Sferopedia
Advertisement

Imperium Imaskar, zwane też Imperium Raurin - najprawdopodobniej pierwsze i najbardziej przesiąknięte złem ludzkie imperium w Zapomnianych Krainach. Znajdowało się na terenach, gdzie później znalazła się pustynia Raurin, Równiny Purpurowego Pyłu, Khazari[1], Thay, Shalhoond[2], Unther, Mulhorand, Raumathar, większość Ziem Hordy i być może inne. Czasami pisze się o nich Imaskari.

Ich cywilizacja osiągnęła bardzo wysokie wyniki w kwestii opanowania magii tajemnic, jednocześnie prowadząc politykę ograniczającą wpływy bogów. Ich praktyka nie ograniczała się tylko do prześladowań religijnych, ale też do tworzenia wynalazków i zaklęć, które ograniczały im aktywność. Nazywani też bywają jako Mechanicy.

Nie są znane co właściwie doprowadziło do ich ostatecznego upadku, ale zbiegło się to do buntu ich niewolników oraz wkroczeniem inkarnacji ichnich bóstw.

Mulhorand, Unther oraz Raumathar są państwami powstałymi przez wyswobodzonych niewolników-buntowników po upadku imperium Imaskaru. Ale i inne państwa powstały po upadku tego imperium np. Solon, Ra-Khati, które się wyzwoliły lub wykształciły, lecz nie byli dziedzicami ani klasy panującej ani niewolników. Bezpośrednimi dziedzicami Imaskarów jest podziemne państwo Podziemny Imaskar. Ich przedstawiciele uciekli i ukryli się w Podmroku.

Cechy[]

Pozostawili po sobie niemożliwą architekturę, czarcią magię, zniewolone dżiny, okrutne urządzenia, cyniczne bądź przeklęte artefakty itd. Wpłynęli znacząco na mentalność licznych grup, miast i organizacji.

Z całego Faerunu uprowadzali wszelkiej maści użytkowników magii objawień, (druidów, kapłanów, szamanów od-boskich czarowników itd.) by umieścić ich w swoich międzywymiarowych więzieniach. Tam, dzięki antyboskim barierom, uniemożliwili im kontaktowanie z ich patronami. W tych miejscach przeprowadzali nad tymi duchownymi wszelkiej maści eksperymenty, by poznać naturę boskiej magii i zdolności. Uzyskana w ten sposób wiedza została wykorzystana do tworzenia jeszcze bardziej nietypowych artefaktów, zaklęć epickich i innych źródeł ich potęgi.

Stosowali purpurową skałę jako główny materiał budulcowy, który naturalnie występuje wokół pustyni Raurin. Jest to materiał bardzo trwały, dzięki czemu wiele ruin ich cywilizacji trwa nadal.

Dominowało użycie hebanu jako materiału do produkcji broni.

W okresie rozkwitu imperium portale był szeroko stosowane. Tak bardzo, że niemało bogaczy stawiało je nawet we własnym domu czy pałacu, by szybko przeskakiwać pomiędzy pokojami. Budowali portale do odległych miast, do innych planów egzystencji i innych światów. Jednak niewolnicy mieli zakaz ich użytkowania.

Znana historia[]

Imaskar-imperator-Yuvaraj-horus

Scena walki Yuvaraj (ostatniego cesarze Imaskari) z Horusem

Imperium powstało w okolicach roku 8350 przed Rachubą Dolin. W roku 8123 przed RD poznali technologię tworzenia przestrzeni pozawymiarowych, które wykorzystywali masowo przy projektach budowlanych. Miasto Inupras, które stało się ich imperialną stolicą, zbudowane zostało w roku 7975 przed RD. W tym samym roku powstał też pierwszy imperator - Umyatin.

Byli bardzo ekspansywni i okrutni. Zdobywali i walczyli z różnymi organizacjami, miastami i państwami. Do jednych z nich byli mnisi z Gniazda Tygrysa, których przerażało okrucieństwo Imaskari.

W okolicach roku 4370 przed RD ich cywilizacja została spustoszona przez nieznaną zarazę. Cztery lata później, gdy już ta się zakończyła, to w celu odbudowy populacji czarodzieje tego imperium otworzyli portale do innego świata. Przez portale wysłano ekspedycje, które porwały i sprowadziły złapanych tambylców jako niewolników, wśród których znaleźli się też Celtowie czy Egipcjanie. Niewolnicy przynieśli ze sobą swoje kulty, które kierowali do swych bóstw.

W roku 3891 przed RD powstały Imaskarkana.

Po długich latach dręczeń i wyzysku ich rodzime bóstwa uzyskały zezwolenie od Ao na wkroczenie do Przestrzeni Krain. Ptah zorganizował wyprawę i przekazał najważniejsze informacje i ograniczenia wynikające z osiągnięć cywilizacyjnych Imaskari. Enki zbudował Galerę Bogów. Chętnych zabrali do wyprawy, w formie inkarnacji.

Później doszło do buntów niewolników i serii nieznanych wydarzeń, które ostatecznie w roku 2488 przed RD doprowadziły do ich upadku. Ich ostatni imperator został zabity w walce z Horusem. Formą aktu desperacji było sprowadzenie Pandoryma do Krain, lecz ten w pełni przybył to już wojna została przegrana.

Ostatni dziedzic imperatora imaskarskiego zamordowany przez kabałę złych nekromantów w roku 634 przed RD.

