Sferopedia
Advertisement
Bóstwo
Helm p29
Helm walczący z marilith
Helm
Tytuł(y) On o Nieśpiących Oczach, Strażnik, Czujny, Wielki Strażnik, Bóg Strażników
Symbol rozwarte oko z niebieską powieką na bojowej rękawicy ustawionej w pozycji pionowej
Plan Ojczysty Mechanus/Wieczna Strażnica; Dom Trójcy/Wieczna Strażnica
Ranga mocy Pośrednie bóstwo
Charakter praworządny neutralny
Dziedziny strażnicy, chroniący, ochrona
Domeny ochrona, planowanie, prawo, siła
Ulubiona broń Zawsze Czujny (miecz półtoraręczny)
Sojusznicy Torm, Murdane (martwa)
Wrogowie Bane, Bhaal, Cyric Malar, Talos, Zaltec, Azul
Zwierzchnik brak

Helm - faeruńskie bóstwo patronujące strażnikom, wartownikom oraz egzekutorom i stróżom prawa. Dawno temu był też jednym z ważniejszych bogów wyznawanych przez paladynów, co może być poszlaką że kiedyś był bogiem praworządnie dobrym. Jego coraz większy radykalizm w realizacji swojej misji wpływało na radykalizację jego kultu, co i jedno i drugie zrażało do niego (i jego kościoła) przez lata tak wiernych jak i bogów.

Historia/związki[]

Helm zawsze dźwigał ciężar obowiązków, symbolizowany przez zbroję, której nigdy nie ściągał. Jako wieczny strażnik wie, że koniec świata nieuchronnie nastąpi na jego warcie, służy jednak bez słowa skargi, gotów na każde poświęcenie, byleby tylko spełnić swój obowiązek. W związku z tym zawsze sprzeciwia się konszachtom Bane'a, Cyrica i Shar, których zdradzieckie podstępy nieustannie zagrażają Faerunowi. Przy każdej sposobności walczy także z nieokiełznaną furią i zniszczeniem, jakie szerzą Garagos i Talos. Helm nie jest zachwycony złodziejskimi poczynaniami Maski ani też jego dowcipami, we Władcy Cieni widzi bowiem kolejną groźbę, z którą trzeba walczyć.

Niegdyś jego miłością była Murdane, została zabita przez Lathandera podczas Kataklizmu Świtu. Z tego tytułu posiada wobec niego jeszcze większy dystans i nieufność, szukając w jego aktywności kolejnego spisku.

Z bóstw o dobrym charakterze jedynie Torm w pełni rozumie nieugięte oddanie Helma. Więzi między Lojalną Furią a Czujnym są wystarczająco silne, by oba kościoły, aczkolwiek z niechęcią, zaczęły na rozkaz swych bóstw zasypywać przepaść, jakie dzieliła je od lat.

Mystra-Helm

Pozbawiona boskości Mystra próbuje pokonać Helma

Podczas Czasu Kłopotów Helm był jedyną potęgą w Zapomnianych Krainach, którą Ao nie pozbawił boskości. Ustanowił go strażnikiem Niebiańskich Schodów, uniemożliwiając bóstwom łatwy powrót do swoich boskich krain i odzyskania pełnej boskości. Podczas pełnienia tej służby zabił Mystrę, która siłowo chciała się przedrzeć. Nie dał się przekupić przez Waukeen oraz Lliirę. Fanatyczną realizacją tego obowiązku (oraz tym, że nie został umniejszony jak inni) zraził wobec siebie niemal wszystkich bogów, chociaż jest to dalekie od wrogości.

Podczas podboju Maztiki starł się w stolicy natywnego imperium Nexal z Zalteckiem, co sprowokowane było złożeniem ofiary z biskupa Domincusa (poprzez wyrwanie serca żywcem i spalenie go na ołtarzu). Wszedł też w konflikt z maztickim bóstwem deszczu Azulem - jego oryginalny kult domagał się topienia dzieci a temu sprzeciwili się helmici oraz władze Nowego Amn.

Później zmarł oraz wrócił do życia.

Osobowość[]

Bóg ten jest najwyższym strażnikiem, zawsze czujnym wartownikiem, który nie pozwala, by cokolwiek wzięło górę nad obowiązkiem. Często postrzegany jako zimny i pozbawiony emocji, ukazuje się jako potężny mężczyzna w pełnej zbroi. Tak naprawdę jest jednak po prostu surowy, zdyscyplinowany i oddany wyznaczonemu mu zadaniu. Wielu wierzy, że oddałby własne życie, by ochronić coś, co zostało mu powierzone. On sam nie wypowiada się jednak na ten temat.

