Malaryci rywalizują o zwierzynę z demodandami
Typowy mieszkaniec Krainy Łowów
Kraina Łowów (ang. Land of the Hunt) to boska kraina Malara na Colothysie na Carceri.
Charakter[]
Polowanie jest wszystkim. Skurl jest albo drapieżnikiem albo ofiarą w polowaniu życia, a każdy kto nie poluje, sam staje się ofiarą polowania.
Moc[]
Malar, pomniejsza moc Torilu, kontroluje Krainę Łowów. Jest zezwierzęconym bogiem, zdziczałą mocą, która pragnie wydzierać z wrogów ich wnętrzności własnymi dłońmi i wylizywać te dłonie do czysta. Według ludzkich standardów jest kompletnie szalony, lecz zdaje się to nie odstraszać jego wyznawców.
Malar zazwyczaj ukazuje się jako wielki kot, tygrys, pantera, lub jaguar. Jego sierść jest zawsze oblepiona krwią - jego własną i innych. Wielkie blizny ciągną się po jego skórze, pamiątki z jego walk ze stworzeniami spoza granic pojmowania większości śmiertelników jak i również z własnymi podwładnymi. Malar niczego nie uwielbia tak bardzo jak polowania i można go często spotkać wędrującego po swojej krainie, poszukującego nowej ofiary. Biada podróżnikowi przyciągającemu uwagę Malara.
Opis[]
Dziedzina Malara jest dość mała jak na boską krainę. Jest tu nieco mniej surowo niż w innych częściach Colothysu i rośnie znacznie więcej roślinności. Prawdziwe ścieżki wiją się śród gór, nad kanionami przechodzą sznurowe mosty, a ich dna są zdatne do zamieszkania. Większość mieszkańców gromadzi się jednak w grotach przeszywających licznie skaliste ściany. Doliny pomiędzy wzniesieniami wypełnione są lasami i dżunglami.
Wszelka zwierzyna wędruje po krainie, od królików po słonie. Bardzo powszechne są wielkie koty i wilki. Kiedy ktoś zgłodnieje, wszystko co musi zrobić to zapolować. Specyfiką krainy Malara jest fakt, iż każda zwierzyna na którą się poluje jest równie silna, jeśli nie silniejsza, niż łowca. Myśliwy musi wykazać się przebiegłością i przezornością by dopaść swoją ofiarę. Musi ją też wycieńczyć, nim się zbliży. Im brutalniejszy mord, tym lepsza jakość zdobytego mięsa.
Główne miasta[]
Miasta Krainy nie są tak naprawdę miastami jako takimi. Są to wyciosane w skałach kanionów jaskinie, w których żyją i rozmnażają się watahy Malarytów - głównie ludzi, githyanki i diabelstw. Setki nor roją się na zboczach gór, dając schronienie wataho liczącym od czterech do czterech tysięcy członków. Wyznawcy Malara żyją w stanie prymitywnego barbarzyństwa, bardziej podobni do zwierząt niż istot cywilizowanych. Ubierają się w zwierzęce skóry, dumnie przyozdobione myśliwskimi trofeami. W walce chętnie posługują się Szponami Malara, chętnie też gryzą, nie mając oporu przed posmakowaniem krwi i surowego mięsa przeciwnika. Mają bardzo wyostrzony węch i słuch, co ułatwia im tropienie. Malaryci organizują się w hierarchie, z jednym dominującym samcem bądź samicą na grupę. Każdy członek watahy może w każdej chwili rzucić przywódcy wyzwanie. Pojedynki toczą się, oczywiście, do brutalnej śmierci jednego z walczących.
Niektóre nory przyjmują gości, a nawet wspierają handel. Nory te eksportują zwierzęce futra i importują wyroby z metalu i inne produkty rzemiosła, do których wyrobu Malaryci się nie nadają. Oczywiście, kupiec przeszukujący każdą jamę by sprawdzić, czy mieszkańcy są zainteresowani handlem musiałby być całkowitym tępakiem...