Język[]

Chociaż imperium imaskarskie upadło, to język się utrzymał i wyewoluował. Są to głównie języki ludów stepowych z Ziem Hordy. Lecz przez tysiąclecia braku jednej organizacji i administracji, doszło do rozdrobnienia i rozróżnienia ich. Niemal każde plemię posiada własny dialekt, lecz te są na tyle podobne by większość mogła się ze sobą dogadać. Teoretycznie, wykorzystując różne języki ludów stepowych, można spróbować odczytać i zrozumieć oryginalne, starożytne teksty. Na razie jeszcze żaden badacz nie zebrał dość materiałów by sensownie to przeprowadzić.

Pozostałości[]

Pozostałości ich cywilizacji są przeważnie dwóch rodzajów. Są to albo obiekty architektoniczne, przeważnie już zrujnowane, ale zawsze wydalające się architekturą niemożliwą bądź dziwną. Część z nich to są świadome pułapki, część z nich posiada w sobie niebezpieczeństwa. Być może były takie od zawsze, a być może przerobione tak gdy bezbożni magowie zbliżali się do upadku. Z powodu wrogości wobec bogów wiele miejsc może mieć elementy blokujące bądź osłabiające magię objawień lub same moce boskie. Dodatkowo wiadomo, że w wielu obiektach są nadal funkcjonalne konstrukty takie jak golem.

Drugim typem ich pozostałości są magiczne obiekty i urządzenia. Przedmioty te są tak unikalne i potężne, że można je uznawać za artefakty. Ich prawdziwe działanie lub przeznaczenie najczęściej jest nieznane. Zaleca się podchodzenie do nich z najwyższą ostrożnością, gdyż rozpoznane ujawniały z czasem ukryte pułapki bądź sadystyczne klątwy, skutki uboczne lub są na tyle świadome, by móc opętać użytkownika.

Przykładem niech będzie Czarny Łuk. Strzały wystrzelone z niego bezbłędnie trafiają w cel. Lecz każde wypuszczenie naciągniętej cięciwy zabiera 1 punkt kondycji. A to są tylko te własności, które są znane, a efekt negatywny ujawnia się dopiero po użyciu[3].

Imaskarkana - siedem potężnych artefaktów, które były też używane podczas walk z awatarami bogów.

Twierdza Bhaulin jest jedną z nielicznych lokacji, które przetrwały. Jednak tysiąclecia korozji wietrznej przekształciły ją na widmową skorupę. Innymi zachowanymi strukturami obronnymi są Cytadela Jorhat oraz twierdza Metos.

Pałac Purpurowego Cesarza, znajduje się blisko centrum stolicy. Uznawany za najlepszy przykład zdolności manipulowania przestrzenią przez Imaskarów. Obiekt jest prawdopodobnie minimum dziesięciokrotnie większe w środku niż na zewnątrz. Wiadomo, że środku znajduje wielka biblioteka. W pobliżu Pałacu miała miejsce walka purpurowego imperatora (razem z jego magami-konstruktorami) z Gilgeamem oraz Anhurem. Skutki uboczne tej batalii trwają do dziś i przyczyniły się do procesów pustynnienia.

Oaza Ponurej Czaszki (Grinning Skull Oasis) - zatruta oaza stworzona przez czarodziejów Imaskaru. Woda z niej jest toksyczna dla zwierząt i ras, ale nieszkodliwa dla roślin. Jest tutaj kilka zbiorników wodnych, przy czym tylko jeden z nich nie jest zatruty.

Ruiny Raudor miały być kiedyś miastem, leżący pod klifem na końcu zielonej doliny. Wraz z pustynnieniem terenu miasto zostało zasypane pod tonami piasku. Wprawdzie potwory i niektórzy odkrywcy przekopali część ruin, tworząc pewien nieco naziemny, nieco podziemny labirynt, ale odradza się wszystkim zagłębienia się w te ruiny.

Solon jest jednym z nielicznych miast pozostawionych przez Imaskari, które jest stale zamieszkiwane. Wewnątrz niego znajduje się Miasto Minotaurów, labirynt zamieszkiwany przez tę rasę, gdzie znajdują się wyblakłe antyczne malunki związane z życiem codziennym.

Dzięki nim rzeka Rauthenflow stała się żeglowna, z czego później korzystał Mulhorand.

Po tysiącleciach ich braku użytkowania i konserwacji portali, te działają w sposób nieprzewidywalny. Niektóre mogą być nieszczelne i np. zasypać okolicę lodem lub stwarzać ryzyko powodzi. Dodatkowym ryzykiem jest to, że nie jest wiadomym gdzie prowadzą (a mogą poprowadzić do np. planów żywiołów).

Na Twitterze Ed Greenwood podał, że Imaskarczycy stosowali "Zmienne runy" wtłaczanych do przedmiotów, by nadać im pewne efekty. Mogli oni je wmontować i wymontować, dodatkowo efekty mogą się różnić od tego kto je używa. Nigdy nie udało się wtłoczyć na raz 3 run. Przedmiot ze "zmiennymi runami" jest niestabilny i może eksplodować. Mystra nie jest zadowolona z ich istnienia i użytkowania.

Źródła[]

Przypisy[]

  1. chazaria?? czy zostawić oryginalnie
  2. czy to ma tłumaczenie, nazwę własną?
  3. Prawdopodobnie zaklęcie identyfikacji nie powinno podawać informacji o tym, gdyż podręcznik mówi że ujawnione jest po użyciu
Advertisement