Kościopijca
Naprawdę odrażające stworzenie, kościopijca (ang. bonedrinker) poluje by żerować na kościach swoich ofiar. Okropny nieumarły stworzony w paskudnym rytuale przypominającym tworzenie mumii, kościopijcy przemierzają mroczne miejsca świata, poszukując nowych stworzeń do żerowania. Hobgoblińscy czarodzieje oryginalnie opracowali rytuał by stworzyć te potworności używając padłych zwłok goblińskich i niedźwieżuczych wojowników by stworzyć pierwszych pomniejszych kościopijców i kościopijców. Tradycja używania niedźwieżuków i goblinów stała się zwyczajem i niemal wszyscy kościopijcy żyli wcześniej jako jedna z tych dwóch ras goblinoidów. W teorii inne humanoidalne stworzenia mogą być przekształceni w kościopijców, lecz to wymagałoby wypaczenia i adaptacji oryginalnego rytuału. Kościopijcy na wiele sposobów przypominają ghasty, prowadząc tych którzy złapali jedynie przelotne spojrzenia by błędnie podać dokładnie ten opis. Gdyby nie dwie macki które wyrastają pod ich ramionami i sześć okropnie długich kłów w ich ustach, opis może nawet pasować. Ciało kościopijcy jest pokryte sączącymi się wrzodami, rezultatem ciągłej potrzeby karmienia. Im dłużej nie upłynnia i wysącza kości stworzeń, tym więcej wrzodów się pojawia. Nie ma to wpływu na zdolności stworzenia, lecz kościopijca bezwzględnie staje się bardziej lekkomyślny i zdesperowany im głodniejszy się staje. Kościopijcy żerują na dowolnym stworzeniu z szkieletową strukturą. Nie dbają o robactwo, żywiołaki, konstrukty lub dowolne inne stworzenie nie posiadające ich ulubionego jedzenia. Wiele innych drapieżników zjada kości, lecz nie w ten sam sposób jak robi to kościopijca. Kościopijcy wydzielają dziwaczne chemikalia w swojej ślinie które zmieniają kości w zjadliwy płyn. Gdy kości się upłynnią, kościopijca wysysa je przez rany które zadaje swoim ugryzieniem. W istocie kościopijca jest dla kości tym czym wampir dla krwi. Kościopijca mierzy około 2,1 metra i waży około 100 kilogramów. Stworzony z niedźwieżuka, powierzchownie przypomina goblinoida z którego został stworzony. Kościopijcy mówią językami jakie znali w życiu, zazwyczaj gobliński i ten ich stwórców, zwykle gobliński i wspólny.
Pomniejszy kościopijca[]
Źródła[]
- Księga Potworów III