Niegdyś rodzime dla Planu Żywiołu Ziemi, gulgary dawno temu wyemigrowały na Plan Materialny, uciekając od najazdu dżinów. Teraz żyją w pasmach górskich w klimacie umiarkowanym, ujeżdżając wiatry na plecach yrthaków i sondując górskie głębiny, poszukując kryształów które jedzą, by nadać im kościom siłę. Gulgary wydają się być lakonicznymi i srogimi stworzeniami, lecz w rzeczywistości są porywiste i pełne wigoru. Ich mowa jest niesłyszalna dla większości istot, i obawiają się obcych - zwłaszcza krasnoludów, rasy z którą mieli wiele konfliktów w przeszłości. To kamufluje prawdziwą naturę gulgarów, lecz ich niezdarna brawura w walce ujawnia ich prawdziwe osobowości. Gulgar mierzy niewiele ponad 1,8 metra wysokości i waży 113 do 159 kilogramów. Gulgary mają ciemnoszarą skórę, z samcami mającymi tendencję do bycia ciemniejszymi niż samice. Gdy się starzeją, samice rosną bladsze, a samce rosną ciemniejsze, czyniąc bardzo stare gulgary białymi lub czarnymi. Krystaliczne kości które wystają z ich skóry żółcieją z wiekiem, stając się zamglonym i nieprzezroczystymi. Gulgary nie mogą wokalizować głosu w normalnym spektrum słyszenia i tworzą niewiele wokalnych dźwięków innych niż dźwięk “guhlgaar” ich sonicznego pulsu (od którego zostały nazwane). Zamiast tego, komunikują się w tonach zbyt niskich w częstotliwości dla większości istot by je usłyszeć. Gulgary mówią ziemnym.
Źródła[]
- Monster Manual III