W Czasach Kłopotów Helm wiernie i bez ustanku wykonywał swoje obowiązki, lecz odegrał pewną rolę w skłóceniu innych bóstw Faerunu. Śmierć i zniszczenie, jakie były wynikiem Kryzysu Awatarów, ściągnęły więc i na niego, i na jego wyznawców wrogość członków innych wyznań, zwłaszcza Mystry, Bane'a i Torma.

Na Południu inaczej postrzegano rolę bóstwa w Czasach Kłopotów, ale i tu ostatnie wydarzenia spowodowały spadek popularności Helma i jego kościoła. Do Faerunu zaczęły przeciekać informacje o poczynaniach kościoła w dalekiej Maztice - o brutalnym podboju miejscowej ludności i rabunku tamtejszych bogactw.

Helm jest trudny do zrozumienia i często uznawany za apatyczne bóstwo, oddaje jedynie realizacji swoich obowiązków, nie poświęcający uwagi śmiertelnikom. Nie jest to prawda, co potwierdzają wizje ulokowane we Łzie Strażnika. Prawie zapomniany został też jego romans z Murdane, który miał miejsce na przed erą Rachuby Dolin. Próbując zrozumieć logikę i motywację Helma wielu mistyków i mędrców podjęło pracę, tworząc liczne teorie. Najliczniej spotykaną teorią jest to, że poświęcenie się obowiązkom służy jemu jako lekarstwo na złamane serce bądź odrzucona miłość. Kolejną teorią jest to, że to efekt tragedii, która odebrała mu wielką miłość lub bliskiego krewnego. Ostatnia często spotykana teoria mówi, że po prostu stara się stać w ten sposób najwyższym bogiem. Sam bóg strażników milczy na ten temat opowiadając w stylu, że spekulacje tego typu to niepoważne marnowanie czasu.

Bardzo lubi dzieci, więc wobec ich występków jest znacznie bardziej tolerancyjny niż wobec błędów dorosłych.

Dogmat[]

Helm symbol

Symbol Helma

Nigdy nie zawiedź pokładanego w tobie zaufania. Bądź czujny. Stój, czekaj, pilnie obserwuj. Bądź sprawiedliwy i dokładnie wypełniaj rozkazy. Chroń słabych, biednych rannych, i nie poświęcaj ich za nikogo innego, lub siebie. Przewiduj ataki i bądź gotowy. Poznaj swoich wrogów. Dbaj o broń, by była gotowa kiedy zajdzie potrzeba. Staranne planowanie zawsze zatriumfuje nad pośpiesznym działaniem. Nigdy nie sprzeciwiaj się rozkazom, chyba że stoją w sprzeczności z naukami Helma. Bądź lojalnym, doskonałym, nieskalanym strażnikiem i obrońcą.

Awatar[]

Od Kryzysu Awatarów Helm niechętnie schodzi na Plan Materialny w formie awatara. Czyni to jedynie gdy starsi kapłani lub świątynie są istotnie zagrożeni oraz zostanie wezwany do pomocy.

Kiedy zaś już to się przyjmie formę wielkiego mężczyzny w pełnej zbroi płytowej oraz zamkniętym, rycerskim hełmie. Jeżeli pomieszczenie jest mniejsze to zjawi się jako lewitujące, ucięte ciało od pasa w górę. Mistrzowsko posługuje się każdym rodzajem broni, ale najbardziej lubi miecze dwuręczne. Jeżeli chce może otoczyć się pierścieniem z tarcz, które skutecznie przyjmują na siebie ataki fizyczne, magiczne i psioniczne. Zniszczona wystrzeliwuje lodowatą energię w kształcie stożku w kierunku agresora.

Otwarcie hełmu powoduje uwolnienie stożka lodowej energii o zasięgu 100 metrów. Bóg może też użyć tej energii aby zamiast ranić to rozproszyć magię lub zneutralizować efekty ataków zionięciem (i podobnych). Powiada się też, że jego hełm zapewnia całkowitą ochronę przed efektami oddziaływania na wolę. Poza tym nie ma możliwości przewrócenia czy fizycznego zachwiania awatara - nawet w obliczu trzęsienia ziemi stać będzie pewnie i stabilnie.

