Kalak

Kalak - król-czarodziej Tyru, Tyran Tyru, Czarny Mag, Zagłada Ogrów, Drugi Czempion. Postać, będąca jednym z uosobień zła i nienawiści, chociaż potrafił to dobrze zamaskować. Równie genialny jak i szalony. Jego śmierć uruchomiła łańcuch wydarzeń, który przeszedł do historii jako Dekada Heroizmu.

Wygląd[]

Przyjmował zwodniczą formę starucha, wątłego, drobnego i słabego. Włosy były siwe aż białe. Ogólnie łysiał, pozostawiając na głowie jedynie rzadkie pasma włosów. Jednak pomimo tego fałszywego obrazu możliwe było zauważenie elementu prawdziwej postaci - czubek głowy był łuskowaty. Czasami, gdy demonstrował swoją prawdziwą nadludzką zręczność i zwinność, niektórzy mogli zauważyć inne nieludzkie cechy.

Twarz przedarta była zmarszczkami, ale prawie zawsze układały się one tak, że można było odczytać nienawiść. W oczach malowała się gorycz. Skóra na szyi i policzkach tak wisiała na nim, jakby przez sto lat nic nie jadł. Cała skóra była blada, a zwłaszcza usta (papierowo-blade).

Ubierał się prawie zawsze na fioletowo a na głowie nosił diadem.

Podczas transformacji, przed śmiercią, osiągnął trzy i pół metra, a ciało było pokryte lśniącą łuską. Twarz starca rozciągnęła się na wężowym owalu. Zęby stały się długie i trójkątne, jak u drapieżników. Uszy zniknęły. Kończyny z rąk karłowaciały. Jego krew była żrąca. Miał długą szyję i ponad metrowy ogon.

Historia[]

Historia Kalaka, kiedy był "zwyczajnym człowiekiem", jest zupełną tajemnicą. Można dokopać się do informacji, że żył w czasach gdy Athas był pokryty zielenią, wody nie brakowało a ziemia była żyzna. Wtedy to dołączył do grupy Rajaata, odkrywcę magii tajemnic. W sekrecie ów uczył swych wybranych uczniów potężniejszej magii oraz wichrzycielstwa (rzucania zaklęć poprzez kradzież energii życiowej).

Kiedy rozpoczęły się Wojny Oczyszczenia Kalak miał misję eksterminacji ogrów. Razem ze swoimi zwolennikami wyruszył i dokonywał ludobójstwa. Wywiązał się z z tego skutecznie, a na Athasie wszyscy przedstawiciele tej rasy zostali przetrzepani. Efektem ubocznym tych wojen była katastrofa klimatyczna, która przekształciła świat w jałowe pustkowia. Kiedy Borys zbuntował się przeciwko Rajaatowi, Kalak dołączył do buntu.

Po zakończeniu Wojen Zagłada Ogrów oblegał oraz podbił Tyr, osadzając się na tronie jako król-czarodziej. Miał to szczęście, że Tyr był blisko położony wielkich pokładów rudy żelaza, a jednym ze skutków ubocznych Wojen Oczyszczenia był spadek ilości metalu. Dzięki temu miał zapewniony stały strumień bogactwa.

Tak jak wszyscy, tak i Kalak rządził despotycznie. Nie bez powodu nazywano go Tyranem Tyru. Jednak w porównaniu do innych miast-państw był dość "liberalny". Nie wprowadzał aż takiej propagandy religijnej, nie instalował tak rozległej siatki inwigilatorów, pozwalał na relatywnie większe swobody gospodarcze, pozwolił nawet na istnienie przedstawicielskiego ciała doradczego i czasami nawet realizował ich postulaty.

Jednak polityka, tak wielka jak i mała, go szybko przestała interesować. Owładnięty został chęcią dokonania błyskawicznej ewolucji w smoka. Poświęcił się badaniu zagadnienia przez wieki, ograniczając swój interwencjonizm w życie Tyrian. Ale w końcu znalazł metodę. Kluczem było zgromadzenie wielkiej masy istot żywych w jedno miejsce oraz potężna infrastruktura rytualna.

