferują brać ofiary z zasadzki, leżąc i czekając, po czym odgradzając im ucieczkę ścianami lodu i mgły nim pokryją całe pole walki swoimi zimnymi atakami. Przeciw istotom które uniknęły zasadzki mavawhan przechodzi do walki wręcz - lubuje się przy tym w mrożeniu wrogów na śmierć oraz atakowaniu w każdej rundzie innego przeciwnika by zamrozić tylu ilu wlezie. Odwaga mavawhanów słabnie gdy stają przeciw wrogom odpornym na zimno - i w ich przypadku wolą przerwać walkę.
Aura[]
Mavawhana nieustannie otacza aura gryzącego zimna o zasięgu 9 metrów, która powoduje u ofiar na tym obszarze karę -2 do rzutów obronnych przeciw mroźnym efektom.
Broń naturalna[]
Mavawhany potrafią atakować oboma dłońmi z pazurami (po 1k6+6 obrażeń), bodnięciem (1k8+3 obrażeń) oraz ogonem z żądłem (2k4+3). Wszystkie te ataki zadają przy trafieniu dodatkowych 1k6 obrażeń od zimna ze względu na intensywny chłód jaki wydzielają ciała mavawhanów.
Trafienie ogonem mavawhana aplikuje ofierze okropny jad który szybko postępuje i zamraża ją od środka. Nie chroni przed nim żadna odporność na trucizny czy choroby. Przez 5 rund ofiara otrzymuje na rundę 1k6 obrażeń od zimna i traci 1 punkt Zręczności. Wielokrotne trafienia ogonem mavawhana powielają efekt obrażeń i osłabienia.
- Ofiara może w każdej rundzie wykonać rzut obronny na Wytrwałość by zapobiec zamrożeniu w tej rundzie.
- Ponadto zadanie ofierze magicznych obrażeń od ognia niweluje wydzielinę mavawhana.
Moce[]
Raz na dzień mavawhan może wezwać na pomoc 1k4 babau lub innego mavawhana z szansą 50% powodzenia.
Mavawhan dysponuje następującymi zdolnościami czaropodobnymi których może używać z ograniczeniami:
- Bez ograniczeń: schłodzenie metalu, chmura mgły, potężniejsza teleportacja, telekineza, ściana lodu.
- Do trzech na dzień: stożek zimna, lodowa nawałnica, mroźny promień.
Odporności[]
- Mavawhan porusza się po lodowych powierzchniach bez ryzyka poślizgu. Może kroczyć nawet po pionowych lub odwróconych do góry nogami powierzchniach jakby był pod wpływem czaru pajęcza wspinaczka.
- Mavawhany są niepodatne na zimno, elektryczność i trucizny.
- Mavawhany są odporne na kwas.
- Mavawhany cechują się redukcją obrażeń (-10) od innych źródeł niż te z podtypem dobra.
- Mavawhany dysponują ślepowidzeniem na odległość 9 metrów i widzeniem w ciemności na 18 metrów.
- Mavawhany są podatne na ogień i otrzymują od niego podwójne obrażenia.
Różnice między edycjami[]
Choć wielkie liczby mavawhanów wciąż żyją na Żelaznych Pustkowiach, ich liczba nieustannie maleje od czasów pojawienia się Księcia Gniewu. Pogardza on rodem demonów i wykorzystuje każdą okazję by pozabijać lub zniewolić mavawhany. Mówią one jedynie językiem otchłannym i nawiązują koneksje z istotami lodu, jak jarrlaki, żywiołaki czy lodowi giganci którzy nie służą Kostchtchie.
- Ich aura nie obniża odporności na zimno, a powoduje poślizg otaczających go wrogów.
- Zamiast zdolności czaropodobnych potrafią uderzyć stożkiem zimna który zadaje obrażenia i zamraża teren.
- Ataki pazurami (nie ogonem) mavawhana aplikują ofiarom jad który wstępnie je unieruchamia a potem petryfikuje (zmieniając w lód zamiast kamienia).
- Ofiarę można uwolnić poprzez standardowe metody usunięcia petryfikacji. Petryfikację można też usunąć, myjąc ofiarę w krwi mavawhana. Proces ten trwa około pół godziny i wymaga zdania testu Wiedzy Tajemnej.
Źródła[]
- Dragon Magazine #345 (2006; 3e)
- Demonomicon (2010; 4e)