Będąc w Faerûnie może w każdej chwili na wezwanie obudzić dowolnego lub wszystkich swoich czcicieli (zasięg nieznany, prawdopodobne nieograniczony). Wówczas wstają natychmiast w pełni przebudzeni i czujni. Zanikają wszelkiej maści nudności, zmęczenia, efekty (niezależnie od źródła) powodujące otępienie, opętanie, dominację itd.

Może manifestować się często jako żelazna rękawica (wykonująca gest zatrzymania, stopu) lub zamknięty hełm. Te manifestacje emanują dodatkowo zaklęcia, najczęściej powodujące rozwianie iluzji, ujawnienie niewidzialnych lub zamaskowanych istot (nawet jeżeli jest to przesunięcie fazowe, użycie mikrosfery i innych) itp. Bardzo rzadko emanują jakiś zaklęciem ofensywnym - zanotowano jak manifestacja w formie hełmu atakowało nieprzyjaciół piorunami. Dodatkowo te manifestacje natychmiastowo budzą i wzmacniają zmysły okolicznych strażników, gwardzistów, rozpraszają nudności, efekty zmęczenia oraz efekty wpływające na mentalność (typu opętanie, otępienie, dominacja itd.).

Kler i świątynie[]

Kościół Helma był kiedyś postrzegany jako bastion stabilności i bezpieczeństwa na często niebezpiecznej Północy. Jego członkowie cieszyli się powszechnym szacunkiem, zobowiązywali się bowiem do obrony cywilizacji przed niebezpieczeństwami dziczy i potworami z głębin. Jednakże z powodu zarówno Czasu Kłopotów jak i inwazji na Maztikę popularność mocno spadła. Mimo to kościół Helma zaczynał się odradzać, przede wszystkim w związku ze wzrostem zapotrzebowania na wyszkolonych strażników, gotowych bronić ziem Faerunu przed napierającymi siłami zła. Kościół ma napięte relacje z innymi organizacjami religijnymi, pamiętających własną kompromitację w czasie Kryzysu Awatarów.

Kapłani Helma modlą się o czary rano, zaraz po przebudzeniu lub tuż przed udaniem się na spoczynek. Jedynym dniem świątecznym jest dla nich Ceremonia Ku Czci Helma (ang. Ceremony of Honor to Helm), która ma miejsce podczas Tarczowego Wiecu. Pozostałe rytuały i ceremonie nie mają powiązania z kalendarzem, lecz są wykonywane wedle potrzeb. Najważniejszą ceremonią jest Wyświęcenie Glymtul[1] (ang. Consecration of a Glymtul), które przeznacza jeden przedmiot do specjalnej służby Helmowi. Innymi godnymi wzmianki ceremoniami są Oczyszczenie i Święte Czuwanie. Oczyszczenie to rytuał odnowienia wiary przez tych, którzy odsunęli się od niej albo pokutowali za uchybienia w czujności, lojalności lub regule. Święte Czuwanie oznacza przejście kapłana do wyższej rangi. Jest to całonocna ceremonia, sprawdzająca siłę woli kandydata. Jego broń zostaje zaklęta przez starszego kapłana czarem lewitacji, a koncentracja poddanego próbie musi utrzymać ją w zawieszeniu. Kapłani Helma nigdy nie rozkazują nieumarłym, a źli kapłani mogą ich karcić.

Łza-Straznika- Guardian-Tear-helm-mystra

Scena śmierci Mystry z rąk Helma, uwięziona we Łzie

Kapłani Helma wierzą, że potrafią odzyskać zasłużoną władzę Helma jedynie wówczas, gdy będą dowodzić swojej czujności i lojalności. W roli strażników zajęli się szkoleniem innych, szerząc przekonanie, że tylko sprawdzeni przez Helma wyznawcy Czujnego są warci zaufania. Kościół Torma niechętnym okiem patrzy jednak na takie deklaracje, co gwarantuje, że ponowne zbliżenie między religiami nie nastąpi zbyt szybko. Świątynie Helma są zawsze imponującymi budowlami, zbudowanymi wyłącznie do celów obronnych. Wiele z nich to ufortyfikowane opactwa założone w pobliżu niebezpiecznych obszarów, gdzie tworzą linię obrony przeciw potężnym wrogom. W niemal każdym dużym mieście znajduje się świątynia lub kaplica Helma, ponieważ jego kapłani są doskonałymi strażnikami i dowódcami straży. Poza tym wierni helma czujnie obserwują swe domy modlitwy, których dodatkowo strzegą też widzowie, rasa mniejszych beholderów, która doprowadza do furii kościół Bane'a i zjednoczone z nim beholdery.

