Kolcowany diabeł
Kolcowany diabeł (ang. spiked devil; nie mylić z kolczastym diabłem) to jeden z rodzajów piekielnie wykutych diabłów służących baatezu. W diabelskim porządku przydzielany jest zwykle do roli strażnika i nadzorcy.
Opis[]
Cielsko kolcowanego diabła ma głowę, parę rąk i dwie nogi, ale na tym kończą się podobieństwa do humanoida. Każda część ich ciała jest prawie okrągła, co nadaje im otyłego wyglądu i brutalne ruchy. Ich torsy, głowy i kończyny są usiane setkami ostrych, żelaznych kolców.
Zwyczaje[]
Ich charakter jest zawsze praworządny zły.
Organizacja[]
Kolcowane diabły są wykuwane z żelaza wykopanego spod krainy Żelaznego Księcia Dispatera. Nie są przystosowane do walki ramię w ramię z innymi diabłami, bo ich sojusznicy na okrągło dostają się w obszar ich ataków kolcami. Dlatego zwykle powierza im się rolę wartowników i nadzorców. Działają pojedynczo, albo organizowane są w pary lub bandy do ośmiu osobników.
Działalność[]
Niektórzy nekromanci i diaboliści którzy przypodobali się arcydiabłowi są nagradzani kolcowanymi diabłami jako służbą. Ci źli czaromioci wykorzystują je do strzeżenia swoich wież i pilnowania skarbów.
Walka[]
Kolcowane diabły na ogół zaczynają walkę od zroszenia okolicy kolcami które wystrzeliwują ze swoich ciał. Następnie zbliżają się by wszcząć walkę wręcz i wyłapać oponentów, których następnie tną i rozrywają przy użyciu swoich kolców.
Kolcowane diabły atakują wyłącznie za pomocą swoich masywnych ramion. Przy udanym teście zwarcia może on złapać przeciwnika i uderzyć nim o swoje kolczaste ciało, zadając mu dodatkowe obrażenia kłute.
Moce[]
Raz na 1k4 rundy kolcowany diabeł może wypuścić salwę kolców na obszarze stożka sięgającego 9 metrów. Ofiary na tym obszarze muszą zdać test Refleksu, albo otrzymają obrażenia kłute. Kolce stanowią żywą część diabelskiego ciała, dlatego po wbiciu zaczynają dodatkowo zagłębiać się w ciało ofiary, zadając dodatkowe obrażenia przez następne 3 rundy. Udany test Leczenia (lub magiczne uzdrowienie) od razu zabija kolce, przez co przestają się dalej zagłębiać. Obrażenia od kolejnych salw kolców kumulują się, ale wszystkie one zostają zabite jednym udanym uzdrowieniem.
Kolcowane diabły potrafią kopać z prędkością 2/3 ich prędkości lądowej.
Odporności[]
Oprócz zwyczajnej redukcji obrażeń, kolcowane diabły cechują się dodatkową odpornością na obrażenia od ognia. Mają też cechy przybyszy (jak widzenia w ciemności na 18 metrów), oraz konstruktów (np. niewrażliwość na trafienia krytyczne).
Nawigacja[]
| Diabły czarty z Dziewięciu Piekieł Baatoru |
|---|
| Baatezu |
| Większe: Amnizu • Brachina • Cornugon • Gelugon • Logokron • Narzugon • Orthon • Paeliryon • Piekielny czart |
| Pomniejsze: Abishai (biały • czarny • czerwony • niebieski • zielony) • Barbazu • Bueroza • Dogai • Erynia • Excruciarch • Falxugon • Gargatula • Hamatula • Kokrachon • Malebranche • Merregon • Osyluth • Xerfilstyx |
| Słabsze: Lemur • Nupperibo • Spinagon |
| Pozostałe: Advespa • Ayperobos • Gulthir • Jerul • Remmanon |
| Diabły piekielnie wykute |
| Kolcowany • Obsydianowy • Ołowiany • Piaskowy • Szklany • Węglowy |
| Różne diabły |
| Araton • Diablik (brudów • euforyczny • krwionośny • skrytobójczy) • Jaszczur piekielnego ognia • Kalabon • Kyton • Nergaliid • Maelefant • Marrasz • Piekielna osa • Piekielny kot • Scyllan • Starożytni baatorianie • Zszyty diabeł |
Źródła[]
- Dragon Magazine #306 (2003; 3e)