Księżycowe ostrze w piątej edycji D&D
Te miecze, zwane czasami elfimi klingami, są dziedzictwem szlacheckich rodów tej rasy. Wiadomo jedynie o istnieniu kilku, a każdy z nich jest zazdrośnie strzeżony. Niemniej krążą pogłoski o niewykorzystanych księżycowych ostrzach. Księżycowe ostrze to inteligentny miecz (zazwyczaj długi) o premii z usprawnienia od +1 do +5 i zawsze dobrym charakterze (zazwyczaj neutralnym dobrym). Oręż posiada również dążenie, a jest nim służba potomkowi konkretnej elfiej rodziny (szczegóły dalej). Ostrze zdobi rząd run, po jednej dla każdego z właścicieli. Każda z nich zapewnia księżycowemu ostrzu jedną moc z poniższej listy. Elfy przekazują księżycowe ostrza z pokolenia na pokolenie kolejnym członkom rodu, któremu oręż służy. Miecz zawsze sam ustala, do którego z dziedziców należy. Gdy jego właściciel umrze, wówczas jeden ze spadkobierców może rościć prawa do ostrza. Jeżeli nie ma godnych dziedziców, miecz popada w stan uśpienia i nie przejawia żadnych magicznych mocy. Oręż służy jednocześnie tylko jednemu właścicielowi. Chcąc rościć sobie prawo do księżycowego ostrza lub je przebudzić, elf bądź półelf pochodzący z właściwej rodziny i mający taki sam charakter co oręż, musi trzymając miecz odprawić odpowiedni rytuał. Jeżeli rodzina, której broń służyła, wymarła, wówczas próbę przebudzenia miecza może podjąć dowolny elf lub półelf o właściwym charakterze. Rytuał roszczenia/przebudzenia jest odmienny dla różnych mieczów, ale zazwyczaj wymaga dobycia go we właściwym czasie i miejscu (na przykład, w królewskiej sali tronowej lub w miejscu poświęconym elfiemu bóstwu). Po ukończeniu rytuału miecz albo akceptuje, albo odrzuca trzymającą go osobę. Na ogół broń godzi się jedynie na odważne i szlachetne osoby. Ci, którzy popełnili tchórzliwy lub samolubny czyn, zostają odrzuceni, chyba że odpokutowali go w jakiś sposób (na przykład, za sprawą czaru pokuta lub też dokonując jakiegoś bohaterskiego czy bezinteresownego czynu, zmazując skazę przeszłości). Jeżeli ostrze odrzuci trzymającą je osobę, wówczas zostaje ona osłabiona. Nie jest ono stałe, jeśli jednak przekroczy pewien limit trzymającego miecz, wówczas ów nieszczęśnik ginie. Nawet jeżeli przeżyje, to osłabienia nie można zwalczyć w żaden sposób (nawet czarem odnowienia) dopóki postać trzyma ostrze. Jeżeli miecz zaakceptuje nowego posiadacza, wówczas traci on doświadczenie, zaś ostrze dostraja się do niego. (Jeżeli bohaterowi brakuje wystarczającego doświadczenia na zapłacenie tego kosztu, wówczas nie może ani rościć sobie praw do ostrza, ani podejmować próby jego przebudzenia). Na klindze pojawia się nowa runa, zaś miecz otrzymuje nową zdolność. (Księżycowe ostrze nigdy nie zaakceptuje nowego posiadacza, jeżeli postacie będą przekazywać je między sobą, tylko po to, by zdobyła kolejne moce).
Linki zewnętrzne[]
Źródła[]
- Magia Faerunu