Jaszczuroludź
Jaszczuroludzie (ang. lizardmen) to neutralne łuskowate istoty o wyglądzie humanoidalnych jaszczurek. Większość jaszczuroludzi wiedzie proste życie na bagnach, choć np. w Faerunie w przeszłości jako rasa stwórców posiadali oni rozwiniętą społeczność. Obecnie społeczności tych istot cofnęły się do etapu barbarzyństwa, zajmując się w równym stopniu rybactwem i zbieractwem jak zbrojną napaścią i rabunkiem.
Dorośli jaszczuroludzie osiągają ponad 2 metry wzrostu i wagę ponad 100 kilogramów. Ich łuski mają barwę ciemnozieloną, szarą lub brązową. Potężne, choć pozbawione chwytności ogony mierzą do 1,2 metra długości. Samce nie różnią się specjalnie wyglądem ani sprawnością fizyczną od samic. Jaszczuroludzie nie używają ubrań, za wyjątkiem barbarzyńskich ozdób wykonanych z kości i innych prostych materiałów. Istoty te posiadają własny język.
W walce jaszczuroludzie nie stosują żadnej złożonej taktyki. W walce posługują się pazurami i zębami, a bitwa zwykle staje się się serią indywidualnych pojedynków. Jeśli mają przewagę liczebną, bitwa rozpoczyna się bezładną szarżą na wroga. Kiedy są w opałach lub bronią swojego terytorium, walczą z zaciekłą odwagą, wspomagając się ochoczo pułapkami, zasadzkami i atakami z zaskoczenia. Ich koncentrację może zaburzyć pożywienie (także ciało zabitego przeciwnika), jeśli są głodne, lub kuszące błyskotki, stanowiące łup wojenny. Jaszczuroludzie często biorą jeńców, którzy służą im jako służba, pożywienie lub ofiary składane przez szamanów.
Plemiona jaszczuroludzi zamieszkują bagna, mokradła i inne podmokłe miejsca. Często ich siedziby znajdują się w jaskiniach, do których można się dostać tylko podwodnym wejściem. Liczebność typowego plemienia rzadko przekracza 150 osobników, łącznie z młodymi. Na czele plemienia stoi wódz, wspomagany przez zastępców, funkcje religijne pełni natomiast szaman. Sąsiadujące plemiona często zawiązują sojusze w celu wspólnej obrony przed najeźdźcami lub prowadzenia wojny z innymi szczepami. Jaszczuroludzie są wszystkożerni, jednak mięso humanoidów, zwłaszcza ludzi, traktują jak prawdziwy przysmak. Opowieści o krwawych ucztach, które część pożywienia zaczyna żywcem, nie wpływają dobrze na reputację tej rasy. Same nie są znane ze smakowitości - zarówno jaja jak i mięso jaszczuroludzi ma gorzki, nieprzyjemny smak. Ich skóry bywają za to wykorzystywane jako solidny surowiec do wyrobu odzieży i galanterii.
Mniej więcej 10% plemion jaszczuroludzi cechuje się wyższym poziomem rozwoju. Zamiast w jaskiniach, zamieszkują wioski złożone z lichych chat. Wytwarzają też broń, w walce posługując się tarczami, oszczepami, strzałkami i maczugami. Ich przywódcy używają często zdobycznej broni siecznej.
Jaszczurzy królowie
Jaszczurzy królowie to jaszczuroludzie o wybitnej inteligencji i sile, przewodzący pojedynczym plemionom lub całym sojuszom. W walce posługują się ogromnymi trójzębami, którymi sieją zniszczenie z wyjątkową wprawą. W parze z wielką siłą idzie wielka żarłoczność i każdy król żąda, by dostarczano mu tygodniowo przynajmniej dwóch ludzi lub innych humanoidów do pożarcia. Jeżeli łupu brakuje, głodna bestia zadowala się zjedzeniem jednego ze swych podwładnych.
Czarne szpony
Quanak
Kontakty
Jaszczuroludzie często służą illithidom jako łowcy niewolników, część z nich zostaje później przemieniona w pół-illithidy nazywane przez łupieżców tzakandi.
Źródła
- Monstrous Manual
- Czarci Foliał
- Księga Potworów
- Księga Potworów IV
- Zapomniane Krainy: Opis Świata
- http://www.wizards.com/default.asp?x=dnd/psb/20021227b