Kenku

Kenku

Kenku

Jeśli słyszysz płacz dziecka w alejce, idź inną drogą. To moja rada dla ciebie.

- Endroth Knag, kapral Miejskiej Strażnicy w Waterdeep

Kenku to humanoidalne istoty podobne do kruków, znane ze skrytości i skłonności do podstępu. Ich ciała są pokryte piórami a ręce i nogi zakończone szponami, podobnymi do ptasich. Ich głowy mają osadzone po bokach, czarne oczy i długie dzioby. W wyniku ewolucji nastąpił u tych istot zanik skrzydeł i utrata możliwości lotu. Nie są wysokie (około 1,5 metra wzrostu), a puste w środku kości sprawiają, że ważą niewiele ponad 30 kilogramów. Ptakopodobne ciała kenku najczęściej kryją pod luźnymi, zakapturzonymi szatami. Zazwyczaj ciche i egoistyczne, chętnie zostają złodziejami, szpiegami i zabójcami. Jako miejsce zamieszkania preferują mroczne zakątki wielkich miast, gdzie snują się po ciemnych zaułkach, często żyjąc w tajemnicy przed większością populacji. Unikają samotności, najczęściej przemieszczając się w gangach liczących po kilku osobników. Choć z natury agresywne, są też tchórzliwe i w obliczu realnego zagrożenia zwykle wycofują się lub rzucają do ucieczki. Pod swoimi obszernymi szatami kryją zwykle bogaty arsenał broni i narzędzi przydatnych dla każdego rycerza pocztowego. W razie potrzeby potrafią też atakować przy pomocy dzioba i szponów. Mają naturalny talent do krycia się i cichego poruszania, a także do naśladowania głosów innych istot. Często parają się paserstwem i oszustwem, handlując fałszywymi klejnotami i wyłudzając brzdęk. Niezwykle trudno przewidzieć, czy udzielana przez te istoty rada bądź oferowany przedmiot są prawdziwe, czy też są częścią złośliwego żartu tych mizantropijnych istot.

Społeczności kenku są hermetyczne i zgrane, niechętnie obcym i nie wyjawiające swoich sekretów. Ich podobne do gniazd siedziby znajdują się w podziemiach, czasem tworząc niewielkie podziemne miasta. Kenku rozmnażają się podobnie do ptaków. Samica składa 2-4 jaja, które inkubują się przez 2 miesiące. Nowowyklute pisklęta są pozbawione piór i bezradne i przez około pół roku muszą być doglądane przez rodziców. Po około ośmiu miesiącach młode kenku są zdolne do wypadów poza gniazdo i zaczynają naukę pocztowego rzemiosła. W wieku dziewięciu lat osiągają dorosłość i zaczynają samodzielne życie. Młodsze osobniki są bardziej lekkomyślne i skłonne do ryzyka, z wiekiem nabierając rozwagi i sprytu. Zdarzają się przypadki handlu jajami kenku i wykorzystywania wyklutych w niewoli osobników jako niewolników. Społeczność kenku reaguje na takie przypadki z furią, starając się uwolnić krewniaków i zemścić na ich "właścicielach" i handlarzach. Karą za zabicie kenku jest niemal zawsze zadana skrytobójczo śmierć.

Natura kenku usposobiona jest neutralnie. Większość z nich ma złe skłonności, istnieje jednak wielu prawdziwie neutralnych i neutralnie dobrych kenku. Większość z nich czci Quorlinn i Pazuzu, część ich kapłanów czci także Vecnę.

Źródła

• Monstrous Manual
• Księga Potworów III