Wrzaskuny w piątej edycji D&D
Cuchnący grzyb
Grzyby (ang. fungi), choć w rzeczywistości stanowią odrębne królestwo istot żywych, w mechanice gry dla uproszczenia zaliczane są do roślin. Większość z nich jest nieruchoma i niegroźna, ale istnieją również niebezpieczne rodzaje. Grzyby nie posiadają chlorofilu i nie potrafią samodzielnie syntetyzować dla siebie pokarmu, dlatego większość z nich jest pasożytami lub saprofitami. Najbardziej znanymi gatunkami są grzyby kapeluszowe, drożdże, pleśń i purchawki. Wspólną cechą grzybów jest wysoka urodzajność i łatwość rozmnażania się, co czasem jest powodem przykrych niespodzianek dla podróżników, którzy źle zabezpieczyli swoje zapasy żywności. Najlepiej wzrastają w wilgotnych, ciemnych miejscach. Preferują ciepłe temperatury, choć zbytnie gorąco może być dla nich szkodliwe. Grzyby rozkładają materię organiczną, pełniąc ważną rolę w użyźnianiu gleby. Wiele z nich jest koniecznych do produkcji żywności, jak drożdże i jadalne odmiany pleśni, lub pełni rolę lokalnych smakołyków jak borowiki czy trufle. Nie można jednak zapomnieć, że wiele gatunków grzybów jest silnie trujących.
Rodzaje[]
Askomoid[]
Basidirond[]
Campestri[]
Cuchnący grzyb[]
Fioletowy grzyb[]
Fykomid[]
Gazowy zarodnik[]
Mykonid[]
Wrzaskun[]
Wrzaskuny to ogromne grzyby, cieszące się zła sławą wśród wędrowców po podziemiach. Są całkowicie nieruchome i same z siebie niegroźnie, lecz po wyczuciu drgań lub sztucznego światła emitują wysoki dźwięk, alarmujący wszystkie okoliczne istoty o intruzie i dezorientujący ogłupiałych wędrowców. Najczęściej rosną w podziemiach w towarzystwie fioletowych grzybów.
Zarodnik mu[]
Grzyby Podmroku[]
Nie ma miejsca na Torilu, a może i w całym multiwersum, w którym byłoby więcej odmian grzybów i w ogóle więcej grzybów niż w Podmroku. Większość jest nieszkodliwa, a niektóre nawet uprawia się jako żywność, ale niektóre są bardzo niebezpieczne.
Fosforyzujący grzyb: Ten dziwny podziemny grzyb rośnie w grupach przypominających skarłowaciałe krzaki. Drowy go uprawiają - jest dla nich źródłem pożywienia i światła. Od tego grzyba bije fioletowa poświata, oświetlająca podziemne groty i korytarze tak dobrze, jak pochodnia. Rzadkie płachetka tej istoty rozjaśniają otoczenie niczym wspomniane źródła światła.
Ogniowe porosty: Grzyby bladej, białopomarańczowej barwy. Rozwijają się w cieple, więc porastają obszary ogrzewane geotermicznie i okolice połączeń z Planem Żywiołu Ognia. Ogniowe porosty można utrzeć i poprzez fermentację uzyskać ostrą, pikantną pastę , którą często smaruje się grzybowy chleb, aby nadać mu smak. Duergarowie na drodze fermentacji uzyskują z ogniowych porostów bardzo ostry alkohol.
Porosty kosmykowe: Te białe porosty uczepiają się sklepienia wysokich grot i stanowią zagrożenie głównie dla istot latających. Wiszące lepkie pasma mogą sparaliżować dotykające ich stworzenie i schwytać mniejsze istoty (do 50 kilogramów), które zostały sparaliżowane w celu późniejszej powolnej konsumpcji. Większe sparaliżowane stworzenia spadają, jeśli latały sposobem naturalnym. Ze względu na to zjawisko nielatający drapieżcy zwykle czają się poniżej kęp kosmykowych porostów, czekając na upadek czy trzaśnięcie, oznaczające łakomy kąsek w postaci sparaliżowanej zwierzyny.
Wodna kula: Ten bulwiasty grzyb jest grzybem wodnym. Rośnie pod wodą w kępach podobnych do głazów wszędzie tam, gdzie woda gromadzi osady organiczne.