Sferopedia
Advertisement
636252776578605778

Hipogryf

Hipogryf

Hipogryf

Hipogryfy są bestiami łączącymi w sobie cechy koni i orłów. W burzliwej rzeczywistości Planów zdarza im się pełnić rolę zarówno drapieżnika, ofiary jak i wierzchowca. Dziwaczne ciała tych istot posiadają uszy, grzywę, szyję, tułów i tylne nogi konia oraz głowę, przednie kończyny i skrzydła orła. Rozmiarami hipogryf przypomina niedużego rumaka. Futro istoty może mieć kolor brunatny, ciemnozłoty lub przybierać różne odcienie brązowego. Pióra pokrywające skrzydła mają zwykle inne ubarwienie od reszty ciała. dziób bywa złoty lub w kolorze kości słoniowej. W walce istoty te używają jako broni ostrych szponów i zakrzywionego dzioba. Hipogryfy zamieszkują bezludne, wyżynne obszary ciepłych i umiarkowanych regionów Materialu, można je też spotkać na Planie Żywiołu Powietrza. Mają silnie rozwinięty instynkt terytorialny i zwykle patrolują i polują na terenie obejmującym 15-60 kilometrów kwadratowych. Ich gniazdo znajduje się zawsze w dobrze ukrytym i trudno dostępnym miejscu. Ponieważ przebywają w nim młode, jest zawsze silnie strzeżone. Typowe stado hipogryfów liczy sobie do sześciu dorosłych osobników (z równą liczbą samców i samic) i tyleż samo młodych. Zazwyczaj przynajmniej jedna klacz jest w ciąży. Okres rozwoju płodu trwa 10 miesięcy, z czego pierwsze pięć odbywa się w organizmie matki a kolejne pięć w złożonym przez nią jaju. Zwykle wykluwa się jedno źrebię, bliźnięta zdarzają się raz na sto przypadków. Młode potrafi chodzić od razu po wykluciu. Jego miękki dziób twardnieje po dwóch tygodniach życia, co pozwala mu przejść z mleka matki na częściowo przetrawiony przez nią pokarm. Czteromiesięczny hipogryf potrafi już samodzielnie gryźć przyniesione mu surowe mięso, półroczny zaczyna latać a roczny osiąga rozmiary i sprawność dorosłego. W wieku trzech lat hipogryf osiąga dojrzałość płciową. Hipogryfy są wszystkożerne i mało wybredne. Żywią się wszelkim dostępnym pokarmem - trawą, owocami i mięsem. Stado hipogryfów potrafi upolować zwierzę rozmiarów bizona, nie atakują jednak istot drapieżnych. Wyjątkiem są humanoidy, które niekiedy padają ofiarą ataku głodnych hipogryfów. Ich ciała są zaciągane do gniazda, gdzie służą za posiłek. Hipogryfy są czystymi istotami - kości i inne resztki posiłku są usuwane z gniazda i wyrzucane na dno urwiska lub podnóże skały, na której się ono znajduje. W swej siedzibie trzymają jedynie świecące błyskotki, jak szkło, kryształy i klejnoty, które cieszą ich ptasie oko. Samce gromadzą małe skarbczyki takich przedmiotów, które prezentują podczas godów w celu wywołania wrażenia na samicach.

Hipogryfy są spokrewnione z gryfami. Tak jak tamte powstały z magicznych krzyżówek lwa z orłem, hipogryfy są rezultatem eksperymentów mających na celu połączenie orła i konia. Często padają ofiarą żarłoczności swych gryfich kuzynów. Aby się im przeciwstawić, żyją w większych grupach niż tamte. Istnieje też pokrewieństwo hipogryfów z pegazami, jednak pegazy unikają ich ze względu na ich mięsożerność. Hipogryfy dają się oswajać humanoidom i tresować na latające wierzchowce. Nie są zbyt zręczne z jeźdźcem na grzbiecie, ale rozwijają dużą prędkość. Poza tym są mniej narowiste od gryfów. Trening hipogryfa na wierzchowca należy jednak zacząć, kiedy istota jest jeszcze młoda. Oswojone hipogryfy można oduczyć jedzenia mięsa. Jedyną trudnością jest skłonienie ich do rozmnażania się w niewoli. Z tego powodu ceny za jajo lub źrebaka hipogryfa osiągają zawrotne wysokości.

Tresowanie hipogryfa[]

Zanim hipogryf poniesie jeźdźca do walki, musi przejść tresurę. Wyszkolenie go na powietrznego wierzchowca wiąże się z koniecznością wykonania udanego testu Postępowania ze zwierzętami (ST 25) oraz poświęcenia sześciu tygodni na taki trening. Osoba dosiadająca hipogryfa musi używać egzotycznego siodła. Stwór może walczyć, gdy niesie jeźdźca. Ten ostatni ma natomiast prawo atakować wraz z wierzchowcem tylko jeśli powiedzie mu się test Jeździectwa. Jaja hipogryfów są na wolnym rynku warte 2000 sz za sztukę, pisklęta zaś – 3000 sz za sztukę. Zawodowi treserzy biorą 1000 sz za wychowanie bądź wytresowanie tego stworzenia.

Źródła[]

Advertisement