Rozpoczęły się wielkie prace budowlane. Do koncentracji służyć miała arena i wielkie igrzyska. A pozostało jedynie zbudowanie obiektu rytualnego. Ku temu celowi uruchomił całą machinę administracyjną Tyru. Wyzysk fiskalny, ściąganie niewolników, prawie wszystko karane było pracami przymusowymi. W ostatnim okresie zamknięto kopalnie żelaza, nacjonalizowano niewolników i materiały potrzebne na budowę, organizowano łapanki na ulicach itd. I owszem, Kalak obiecywał że po zakończeniu projektu urządzone zostaną wielkie igrzyska a potem szereg reform i innych form zadośćuczynienia dekad intensywnej pracy, ale wielu węszyło coś niedobrego. Nawet templariusze stawali się wyjątkowo niepewni swego losu.

Zamaskowane Bractwo przeprowadzało akcje sabotażowe, spowalniające prace. Chcieli się dowiedzieć, o co w ogóle Kalakowi chodzi, ale im się to nie udało. Gdy prace były już na ukończeniu to zawiązali spisek, którego celem byłoby zabicie króla-czarodzieja. Agentką Bractwa była Sadira, która miała wykorzystać najlepszego gladiatora z Tyru, Rikusa, jako narzędzie do mordu. W wyniku szeregu okoliczności, do spisko wpleciony został też Tithian (wysokiej rangą templariusz), Agis (arystokrata i senator) a także parę innych ważnych osób.

Gdy prace zostały ukończone, rozpoczęły się igrzyska. A gdy igrzyska się kończyły, Kalak rozpoczął rytuał. Energia życiowa zgromadzonych mas była transferowana do jego ciała, co wymusiło na nim ewolucję. A gromadzeni zaczęli umierać. W tym momencie Rikus rzucił w Tyrana Tyru niziołczą, magiczną włócznią. Atak nie zabił króla, ale go poważnie zranił. Kalak uciekł wgłąb zigguratu, a spiskowcy popędzili za nim. W środku dalej się przeistaczał. Rozpoczęła się walka, którą Kalak przegrał o mały włos. Zabójczy cios zadał Agis włócznią, którą na początku rzucił Rikus.

Osobowość[]

Od pewnego momentu życia stał się paranoiczny, nie ufał nikomu. Prędko wykorzystywał psioniczne ataki by wedrzeć się w umysły podejrzewanych przez siebie osób. Jego paranoja podkręcana była dodatkowo przez jego dwóch doradców, Wyana i Sacha. Były to obcięte i osuszone głowy. Gdy ktoś go zawiódł, to miażdżył mu umysł za pomocą psionicznych ataków. Lubił torturować i zabijać podczas przesłuchań.

Kalak był ucieleśnieniem obojętnego despoty, dla którego prywatny cel uświęca wszelkie środki. Uznawany bywał za najsłabszego spośród innych królów-czarodziei, gdyż nie poświęcał się procesowi ewolucji oraz udoskonalaniu się w sztuce magicznej lub psionicznej. W rzeczywistości Tyran Tyru szukał wyłącznie drogi na skróty.

Moce[]

Jego siła, wytrzymałość, zręczność, inteligencja i mądrość były nadludzkie. Chociaż ciało wydawało się być mizerne to były tylko pozory.

Był mistrzem magii i psioniki. Potrafił zmaterializować iluzje, włamywać się do umysłów i zmuszać psionicznie swe ofiary do samobójstwa. Poznał też magię smoczą, która różni się od wichrzycielstwa tym, że zamiast od roślin pobiera energię życiową od wszystkich istot żywych. Był w stanie przygotować i zorganizować rytuał, który pochłonąłby jednocześnie żywot od ponad 40 tys. humanoidów zebranych na arenie.

Plotki[]

Niektóre plotki na pustyniach płaskowyżów głoszą, że Kalak nadal żyje i szykuje powrót do zemsty. Powstańcze władze miasta-państwa brutalnie uciszają te plotki. A ci, którzy w te plotki wierzą, tworzyć mają zorganizowane bandy tak w mieście jak i poza nim. Zweryfikować tych plotek nie sposób, gdyż podczas rewolucji większość Czarnych Sutann (jak określano templariuszy Kalaka) dołączyła do wrogów smoczego-króla, więc ten mógł kolektywnie odciąć wszystkich od źródła mocy kapłańskich. Jednak duża ilość ważnych person z czasów Rewolucji widzieć miała na własne oczy śmierć tyrana, ale czy to czasem nie jest zmowa?

Źródła[]

Podręczniki gracza do Dark Sun
The City-State of Tyr
Beyond the Prism Pentad
Troy Denning "Tajemnica Ziguratu"