Iguanid drzewny
Iguanid morski
Iguanid skalny
Ludzie-iguany, lub iguanidy, są rzadkimi i enigmatycznymi krewniakami jaszczuroludzi. Żyją w ciepłych terenach, gdzie rozróżnia się trzy ich rodzaje: nadrzewnych, skalnych i morskich.
Opis[]
Iguanidy są wysokie i chude; osiągają od 1,8 do 2,1 metra wzrostu, a ich głowy i gardła ozdobione są dużymi grzebieniami. Na ich dłoniach i stopach rosą długie szpony, służące do walki i wspinaczki.
Iguanidy nie noszą obfitych szat, za to lubią malowanie ciał, biżuterię, tatuaże i tym podobne zdobienia. Z koloru oraz wzorów malowania na obliczu iguanida można wiele wyczytać - w szczególności jego status społeczny.
Zwyczaje[]
Iguanidy są najbardziej elastyczni i płodni wśród jaszczurzych ludów. Łatwo zmieniają się, dostosowując do potrzeb jakie wyznacza im środowisko. Ich plemiona liczą od 13 do 32 osobników i dobrze dogadują się ze sobą nawzajem. Iguanidy są neutralne z charakteru.
Iguanidy to jedyne ludzie-jaszczury, które zachowały zdolność swoich przodków do odrzucania ogonów. Przy złapaniu za ogon lub silnym pociągnięciu (jak przez drapieżnika), ogon odpada. Odrasta on w ciągu kilku tygodni, chociaż krótszy i ciemniejszy. Iguanidy nie uważają się za dorosłe do czasu aż po raz pierwszy stracą ogon. Ich samce mogą nawet przechwalać się ile razy odrzucali ogon, aby udowodnić jak obeznani są z niebezpieczeństwem.
Żywienie[]
Iguanidy są jedynymi ludźmi-jaszczurami które chętnie jedzą owoce i warzywa, chociaż często uzupełniają dietę jajkami, ptakami, owadami, oraz innymi małymi zwierzętami.
Społeczność[]
Większość iguanidów jest dość naiwna. Ochoczo wypełniają polecenia inteligentniejszych osobników, które nadzorują religijne ceremonie i kontrolują życie w plemieniu. Dużą część czasu spędzają siedząc w grupie, otumaniając siebie nawzajem i kontemplując otaczający je świat. Niewiele mówią.
Wyjątkiem od ogólnej pokojowości iguanidów jest okres godowy. Na ten czas samce robią się agresywne i brutalne, jako że rywalizują o względy samic. Rzadko kiedy biją się między sobą lub dochodzi do zabójstw; konkursy rozstrzygane są w zawodach głośnego rechotania, kiwania głową i zapasach. Przez ten czas nie wpuszczają przybyszy do wiosek.
Relacje[]
Iguanidy wykazują się niesamowitym sprytem przy szukaniu przyjaźni z naturalnymi stworzeniami. Ich plemionom zawsze towarzyszy od 1 do 6 ogromnych iguan-strażników, oraz stadko zwyczajnych iguan służących za zwierzątka. Istnieje 50% szansy, że plemieniu towarzyszyć będą inne miejscowe zwierzęta - jak jaguary czy ogromne węże.
Iguanidy z dala unikają innych jaszczuroludzi, z wyjątkiem gekonidów, którymi się nie przejmują. Waranidy szczególnie lubią dręczyć iguanidy, które uważają za słabe wynaturzenia wśród jaszczuroludzi.
Wierzenia[]
Iguanidy są głęboko religijne i centrują swoje życia wokół kultu naturalnych sił. Ich kapłani są w całości druidami. Wyznają ścisły szereg zasad tabu, świąt, oraz święceń. Swoje wyznania wyrażają w postaci malunków na twarzach i osobistych zdobień.
W plemionach iguanidów panuje luźna teokracja - rządzący szamani nadzorują proste czynności całego ludu: polowanie, zbieractwo i przestrzeganie kultu. Na dziesięciu iguanidów jeden zawsze jest druidem-szamanem 3-ciego poziomu. Jeden na trzydziestu ma poziom 5 jako szaman. Wódz każdego plemienia ma co najmniej poziom 7 jako druid.
Walka[]
Iguanidy są pokojowo nastawione i wolą żyć w spokoju; walki unikają aż do czasu gdy narażone będą ich domy lub dzieci. Ponieważ nie są przystosowane do wojny, mają nikłe pojęcie o taktyce. Wypadłszy z kryjówki, starają się przytłoczyć oponentów liczebnością. Jeśli to zawiedzie, uciekają i przenoszą się.
Iguanidy przeważnie walczą za pomocą broni - preferują dzidy, oszczepy i strzałki. Ich długie, ostre pazury służą do wspinaczki, ale w razie potrzeby mogą stać się użyteczną bronią. Ponadto iguanidy umieją smagać przeciwników ogonami - w jednej rundzie potrafią uderzyć ogonem i pazurami tego samego przeciwnika.
Odporności[]
Iguanidy otrzymują z natury bonus +2 do rzutów obronnych przeciw truciznom. Ponadto są znakomitymi wspinaczami (choć nie dorównują gekonidom). W drzewiastym lub skalnym otoczeniu (zależnie od odmiany) otrzymują dodatkową premię do Wspinaczki, a także do Chowania się.
Wyspiarska odmiana iguanidów potrafi zamiast tego oddychać wodą tak samo jak powietrzem.
Słabości[]
Podobnie do krasnoludów, iguanidy mają wbudowaną odporność na magię. Zawsze przy rzucaniu czarów, czytaniu ze zwoju, lub aktywowaniu magicznego przedmiotu istnieje 20% szansy, że czar się nie uda. (Wada ta dotyczy tylko magii wtajemniczeń, nie objawień. Iguanid kapłan czy druid nie ma więc takich problemów z magią jak iguanid czarodziej.)
Rodzaje[]
Iguanidy zamieszkują tereny tropikalne i półtropikalne. Większość osobników żyje w koronach drzew pośród tropikalnej dżungli, ale niektóre plemiona zamieszkują skaliste tereny na północy. Inne z kolei zamieszkują skaliste wybrzeża wysp.
Nadrzewny[]
Pospolici przedstawiciele plemion nadrzewnych cechują się długimi ogonami i jasnozielonym ubarwieniem. Drzewne iguanidy budują wioski wokół korony dżunglowego drzewa. Ze względu na zdolność do wspinaczki, nie muszą łączyć domów mostami, drabinami czy sznurami.
Skalny[]
Iguanidy z rzadszych skalnych plemion są matowo szare lub brązowe, oraz mają silniejsze kończyny (za to krótsze ogony). Budują domy wzdłuż klifów, stromych zboczy, oraz pustyń na północ od dżungli. Wioski powstają w systemach jaskiń, ale jeśli tych nie ma, domy pobudowane są jako wystające ze skalnej ściany.
Morski[]
Wyspiarskie iguanidy mają masywne ciała i głowy, a ich łuski są twarde, o brązowo-zielonym kolorze. Tak samo jak skalne, żyją na stromych zboczach - w nadmorskich chatach lub w napowietrzonych podwodnych jaskiniach.
Źródła[]
- Dragon Magazine #268 (2000; 3e)