W centrum niekończących się koszar, zbrojowni i sal ćwiczeń znajduje się ołtarz - masywna, pełna zbroja. Wszystkie takie zbroje są świętymi relikwiami, ponieważ nosili je niegdyś najbardziej szanowani przez Helma rycerze. Zazwyczaj wszyscy, którzy szukają schronienia, są mile widziani w świątyni Helma, lecz jeśli oskarża się ich o dokonanie zbrodni, muszą z własnej woli poddać się lokalnym prawom i sprawiedliwości danej ziemi. Mimo ryzyka wielu przyjmuje ten warunek, ponieważ kapłani zawsze dopilnowują, by oskarżony miał sprawiedliwy proces. Kapłani Helma noszą wypolerowane, pełne zbroje płytowe (często ze zdolnością ciągłej połyskliwości) oraz hełmy z podniesioną przyłbicą, często ozdobione pióropuszem. Czasem przywdziewają też czerwone płaszcze lub luźne, stalowoszare kaftany. Te części garderoby - lub sama zbroja - mogą być ozdobione zarówno zarówno z przodu, jak i z tyłu Otwartym Okiem. W regionach południowych kapłani często zakładają pełne zbroje płytowe wysadzane klejnotami, zdobione złotymi filigramami akcentującymi wielkie złote oczy pośrodku napierśnika i pleców. Na obszarach, gdzie ciężko uzbrojeni kapłani nie są mile widziani, zbroja redukowana jest do naramienników, lecz hełm zawsze pozostaje obowiązkowym elementem ubioru.

W kościele Helma obowiązuje wojskowa hierarchia i każdy jego członek może z łatwością określić swoją rangę. W minionych wiekach wszyscy członkowie wyznania meldowali się u Najwyższego Strażnika, lecz od Roku Obserwującego Hełmu (992 RD) nikt nie piastuje ten funkcji. Krążą pogłoski, zawsze poza zasięgiem uszu znanych kapłanów, że w owym czasie pośród starszego kleru Strażnika rozpanoszyła się korupcja i bóstwo przybyło osobiście, by porazić tych, którzy zawiedli jego zaufanie. Od tej chwili przez wiele wieków kościołem kierowała Rada Hełmów, czyli zgromadzenie starszych. Ich najważniejszym obowiązkiem jest zachowanie czujności wobec korupcji szerzącej się w ich własnych szeregach. Praktyka ta okazała się skuteczna.

Wiele opactw Helma utrzymuje silne armie lub wspiera zakony strażników. Kawalerowie Jedynej Prawdziwej Wizji (ang. Companions of the One True Vision) to zakon prowadzących kampanie kapłanów i wojowników Helma, którego członkowie znani są z niezachwianej lojalności. Ich zwarte szeregi wykorzystywano już do realizacji najtrudniejszych celów i zawsze posyłano na najtrudniejsze do obrony stanowiska. Jak dotąd, nigdy nie zawiedli. Jednak ostatnio członkowie zakonu, z których wielu służyło w Maztice, zszargali nieco tę reputację. Inne zakony to między innymi małe drużyny uzdrowicieli działających na polu walki, znane jako Strażnicy Poległych (ang. Watchers Over the Fallen), grupy oddanych ochroniarzy zwane Wiecznie Czujnymi Rycerzami, których władze świątyń Helma wynajmują bogatym i wpływowym obywatelom, oraz zakon paladynów - Czujne Oczy Bóstwa (ang. Vigilant Eyes of the God).

Zobacz też[]

Źródła[]

  • Wyznania i Panteony
  • Faiths & Avatars


Główne bóstwa Faerunu
Nadbóg Ao
AzuthBaneChaunteaCyricEilistraeeGondHelmIlmaterKelemvorKossuthLathanderLolthMalarMaskaMielikkiMystraOghmaSelûneSharShaundakulSilvanusSuneTalosTempusTormTymoraTyrUmberleeUthgarWaukeen
Pozostałe bóstwa Faerunu
AkadiAurilBeshabaCzerwona RycerkaDeneirEldathGaragosGargauthGrumbarGwaeron WichuraHoarIstishiaJergalLliiraLoviatarLurueMililNobanionPoszukiwacz WyvernspurSavrasSharessShialliaSiamorpheTalonaTiamatUbtaoUlutiuValkurVelsharoon
Martwe bóstwa Faerunu
AmaunatorBhaalIbrandulIyachtu XvimKarsusLeiraMoanderMyrkulTyche
  1. Glymtul to starożytne słowo oznaczające "ulubioną rzecz"
Advertisement